Postanowiłam pójść za ciosem i skończyć tę sagę za jednym zamachem - człowiek jednak uczy się na błędach i tym razem nie rozmieniam się na drobne rozkładając proces czytania na wiele miesięcy. Dzięki dobrej znajomości wydarzeń z poprzednich tomów, nie potrzebuję czasu na wkręcenie się w wir zdarzeń, tylko czerpię jak najwięcej z lektury już na jej starcie. Chociaż prawdę powiedziawszy, sam dynamiczny styl Riordana ułatwia całą sprawę, bo człowiek zostaje wręcz bombardowany akcją, wylewającą się z każdej karty powieści.

Nie chciałabym w tym miejscu powielać tego, co już zostało powiedziane przeze mnie przy okazji pisania opinii do poprzedniczek 'Bitwy w Labiryncie' - bo w zasadzie mogę podtrzymać swoje stanowisko. Autor nie daje sobie na wstrzymanie i nie spuszcza z tonu. Robi to z wielką gracją i wyczuciem, a umiejętność złapania balansu między grozą, wzruszeniem i dowcipem może zjednać niejednego sceptyka. Mnie kupił i nie mogę doczekać się kiedy przeczytam tom zamykający sagę. Nie jest to może ekscytacja na miarę tej, jaką niegdyś wyzwolił we mnie Harry Potter (i lata, i sentyment nie ten), ale i tak miło znów zaznać tego uczucia.

Postanowiłam pójść za ciosem i skończyć tę sagę za jednym zamachem - człowiek jednak uczy się na błędach i tym razem nie rozmieniam się na drobne rozkładając proces czytania na wiele miesięcy. Dzięki dobrej znajomości wydarzeń z poprzednich tomów, nie potrzebuję czasu na wkręcenie się w wir zdarzeń, tylko czerpię jak najwięcej z lektury już na jej starcie. Chociaż prawdę...