http://miejskalegenda.blogspot.com/2013/08/charles-r-cross-pokoj-peen-luster.html Muzyczna historia świata jest nieprzebranie bogata i urozmaicona. Obfitość gatunków i artystów stwarza nam komfort wyboru tego, co przemawia do nas najbardziej. Są jednak artyści wybitni, jedyni w swoim rodzaju, których znasz i którzy Cię fascynują nawet jeśli nie masz całej ich dyskografii na półce. Często ich legendę potęguje wczesna, tragiczna śmierć, która czyni z nich zjawisko, rodzaj bóstwa. Do takich postaci należy Jimi Hendrix. Zna go każdy, nawet jeśli nie potrafi wymienić ani jednego utworu, który stworzył. Jest kimś, kto na zawsze wdrukował się w muzyczną świadomość ludzkości. Nie można jednak w pełni docenić unikalności i geniuszu tego artysty, dopóki nie pozna się historii jego życia. Dlatego jestem zachwycona faktem, że w moje ręce trafiła książka „Pokój pełen Luster. Biografia Jimiego Hendrixa” autorstwa Charlesa R. Crossa. Biografia ta, to niezwykle wnikliwa i skrupulatna, chwilami wręcz drobiazgowa opowieść o życiu gitarzysty wszechczasów. Gitarzysty, o którym Paul McCartney powiedział, że gra kawałki Beatlesów lepiej niż oni sami, któremu Jim Morrison "chciał zrobić laskę", którym zafascynowana była Janis Joplin, o którego chorobliwie zazdrosny był Mick Jagger i na którego pogrzebie nie zgodził się zagrać Miles Davis twierdząc, że nie potrafi wydusić z siebie niczego, co godne jest tej chwili. Historię Hendricksa poznajemy gruntownie, poczynając od dziejów życia jego przodków umiejscowionych w czasach niewolnictwa. Autor nie bez powodu sięga tak daleko – geneza pochodzenia artysty ze szczególnym uwzględnieniem losów jego dziadków i rodziców wstrząsająco wręcz zdeterminowały koleje jego życia. W opowieści którą snuje Cross, fascynuje niemal wszystko: czasy, w których przyszło dorastać małemu Jimiemu, determinacja w pielęgnowaniu pasji i dążeniu do celu pomimo dramatycznego dzieciństwa i niesprzyjających okoliczności a także burzliwy przebieg kariery, której kulturalne tło jawi nam się dziś jako coś w rodzaju mitologii. A jednak to prawda! Postacie przewijające się przez życie Hendrixa dla współczesnego człowieka są niemal nierealne, a pewne scenki sytuacyjne z ich udziałem często groteskowe. Opis szybkiego i mocnego trybu życia muzyków działających w latach 60 i 70 mrozi krew w żyłach i ostatecznie nie należy się dziwić, że tylko nieliczni z nich nie zeszli przedwcześnie z tego świata i przetrwali w branży. Hendrix przez całą opowieść budzi przede wszystkim głęboki podziw i oczarowuje, ale jednocześnie, tak po ludzku, po prostu czujemy żal i współczucie. Ten gatunkowy wizjoner i fenomenalny wirtuoz gitary praktycznie nigdy w swoim życiu nie zaznał miłości – początkowo od nikogo jej nie dostał, potem już nie potrafił jej przyjmować. W swoim łóżku gościł setki kobiet, jednak żadnej nie miał tak naprawdę. Był rozpaczliwie samotny i desperacko uzależniony od grania (nawet wówczas, kiedy nie miał na to siły i tracił przyjemność na scenie). Kariera, której tak pragnął, nagle i nieoczekiwanie przemieniała się w przekleństwo. W dzienniku który prowadził, niemal codziennie zapisywał trzy litery: SOS (same old shit). Jakże wymowne! Szaleńczy krąg koncertów, obsesyjnego seksu, narkotyków i alkoholu bardzo szybko wyczerpał jego energię, nie zdołał go jednak przerwać. Na domiar złego nie potrafił otoczyć się ludźmi, którzy mogliby się nim zaopiekować i postawić do pionu, a tego potrzebował najbardziej. Analizując trudności jakie napotkał i straty jakie poniósł w życiu, a także deficyty emocjonalne które charakteryzowały go, gdy był już dorosły nie sposób oprzeć się wrażeniu, że musiało tak się to skończyć. Książka pozostawia w czytelniku pewien rodzaj melancholii, ponieważ poznaliśmy oto człowieka, który za wizerunkiem stworzonym z barwnych strojów i narkotykowych euforii skrywa kogoś kto cierpi, tęskni i wciąż w pewnym sensie jest dzieckiem. Na koniec należy wspomnieć, że „Pokój pełen luster” jest nie tylko znakomitym zapisem losów „człowieka, który jest Dylanem, Claptonem i Jamesem Brownem w jednym”, ale także podręcznikiem historii muzyki z niekończącą się listą ciekawych faktów i inspiracji. Piszę serio – zerkając na strony tej lektury, możesz siedzieć na youtube godzinami i ciągle jesteś niezaspokojony. A jakie rzeczy odkrywasz! Coś wspaniałego! :)

http://miejskalegenda.blogspot.com/2013/08/charles-r-cross-pokoj-peen-luster.html Muzyczna historia świata jest nieprzebranie bogata i urozmaicona. Obfitość gatunków i artystów stwarza nam komfort wyboru tego, co przemawia do nas najbardziej. Są jednak artyści wybitni, jedyni w swoim rodzaju, których znasz i którzy Cię fascynują nawet jeśli nie masz całej ich dyskografii na...