Kolejne nowe formuły rozgrywania akcji w tomie. Akcja skupiona na jednym bohaterze, inne postacie z rodu Ludzi Lodu prawie się nie pojawiają (na początku troszkę), a potem wyjazd ze Skandynawii i podróż na południe Europy. Do Solvego dociera świadomość jak stał się dorosły, że jest jednym z obciążonych dziedzictwem i nikt z Rodu tego nie wie. Rozwija to w nim wszystkie zupełnie złe emocje i myśli, nie staje się, jak to było często wcześniej, jednym z walczących z tym i stających po stronie dobra. Staje się całkowicie zły, cyniczny i egoistyczny. Myśli o sobie jako wspaniałym potomku Tengela Złego i doskonałym kandydacie na jego ucznia, który jest o wiele lepszy od innych ludzi. Postawił sobie za cele korzystanie ze swych mocy i zdobywanie bogactwa i podbijanie serc zamężnych dam. Ale zaczął popełniać za dużo błędów i te jego błędy, niepowodzenia, czytało się aż z przyjemnością i uśmiechem :) Upatrzył sobie Renate, upokorzył i uśmiercił jej rodziców, potem zrobił jej przypadkiem dziecko, które było obciążone złym dziedzictwem, żółte oczy i szerokie ramiona, no i Renate umarła przy porodzie... Ale to dziecko, Heike, nie wykazywało żadnych oznak bycia złym jak ojciec, wręcz rzeczy dotyczące dziecka czytało się najciekawiej :D To kombinowanie Solvego i pięcie się na szczyt szybko zaczynało nużyć.. A Heikego chciał Solve zabić, ale chroniła go mandragora :) I dobrzy ludzie w Słowenii odkryli więzionego Heikego w klatce i uwolnili i przygarnęli, na całe szczęście. Ah to był jeden z bardziej wyjątkowych tomów sagi.

Kolejne nowe formuły rozgrywania akcji w tomie. Akcja skupiona na jednym bohaterze, inne postacie z rodu Ludzi Lodu prawie się nie pojawiają (na początku troszkę), a potem wyjazd ze Skandynawii i podróż na południe Europy. Do Solvego dociera świadomość jak stał się dorosły, że jest jednym z obciążonych dziedzictwem i nikt z Rodu tego nie wie. Rozwija to w nim wszystkie...