Hongkong, lata czterdzieste. Will, który przyjeżdża tam w bliżej nieokreślonym celu, już na pierwszym przyjęciu poznaje Trudy, miłość swojego życia, obdarzoną niezwykłą urodą mieszankę chińsko-portugalską. Od tego czasu aż do wybuchu wojny spędza z nią radośnie czas, poznając kolejno członków elity Hongkongu. Po wojnie, czyli w latach 50., w mieście zjawia się Claire, bezradna wobec życia Angielka, która poślubiła równie ślamazarnego Martina i za nim przyjechała do Azji. Will dostrzega ją na przyjęciu i nawiązuje z nią romans, który właściwie służy zabiciu nudy, bo po śmierci ukochanej próżno szukać w nim jakichkolwiek uczuć.

W tle rozterek bohaterów rozgrywa się jakaś historyczna intryga, sprawa chińskiego odpowiednika Bursztynowej Komnaty, o który biją się trzy mocarstwa. Ale autorka chciała być chyba za bardzo tajemnicza i enigmatyczna, bo w tych fragmentach zastanawiałam się zwykle, o co jej właściwie chodzi. Główni bohaterowie zostają w tej sprawie "umoczeni" nawet dziesięć lat po wojnie, wśród zagrożonych jest także Claire, która nie tylko nie ma ze skarbem nic wspólnego, ale w czasach, kiedy został ukryty, nie było jej nawet w Hongkongu. Moim zdaniem to zupełnie nieudany wątek.

Prawdę mówiąc, znużyły mnie już same postaci. Zdecydowanie przerysowana Trudy, mdła mimoza Claire i Will, który miał chyba być ucieleśnieniem kobiecych marzeń, ale moim zdaniem okazał się żałosnym frajerem, który bez powodu niszczy małżeństwo swojej kochanki, a następnie ją porzuca. Autorce nie udał się nawet tak prosty zabieg jak ukazanie zmian, jakie zachodzą w ludziach pod wpływem wojny. Podjęła się ambitnej próby częściowego rozgrzeszenia kolaborantów i prezentacji ludzkiego instynktu przetrwania, ale nawet to nie wzbudziło we mnie emocji. Nie mam pojęcia, jaki wkład do powieści miała wnieść sprawa drobnych kradzieży Claire, która przez jakiś czas wynosiła z domu bogatych Chenów drobne przedmioty, po tym jak zatrudniła się tam w charakterze nauczycielki muzyki.

Na próżno szukałam w tej powieści jakiegoś wzoru kompozycyjnego. Nadal nie wiem, czemu ma służyć podział na trzy części i dlaczego rozdziały powojenne i przedwojenne są tak pomieszane. Niejasny styl i częste przeskoki tematyczne skutecznie utrudniają poukładanie sobie w głowie historii.

Nie widzę zatem w tej książce dobrych stron poza atmosferą, która naprawdę pomogła mi wyobrazić sobie Hongkong z tamtych lat, o którym mimo wszystko nie dowiedziałam się niczego. No i czytało się szybko, chociaż to nie zawsze zaleta.

Hongkong, lata czterdzieste. Will, który przyjeżdża tam w bliżej nieokreślonym celu, już na pierwszym przyjęciu poznaje Trudy, miłość swojego życia, obdarzoną niezwykłą urodą mieszankę chińsko-portugalską. Od tego czasu aż do wybuchu wojny spędza z nią radośnie czas, poznając kolejno członków elity Hongkongu. Po wojnie, czyli w latach 50., w mieście zjawia się Claire,...