Name: Chemia kwantowa
Rating: 8,1 (12 reviews)
Author: Włodzimierz Kołos
ISBN: 8301072962

Question 1

O czym jest Chemia kwantowa?

Accepted Answer

Podręcznik niniejszy powstał na podstawie wykładów, które Autor przez kilkunaście lat prowadził na Uniwersytecie Warszawskim dla studentów chemii. Zawarto w nim minimum wiadomości niezbędnych do pełnego wykształcenia każdego nowoczesnego chemika. Dla osób głębiej zainteresowanych tą problematyką może służyć on jako wprowadzenie do studiowania bardziej zaawansowanych podręczników. W książce duży nacisk położono na zagadnienia interpretacyjne i wiążące wyniki chemii kwantowej z pojęciami powszechnie stosowanymi w chemii, a także na precyzyjne sformułowanie i wyjaśnienie wprowadzanych przybliżeń i nowych pojęć. Zrozumienie ich fizycznego sensu jest bowiem podstawowym warunkiem poznania możliwości obliczeniowych chemii kwantowej oraz właściwej ich oceny. Wszystkie rozumowania matematyczne starano się przeprowadzić w możliwie prosty sposób, rezygnując z typowo formalnego ich przedstawienia, zakłada się bowiem u Czytelnika jedynie niezbędną znajomość matematyki wyższej, a jej zakres, w niewielkim tylko stopniu, jest rozszerzony w książce. Pewne zagadnienia o charakterze typowo matematycznym przeniesione zostały do „Uzupełnień”. Przed przystąpieniem do studiowania kursu zasadniczego należy zaznajomić się z materiałem zawartym w Uzupełnieniach B-D. Uzupełnienie I jest przeznaczone dla osób dogłębniej interesujących się podstawami mechaniki kwantowej – zawiera ono wprowadzenie do formalizmu mechaniki kwantowej, który jest często stosowany w bardziej zaawansowanych podręcznikach.
Zawarty w podręczniku materiał można podzielić na trzy, nierównej objętości, części. Pierwsza z nich, obejmująca rozdziały 2-5, poświęcona jest podstawom mechaniki kwantowej. Przedstawiono tu ścisłe rozwiązania równania Schrödingera dla kilku prostych układów, poczynając od atomu wodoru. Omówiono też rachunek zaburzeń i metodę wariacyjną, stanowiące podstawę prawie wszystkich przybliżonych metod obliczeniowych chemii kwantowej. Część druga, zawarta w rozdziałach 6-11, dotyczy atomów wieloelektronowych. Rozdziały 8 i 9 dotyczą wyłącznie atomów, natomiast rozdziały 6, 7, 10 i 11 dotyczą dowolnych układów wieloelektronowych. Część trzecia, najobszerniejsza, poświęcona jest metodom półempirycznym, Rozdział 12 zawiera teoretyczne podstawy spektroskopii molekularnej i zagadnienia dotyczące separacji ruchu jąder i elektronów w cząsteczkach. Następne rozdziały (13-17) obejmują metody i wyniki przybliżonego rozwiązania równania Schrödingera dla różnego typu cząsteczek. Omówiono w nich cząsteczki dwu- i wieloatomowe, jony kompleksowe oraz związki organiczne. Omówione metody przedstawiono na podstawie cząsteczek o znaczeniu biologicznym. W ostatnim rozdziale podano wstępne wiadomości z teorii oddziaływań międzycząsteczkowych.
Na końcu każdego rozdziału umieszczono zwięzłe podsumowanie oraz zadania, które stanowią integralną część omawianego materiału. Rozwiązania zadań, wraz ze szczegółowymi objaśnieniami, znaleźć można na końcu książki.
W podręczniku zastosowano jednostki atomowe, choć w mniejszym stopniu korzysta się także z jednostek układu SI.
W podręczniku pominięto obszerny dział chemii kwantowej zajmujący się elektrycznymi i magnetycznymi własnościami cząsteczek oraz, dużym stopniu, problematykę przejść optycznych. W obowiązującym obecnie programie studiów chemii na uniwersytetach zagadnienia te nie zostały objęte programem przedmiotu chemia kwantowa, wchodzą natomiast w zakres fizyki chemicznej.

Question 2

Kim jest Włodzimierz Kołos?

