Jest to tak napisane że nie da się tego czytać, nie mówiąc już o tym że znalezienie konkretnego momentu albo tematu graniczy z cudem.
Informacji jest ogrom to prawda i jest to największy jak nie jedyny plus tej książki.

Jest to tak napisane że nie da się tego czytać, nie mówiąc już o tym że znalezienie konkretnego momentu albo tematu graniczy z cudem.
Informacji jest ogrom to prawda i jest to największy jak nie jedyny plus tej książki.

Świetna Książka. Dzięki swojej objętości pozwala ona pogłębić wiedzę z zakresu historii japonii. Ilość stron może odstraszyć ale jeżeli ktoś kocha Japonię i chce ją lepiej poznać to jest to pozycja obowiązkowa.

Świetna Książka. Dzięki swojej objętości pozwala ona pogłębić wiedzę z zakresu historii japonii. Ilość stron może odstraszyć ale jeżeli ktoś kocha Japonię i chce ją lepiej poznać to jest to pozycja obowiązkowa.

Książka dla osób z ogromną wiedzą i cierpliwością.
Rozdziały w dziwny sposób posegregowane, nie ze względu na epoki tylko na "widzimisię" autora. Cała masa informacji (co jest na plus) jednak opisane w taki sposób, że często niewiadomo o co chodzi i trzeba używać słownika (nie ze względu na skomplikowany język polski, ale naukowe wyrażenia). Bardzo ciężka w formacie i treści. Nie polecam, są lepsze ksiażki do nauki historii.
Nie przeczytałam całej i raczej nie przeczytam.

Książka dla osób z ogromną wiedzą i cierpliwością.
Rozdziały w dziwny sposób posegregowane, nie ze względu na epoki tylko na "widzimisię" autora. Cała masa informacji (co jest na plus) jednak opisane w taki sposób, że często niewiadomo o co chodzi i trzeba używać słownika (nie ze względu na skomplikowany język polski, ale naukowe wyrażenia). Bardzo ciężka w formacie i...

Wspaniała książka pod względem ogromu informacji. Mimo zamiłowania autora do Japonii książka napisana obiektywnie. Dostałam tę książkę na pewną okazję. Jestem z niej niesamowicie zadowolona, ale książka sama w sobie jest bardzo ciężka do czytania. Przeczytanie mi jej zajęło więcej czasu niż zwykle, jednak nie dlatego że się nudziłam. Jej ogrom wiadomości i rozbieżność tematów, musiałam zwyczajnie przetrawić przez noc, lub więcej, aby cokolwiek z tego zapamiętać. Ponadto słownictwo stosowane w książce wymagało ode mnie stosowania słownika.. Dlatego już w kilka dni potem zrozumiałam, dlaczego jest to podręcznik akademicki:) Jednak pomimo tego, jeśli ktoś na prawdę interesuje się Krajem Kwitnącej Wiśni, zachęcam do bardzo ciekawej i trochę innej lektury:)

Wspaniała książka pod względem ogromu informacji. Mimo zamiłowania autora do Japonii książka napisana obiektywnie. Dostałam tę książkę na pewną okazję. Jestem z niej niesamowicie zadowolona, ale książka sama w sobie jest bardzo ciężka do czytania. Przeczytanie mi jej zajęło więcej czasu niż zwykle, jednak nie dlatego że się nudziłam. Jej ogrom wiadomości i rozbieżność...

Kraj Wschodzącego Słońca przeciętnemu Polakowi kojarzy się z samurajami, ninja i bombą atomową. Tymczasem historia tego kraju jest barwniejsza niż przedstawiają to media tudzież szkolne podręczniki. Wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniu na wiedzę o Japonii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego opublikowało podręcznik akademicki „Historia Japonii”.

Autor tego dzieła, Conrad Totman, poszczycić się może mianem wybitnego orientalisty. Obecnie już na emeryturze, jest on autorem wielu publikacji dotyczących Japonii dotykających praktycznie każdego aspektu – kultury, antropologii, przemysłu i polityki. Wydawałoby się więc, że książka tak dobrego autora będzie stanowić idealną kompilację historii Japonii.

Tymczasem czytając ten podręcznik, odnosi się wrażenie, że autor wielokrotnie wybierał drogę na skróty. Merytoryczne przeskakiwanie o setki, a niekiedy i tysiące lat sprawia, że czytelnik ma wrażenie gubienia historii. Tę sytuację ratuje tylko wiara w nieomylność świetnego autora. Niestety podobnie jest z samą tematyką. Mimo że czytelnik będzie się zachwycał wielością poruszanych tematów, to po lekturze można czuć niedosyt. Totman starał się ukazywać łączniki między kulturą, religią a polityką Japonii. Czytelnik dowie się, w jaki sposób buddyzm czy shintoizm wpływał na siłę polityczną poszczególnych władców. Nasza wiedza wzbogaci się także o stosunki między ceremonią parzenia herbaty a architekturą domostw. Kwestie społeczne, demograficzne i kulturowe stanowią mocną stronę dzieła. Można więc rzec, że antropologicznie podręcznik w pełni spełnia swe zadanie jako kompletnego podręcznika akademickiego. Mimo to nadal brakuje czytelnikowi pełnych informacji dotyczących bitew czy politycznych przetasowań.

