Po przeczytaniu wszystkich trzech dość mizernych książeczek cyklu, zastanawiam się czym jest ta książka, o czym jest tak właściwie i jakie niesie ze sobą wartości jeśli w ogóle jakieś. Otóż mam wrażenie, że pani Collins napisała bajkę o złym prezydencie, pięknym i głupiutkim ale za to dzielnym kopciuszku wojowniku i jego przyjaciołach oraz o tym jak fajnie jest być w telewizji. Postaci te oraz wydarzenia w których biorą udział zawieszone są w świecie bez żadnego sensu, w państwie bez złożonych struktur, służb, biurokracji, ekonomii i sensu gospodarczego, cała fabuła polega na prezentowaniu bezsensownego okrucieństwa, w dodatku w każdym tomie w podobny sposób za każdym razem jest to obserwowana okiem kamer arena, z tym że w ostatniej części jest to arena wojny - która w zasadzie i tak wygląda zupełnie jak te wcześniejsze, sztucznie kreowane. Znikąd pojawiają się pułapki a głównym elementem zaczepnym są pojawiające się bez uzasadnienia w czymkolwiek wymyślne 'kokony' - wstawione chyba tylko po to żeby było ciekawie i strasznie bo na pewno nie są uzasadnione militarnie. Bohaterowie doświadczani są wieloma nieszczęściami obserwują sceny nieuzasadnionego mordu i wszystko to prowadzi jedynie do tego, żeby wpędzić ich w depresję i poczucie ogólnej beznadziejności świata. Zupełnie nie rozumiem czemu tak naiwnie brutalna książka nie posiadająca ani wartości literackiej ani w zasadzie żadnej innej święci takie triumfy i uznawana jest za dzieło niemal wybitne. Być może rację miał Ray Bradbury w swoim "451 stopni Fahrenheita", że wszystko w społeczeństwie i kulturze równane jest w dół, uogólniane, skracane, tak aby mogło trafić w najsłabsze nawet gusta, książki skracane i pozbawiane sensu a filmy i kreacje sceniczne traktują o niczym. Twór pani Collins jest elementem dokładnie takiej papy, sprzedawanej jako danie wykwintne i smaczne. Smutne jest to jak wiele osób łyka taki haczyk.

Po przeczytaniu wszystkich trzech dość mizernych książeczek cyklu, zastanawiam się czym jest ta książka, o czym jest tak właściwie i jakie niesie ze sobą wartości jeśli w ogóle jakieś. Otóż mam wrażenie, że pani Collins napisała bajkę o złym prezydencie, pięknym i głupiutkim ale za to dzielnym kopciuszku wojowniku i jego przyjaciołach oraz o tym jak fajnie jest być w...