Nie jest to może najlepsza powieść Fleminga (są nawet wątpliwości co do tego czy faktycznie on był jej autorem), ale czyta się ją całkiem dobrze. Największym rozczarowaniem jest postać Scaramangi - ot, nieco bardziej wyszczekany morderca i gangster, ma parę niezłych momentów i tyle. Dużo więcej szczęścia miał ten jegomość w wersji filmowej, gdzie świetnie wcielił się niego Christopher Lee. Z kolei znacznie lepszą i ciekawszą postacią jest książkowa panna Goodnight (lubię Britt Ekland, ale w filmie zrobili z niej zwykłą tępą seksowną blondi, której zadanie to dobrze wyglądać w bikini i... tyle). Fajnie także, że powrócił Felix Leiter, znowuż to znacznie ciekawsza pomoc dla 007 niż filmowy porucznik Hip, jego karate-siostrzenice czy irytujący szeryf Pepper. Sam początek (z wracającym do Anglii "nieco odmienionym" po wizycie na wschodzie Bondem) mistrzowski - mam nadzieję, że twórcy filmów kiedyś po niego sięgną - tym bardziej, że Craig jest wprost stworzony do odegrania takiego wydarzenia z życia 007. Reszta - ok, zakończenie sympatyczne. Powiedziałbym, że obie wersje (książkowa i filmowa) trzymają jednakowy poziom.

Nie jest to może najlepsza powieść Fleminga (są nawet wątpliwości co do tego czy faktycznie on był jej autorem), ale czyta się ją całkiem dobrze. Największym rozczarowaniem jest postać Scaramangi - ot, nieco bardziej wyszczekany morderca i gangster, ma parę niezłych momentów i tyle. Dużo więcej szczęścia miał ten jegomość w wersji filmowej, gdzie świetnie wcielił się niego...