Po pierwszych 2 stronach sprawdziłem jeszcze raz kto tą książkę napisał , żeby się upewnić że to nie jakiś żart.No cóż niewiele mi to dało bo nie znałem do tej pory Harvard Lampoon.
W miarę jak brnąłem dalej uważałem ją za coraz bardziej genialną.
Jeszcze nigdy nie czytałem książki która byłaby napisana z punktu widzenia ( i myślenia ) osób niepełnosprawnych umysłowo ( nie wiem dlaczego ale ich dolegliwości skojarzyły mi się z Zespołem Downa ).
Te wszystkie "dziwaczne" opisy zachowań , tego co Ich otaczało , Ich czyli Edwarta i Belle.Opisane zostało to w sposób bardzo fascynujący i wprawiający w zastanowienie czy osoby upośledzone rzeczywiście widzą i odbierają świat w taki sposób.Była to dla mnie wręcz przełomowa opowieść.
Czytałem Ją w sumie przez przypadek , dostałem ją od kogoś na chwilę i
"połknąłem" w kilka godzin.
Arcydzieło !!!
Aż do momentu gdy przeczytałem streszczenie na okładce z tyłu "...jest to parodia sagi "Zmierzch" ..."
WTF!!!
Wogóle nie widziałem tam żadnego żartu , ani razu uśmiech nie pojawił się na moich ustach , uznawałem tą książkę za świetne dzieło , dopóki nie dowiedziałem się jak powinienem tą książkę "rozumieć".

Jako parodia sagi totalne dno !!! Jako książka o osobach upośledzonych
-- Arcydzieło !!!

Po pierwszych 2 stronach sprawdziłem jeszcze raz kto tą książkę napisał , żeby się upewnić że to nie jakiś żart.No cóż niewiele mi to dało bo nie znałem do tej pory Harvard Lampoon.
W miarę jak brnąłem dalej uważałem ją za coraz bardziej genialną.
Jeszcze nigdy nie czytałem książki która byłaby napisana z punktu widzenia ( i myślenia ) osób niepełnosprawnych umysłowo ( nie...