Dodatkowo Totman zastosował dość osobliwy podział antropologiczny. Takie stwierdzenia jak „epoka superdrapieżcy”, „zarządcy antropocentrycznej wspólnoty biologicznej” czy „użytkownik organizmów obumarłych” tylko wprowadzają zamęt u przeciętnego czytelnika. Wymagają od studenta przyswojenia tej nietypowej typologii. Całość merytorycznej części książki ratuje fakt umieszczenia w niej rzadko spotykanych opracowań dotyczących ekologii wysp. Czytając, można się więc zapoznać ze zmianami w zalesieniu wysp, układem geologicznym czy niszczeniem środowiska naturalnego wysp. Niewątpliwie wypada to zaliczyć na plus merytorycznej części książki. Niestety jest to jeden z nielicznych plusów. Należy też dodać, że autor szafuje zmianami stylistyki – np. pierwsza część książki jest napisana ciężkim naukowym językiem, kolejna potrafi urzec swą przyswajalnością. Zabieg trochę niezrozumiały i powodujący zmieszanie.

Niestety ciężko znaleźć też plusy w samym formacie wydania omawianej książki. Ponad 900 stron klejonego podręcznika w miękkiej okładce nie wróży pojedynczemu egzemplarzowi długiego żywota. Sytuację pogarsza też umieszczenie słowniczka pojęć i przypisów z tyłu książki zamiast standardowo na dole strony. Ponieważ kultura, w tym i język Japonii są odmienne od kultury europejskiej czytelnik zmuszony będzie często wertować podręcznik. Podejrzewam, że już po drugiej pełnej lekturze dzieło będzie w opłakanym stanie. Dodając do tego fakt, iż ma ono służyć studentom do nauki, należy stwierdzić, że recenzowane wydanie „Historii Japonii” Totmana jest całkowicie chybione. Chciałoby się mieć taki kawałek wiedzy w twardej oprawie bez wylatujących kartek, by móc po niego sięgać, kiedy tylko się zechce.
Podobnie jak z przypisami rzecz ma się z ilustracjami i mapami. Mapy znaleźć można na początku książki, a samych ilustracji też jest niedużo. W całym wydaniu ogromnym plusem jest cena książki. Koszt około 70 złotych za taki ogrom antropologiczno-historycznej wiedzy nie jest ogromnym wydatkiem. Osobiście jednak mógłbym za książkę dać nawet ponad 100 złotych byleby mieć komfort, że zakup nie rozpadnie się przy czytaniu.

Reasumując, można bez żadnych wątpliwości powiedzieć, że „Historia Japonii” jest akademicką osobliwością. Na pewno nie jest to jednak w 100% podręcznik nowoczesny i cechujący się atrakcyjną tematyką zapisaną przystępnym językiem, jak określa go wydawnictwo. Mimo to mogę bez wyrzutów sumienia polecić go każdemu studentowi pod warunkiem, że uzupełni on sobie brakującą wiedzę i sam podręcznik będzie czytał ostrożnie.

Recenzja: http://histmag.org/Conrad-Totman-Historia-Japonii-recenzja-5336

Kraj Wschodzącego Słońca przeciętnemu Polakowi kojarzy się z samurajami, ninja i bombą atomową. Tymczasem historia tego kraju jest barwniejsza niż przedstawiają to media tudzież szkolne podręczniki. Wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniu na wiedzę o Japonii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego opublikowało podręcznik akademicki „Historia Japonii”.

Autor tego dzieła,...

Historia "Kraju Kwitnącej Wiśni" i sake :) w rewelacyjnym wydaniu. Polecam nie tylko dla miłośników orientu.

Historia "Kraju Kwitnącej Wiśni" i sake :) w rewelacyjnym wydaniu. Polecam nie tylko dla miłośników orientu.

Jestem w trakcie czytania tej książki i muszę powiedzieć, że dla mnie jest ona rewelacyjna i o niebo lepsza od "Historii Japonii" pani Tubielewicz. Ponieważ książka jest bardzo obszerna to dość dokładnie zostały omówione zarówno dzieje dawne, które mnie najbardziej interesują, jak i historia najnowsza. Książka jest ułożona tak, że wszystko układa się w jedną całość, pokazuje i wyjaśnia wiele procesów. Niektórych grubość książki może odstraszać, ale dla mnie jako studenta kulturoznawstwa dalekowschodniego jest to idealne wprowadzenie do historii tego kraju, najlepsze na rynku i zawiera masę informacji, których inne książki wydane w Polsce nie zawierają.

Jestem w trakcie czytania tej książki i muszę powiedzieć, że dla mnie jest ona rewelacyjna i o niebo lepsza od "Historii Japonii" pani Tubielewicz. Ponieważ książka jest bardzo obszerna to dość dokładnie zostały omówione zarówno dzieje dawne, które mnie najbardziej interesują, jak i historia najnowsza. Książka jest ułożona tak, że wszystko układa się w jedną całość,...