Eh... To będzie trudne.
Po pierwsze oddałam za nią jedną z moich ulubionych książek. Nie wiem czy żałować, czy nie. W sumie ciesze się, że przeczytałam "Zmrok", bo moja ciekawość nie dałaby mi spokoju. Oto chaos w mojej głowie przed:
'Czemu wszyscy ją tak besztają? Co to za dzieło? Przecież musi być świetna. To musi być warte zachodu! Kup ją! "
No właśnie, więc kiedy znalazłam ją w jednym z tematów- kupiłam, a raczej wymieniłam. :)
Biorąc ją do ręki byłam podekscytowana. Niestety, po każdym kolejnym zdaniu moje emocje opadały razem z powiekami. Byłam zniesmaczona i czytałam w ślimaczym tempie.
Ale! Gdzieś w połowie coś zaczęło mnie bawić! Powoli moje oczy zaczęły normalnie funkcjonować, a szare komórki powróciły z urlopu! Prawda, ta lektura nie jest dobra, lecz nie można jej tak od razu skreślać.
W miarę czytania zaczęłam się uśmiechać, a nawet raz zachichotałam. Autor lub autorzy (?) zaczęli wytykać błędy "Zmierzchu".
Oto kilka cytatów:
"Powiem ojcu, że Edwart jest wampirem wegetariańskim, to znaczy żywi się wyłącznie keczupem."
"A jakie miałabym specjalne uzdolnienia? Zapewne zdolność picia krwi bez zakąski i popitki."
"- No, wiesz... lew cofający się przed owieczką..."
" - Giń! - warknął Josh.
- Pomocy! - krzyknęłam.
- Cicho! - syknęli ludzie zgromadzeni przy sąsiednim grobie.
- Przepraszamy - powiedzieliśmy równocześnie. " (to mnie rozwaliło)
Albo pyta się czytelnika, czy wie jak długo trwa w rzeczywistości 5 sekund. I później pięć pustych kartek. Boże! To dobre. :D Odniesienie do drugiej części sagi.
"Edwart trzymał w jednym ręku kołek, a w drugim koszulkę z napisem TEAM JACOB." Hehe. :P
Trochę się przydługie robi.
"Zmrok" pokazuje też nasz stosunek do ludzi i miłości. Np. jeśli czegoś szukamy, tak jak Belle wampira, nie widzimy, że mamy to coś przed nosem. (Sytuacja z cmentarza)
Mając ukochaną osobę często próbujemy coś w niej zmienić, a kiedy znajdujemy te "upragnione" cechy u kogoś innego, okazuje się, że one wcale nie są takie pozytywne. Oczywiście to wszystko odnosi się nie tylko do miłości, ale nie będę już tu zanudzać.
W każdym razie kończyłam czytać z uśmiechem na twarzy i tęsknotą w sercu. Mimo wszystko warta zachodu.
P.S.
5 gwiazdek nie jako "przeciętna", bo taka w stu procentach nie jest, ale jako ocena 5/10. Więcej dać nie mogę. :)

Eh... To będzie trudne.
Po pierwsze oddałam za nią jedną z moich ulubionych książek. Nie wiem czy żałować, czy nie. W sumie ciesze się, że przeczytałam "Zmrok", bo moja ciekawość nie dałaby mi spokoju. Oto chaos w mojej głowie przed:
'Czemu wszyscy ją tak besztają? Co to za dzieło? Przecież musi być świetna. To musi być warte zachodu! Kup ją! "
No właśnie, więc kiedy...