Przyznam, że gdyby nie to, że pozycję tę poleciła mi koleżanka, wątpię, bym kiedykolwiek zwróciła na nią uwagę. Po przeczytaniu opisu myślałam: "A, kolejna książka z gatunku paranormal romance, tyle że tym razem napisana przez polską pisarkę. Pewnie nic ciekawego, wszyscy piszą o tym samym, byleby zarobić.". Podczas jednego z moich częstych pobytów w bibliotece ujrzałam ją jednak na półce i postanowiłam wypożyczyć. Trudno, przecież nic nie stracę.
Główną bohaterką książki jest Karolina, na co dzień mieszkająca w Gliwicach, ucząca się w publicznym liceum. Pewnego dnia jest jednak zmuszona do zmiany szkoły na prywatną, po nieprzyjemnej sytuacji zaistniałej w jej poprzedniej, w której uznano ją za winną wypadkowi. Nie wiedząc dlaczego wyrzucono ją za coś, czego nie zrobiła, po pewnym czasie okrywa u siebie nadprzyrodzone zdolności, których nie jest w stanie kontrolować. W nowej szkole poznaje tajemniczego Gabriela, który wyjawia jej całą prawdę o niej, jak również o sobie samym. Dowiadując się pewnych faktów o swoim życiu, Karolina zdaje sobie sprawę, jakie grozi jej niebezpieczeństwo.
Książkę czytało się całkiem przyjemnie, ale do czasu. Całym problemem staje się ta "ucieczka", która opisywana była w sposób naciągany, jakby autorce wyczerpały się już wszystkie pomysły. Wątek miłosny: dwóch chłopaków, ona jedna, czyli można powiedzieć, tradycyjny już, schemat. Jeśli już stoimy przy negatywach - wszelkie nazwy z tytułowego Innego świata. Pani Ewa poszła na łatwiznę zapożyczając nazwy z języka greckiego, przez co wychodziły jakieś totalne łamacze języka, których nie byłam od razu w stanie przeczytać. Najgorsze z tego wszystkiego? Literówki, całe mnóstwo literówek. Szczerze wątpię, by książkę przed wydaniem oddawano komukolwiek do korekty; czasami można było znaleźć po kilka błędów w druku nawet na jednej stronie.
Teraz czas na plusy: świetnie wykreowani bohaterowie. Bardzo polubiłam Karolinę, myślę że miałybyśmy sporo do pogadania. Jej przyjaciółki, Marek, Gabriel, Liliana - wszyscy tacy realni, widać, że autorka pojęcie o dzisiejszej młodzieży ma. CHWALĘ: gust muzyczny pani Ewy (Joy Division, nawet do Radiohead się przekonałam), książki, miło wiedzieć czego słuchają i co czytają bohaterowie. No i narracja pierwszoosobowa, chociaż inaczej napisanej tej książki sobie nie wyobrażam.
Niemniej jednak książkę polecam na te coraz zimniejsze jesienne wieczory, pod kocem z kubkiem herbaty w ręce. Pozycja ta może wiele nie uczy, do refleksji nie zmusza, lecz przyznać trzeba, że szybko i przyjemnie się ją czyta. Z pewnością będę wypatrywać drugiego tomu.

Przyznam, że gdyby nie to, że pozycję tę poleciła mi koleżanka, wątpię, bym kiedykolwiek zwróciła na nią uwagę. Po przeczytaniu opisu myślałam: "A, kolejna książka z gatunku paranormal romance, tyle że tym razem napisana przez polską pisarkę. Pewnie nic ciekawego, wszyscy piszą o tym samym, byleby zarobić.". Podczas jednego z moich częstych pobytów w bibliotece ujrzałam ją...