Zastanawiam się czy te perwersyjne zbrodnie to twór wyobraźni autora czy może czerpie On swoje wizje z realu (ponoć studiował kryminalistykę). Mnie to przeraża - zaczynam wątpić w ludzi, mam wrażenie, że w każdej następnej książce autor funduje nam zbrodnie coraz bardziej wymyślne i przerażające - Czy to jest zły człowiek? Czy ma tylko tak wybujałą fantazję?. Chattam posiada niezwykłą umiejętność obrazowego opisywania sytuacji - W tej powieści czytelnik ma wrażenie, że jest uczestnikiem okropnych zdarzeń i działań wojennych, zupełnie jakby siedział w okopach, słyszał serię strzałów z karabinów maszynowych a kule świstały mu nad głową i na własne oczy widział jak granat czy mina rozrywa towarzysza broni.

"Drapieżcy" to historia dla ludzi o silnych nerwach, Chattam obok okrucieństw toczącej się wojny ukazuje nam bardzo makabryczny obraz niepohamowanego zła, które się gnieździ w drugim człowieku (ponoć zło jest w każdym z nas i wystarczy tylko jeden impuls by to zło uwolnić a dalej to już jak lawina czy nałóg, mało i mało i jeden czyn napędza następny. Wtedy wpada się w otchłań i już nie można się wyrwać ze szponów ZŁA). Psychopatyczny morderca podnieca się ludzkim cierpieniem i wręcz upaja go obraz uchodzącego z człowieka życia. Porucznik Creig Frewin z Żandarmerii Wojskowej wraz ze swoim zespołem usiłuje rozwiązać zagadkę tajemniczych morderstw, do ekipy dochodzeniowej dołącza młoda pielęgniarka - Ann. Czas ucieka, morderca nie może polec w walce (bo wtedy uznany będzie za bohatera), morderca musi być złapany, osądzony i ukarany. Metodą dedukcji i eliminacji Frewin typuje grupę podejrzanych, krąg się zaciska i gdy wydaje się, że sprawa jest wyjaśniona to po półrocznej przerwie morderca znów zaczyna działać. Tym razem zaczynają ginąć ludzie zaangażowani w śledztwo. Frewin szykuje zasadzkę i... I znowu autor funduje nam nietypowe zakończenie.

Książka do polecenia ludziom o silnych nerwach. Kto wcześniej czytał powieści Chattama to wie czego się spodziewać. Książka "Drapieżcy" na tle "Trylogii Zła" wypadła trochę gorzej stąd moja ocena ale zdecydowanie zachęcam do lektury

Zastanawiam się czy te perwersyjne zbrodnie to twór wyobraźni autora czy może czerpie On swoje wizje z realu (ponoć studiował kryminalistykę). Mnie to przeraża - zaczynam wątpić w ludzi, mam wrażenie, że w każdej następnej książce autor funduje nam zbrodnie coraz bardziej wymyślne i przerażające - Czy to jest zły człowiek? Czy ma tylko tak wybujałą fantazję?. Chattam...