Generalnie miła, lekka i przyjemna lekturka na jesienny wieczór. Nic specjalnie wyjątkowego. Lekki kryminałek z elementami książki szpiegowskiej czasów wiktoriańskich. Troszeczkę zaskoczył mnie negatywnie początek. Autorka pisze tak, jakby potencjalny czytelnik czytał już wcześniejsze książki z tej serii. Jako że w języku polskim wydano tylko dwie, a i to części 15 i 16 (czego szczerze mówiąc zupełnie nie rozumiem i jest to dla mnie nielogiczne i bez sensu), gdy zaczynamy czytać tę powieść dostajemy się do świata, o którym nic nie wiemy, a wygląda na to, że powinniśmy. Chyba jednak wypadałoby chociaż krótkie wprowadzenie dla kogoś, kto przygodę z nadkomisarzem Pittem rozpoczął od którejś z kolei książek. Niewielkie wpadki tłumacza bądź edytora (jak zamian daty z 1888 na 1988) można spokojnie wybaczyć. Intryga kryminalna nie jest zbyt rozbudowana, a tajemniczy i wszechwładny Wewnętrzny Krąg jakoś mnie nie przekonuje. Nie przekonuje mnie do końca również tak prosto prowadzone śledztwo wśród elit epoki wiktoriańskiej, gdzie tak naprawdę policjant, zwłaszcza ten pochodzący z niższych warstw społecznych, często nie miał w ogóle możliwości by porozmawiać z potencjalnymi sprawcami, jeśli był to ktoś z wyższej warstwy społecznej (vide "Podejrzenia Pana Whichera" Kate Summerscale, gdzie autorka opisując rzeczywiste śledztwo z tej epoki przedstawia właśnie problem mentalności elit i jej poczucie wyższości i stanie niejako ponad prawem).
Tym niemniej książkę czyta się szybko i przyjemnie, na jesienny wieczór dla odprężenia może być.

Generalnie miła, lekka i przyjemna lekturka na jesienny wieczór. Nic specjalnie wyjątkowego. Lekki kryminałek z elementami książki szpiegowskiej czasów wiktoriańskich. Troszeczkę zaskoczył mnie negatywnie początek. Autorka pisze tak, jakby potencjalny czytelnik czytał już wcześniejsze książki z tej serii. Jako że w języku polskim wydano tylko dwie, a i to części 15 i 16...