Przez tyle lat nie było mi po drodze z antyutopią Jewgienija (Eugeniusza) Zamiatina My. Wiedziałem, że istnieje. Szukałem, zapominałem, przypominała mi się i znów wylatywała mi z głowy. Ponownie przypomniałem sobie przy okazji powrotu po latach do Nowego wspaniałego świata, a definitywnie wciągnąłem na listę po rozmowie z Joanną Ławicką.

Zaraz po tej rozmowie zrobiłem do niej podejście, ale męczyła mnie narracja, więc odłożyłem. I dopiero teraz nastąpił odpowiedni czas.

Pierwsze najważniejsze wrażenie, którego nie mogłem się pozbyć – jeśli Aleksander Smolarski, twórca Miasta światłości zarzucił Huxleyowi plagiat, to sam chyba dość mocno inspirował się Zamiatinem. Zamknięty odizolowany świat nowej futurystyczno-syntetycznej cywilizacji, kontra stary świat dzikich, gdzieś za murami. I oczywiście bohater, który próbuje zmienić dotychczasowy porządek. U Smolarskiego bohater jest z zewnątrz, w przypadku Zamiatina z wewnątrz tego świata.

My powstała w 1920 roku, Miasto światłości cztery lata później. Różnica bardzo istotna utopia Zamiatina jest uniwersalna dzieje się gdzieś na Ziemi, Smolarski bohatera umieścił na ziemiach polskich. Jakoś nie mogłem się pozbyć z głowy wrażenia pewnej prowincjonalności naszego autora.
[...]
całość
http://www.speculatio.pl/my/

Przez tyle lat nie było mi po drodze z antyutopią Jewgienija (Eugeniusza) Zamiatina My. Wiedziałem, że istnieje. Szukałem, zapominałem, przypominała mi się i znów wylatywała mi z głowy. Ponownie przypomniałem sobie przy okazji powrotu po latach do Nowego wspaniałego świata, a definitywnie wciągnąłem na listę po rozmowie z Joanną Ławicką.

Zaraz po tej rozmowie zrobiłem do...