Accepted Answer

Polski chemik teoretyczny, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
Studiował chemię na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1947-1951, gdzie uzyskał stopień magistra filozofii, specjalizując się w chemii organicznej. Swoją karierę uniwersytecką zaczął jeszcze przed ukończeniem studiów jako asystent prof. Jerzego Suszki. Jego praca doktorska, Wpływ zahamowanej rotacji na rozpraszanie niskoenergetycznych neutronów przez związane protony, obroniona w 1953 roku na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem Leopolda Infelda nie miała jeszcze takiego charakteru, ale wyjazd w 1957 roku do University of Chicago, umożliwił rozpoczęcie obliczeń dla cząsteczki wodoru. Obliczenia jego energii dysocjacji cząsteczki wodoru były pierwszym przypadkiem w historii, gdy modelowanie metodami chemii kwantowej przyniosło wyniki znacznie bardziej dokładne niż doświadczenia spektroskopowe. Od 1958 roku, we współpracy najpierw z Clemensem Roothaanem z University of Chicago, później z Lutosławem Wolniewiczem z UMK w Toruniu obliczył szereg poprawek do energii cząsteczki wodoru. Zajmował się najpierw energią korelacji elektronowej za pomocą jawnie skorelowanych baz funkcyjnych pomysłu swojego i L. Wolniewicza w ramach przybliżenia Borna-Oppenheimera, a następnie adiabatycznymi, nieadiabatycznymi i relatywistycznymi poprawkami do tej energii. W rezultacie Gerhard Herzberg kilkakrotnie powtarzał swoje pomiary, by zbliżyć się do dokładności uzyskanej przez niego i Wolniewicza. Obliczenia o podobnej jakości wykonał również dla stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru. Przyczynił się również znacznie, wraz ze współpracownikami z Wydziału Chemii UW, do rozwoju teorii oddziaływań międzycząsteczkowych. Był jednym z pionierów rachunku zaburzeń o adaptowanej symetrii (ang. symmetry adapted perturbation theory, SAPT) oraz prac nad nieaddytywnością oddziaływań międzycząsteczkowych. W latach 1961-1966 kierował grupą badawczą w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku, a w 1965 roku stanął na czele Katedry Chemii Teoretycznej Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, przekształconej później w Pracownię Chemii Kwantowej. W 1969 roku został profesorem zwyczajnym i członkiem Polskiej Akademii Nauk. Jego osiągnięcia zostały też wcześnie dostrzeżone przez społeczność międzynarodową. W 1967 roku został uhonorowany medalem Międzynarodowej Akademii Nauk Kwantowo-Molekularnych (IAQMS),pierwszym przyznanym przez tę organizację, której później (1988) został członkiem (jedynym oprócz niego Polakiem wyróżnionym medalem Międzynarodowej Akademii Nauk Kwantowo-Molekularnych i jej członkostwem jest Bogumił Jeziorski, jego uczeń i wieloletni współpracownik). Otrzymał także, między innymi, Nagrodę Alexandra von Humboldta oraz medal Izraelskiej Akademii Nauk. W latach osiemdziesiątych intensywnie zajmował się modelowaniem teoretycznym rozpadu beta trytu związanego w cząsteczkach lub ciele stałym. Wynikiem tych obliczeń były dane kluczowe dla prób ustalenia masy neutrina elektronowego z badań rozpadu cząsteczkowego trytu, używane do dziś w eksperymentach mających na celu określenie masy spoczynkowej neutrin. Innym polem jego działalności naukowej była fuzja jądrowa katalizowana mionami. Pierwsze obliczenia stałej szybkości fuzji opublikował, wraz z Clemensem Roothaanem i Robertem Sackiem już w 1960, a tematykę rozwinął w latach osiemdziesiątych pod wpływem nowych doniesień eksperymentalnych. Wraz ze współpracownikami z Gainesville i Uniwersytetu Warszawskiego, opublikował bardzo dokładne obliczenia dla cząsteczek zawierających miony, uwzględniając nie tylko oddziaływanie elektrostatyczne, ale też oddziaływanie silne między jądrami trytu i deuteru. Prace te pozwoliły na opracowanie teoretycznych limitów wydajności katalizy mionowej. Jego prace są szeroko znane i do tej pory często cytowane. Jeden z jego artykułów wskazany został w bazie Current Contents jako klasyk cytowań. Inny jest jednym z setki najbardziej cytowanych artykułów pisma "Reviews of Modern Physics". Należy on do najwybitniejszych polskich chemików teoretycznych, który zapoczątkował rozwój tej dziedziny nie tylko w Polsce, ale i na świecie.
Wyróżnienia krajowe jego pracy obejmują, między innymi, Medal im. Mikołaja Kopernika przyznawany przez PAN, Medal Śniadeckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, oraz tytuł doktora honoris causa jego macierzystej uczelni, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Jego imieniem nazwano ulicę na warszawskim Kampusie Ochota oraz jedną z sal wykładowych Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Upamiętniony został także medalem Kołosa przyznawanym przez Polskie Towarzystwo Chemiczne oraz Uniwersytet Warszawski oraz nagrodą naukową jego imienia przyznawaną przez Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego za wyróżniającą się rozprawę doktorską.

Question 3

Do jakiego gatunku należy Chemia kwantowa?

Accepted Answer

Chemia kwantowa należy do gatunku nauki przyrodnicze (fizyka, chemia, biologia, itd.) i ma 358 stron.

Question 4

Gdzie kupię książkę Chemia kwantowa?

Accepted Answer

Sprawdź gdzie kupić najtaniej książkę Chemia kwantowa

Question 5

Co napisał(-a) Włodzimierz Kołos?

Accepted Answer

Zobacz ostatnio wydane książki autora:

Chemia kwantowa

Porównaj ceny

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

OPINIE i DYSKUSJE

Książka na półkach

Cytaty

Bądź pierwszy

Podobne książki

Przeczytaj także