Heather Gudenkauf - tajemnicza, nie lgnie do Wikipedii, a jedyne co znalazłem to na http://heathergudenkauf.com/#biography
:„…Heather Gudenkauf graduated from the University of Iowa with a degree in elementary education, has spent her career working with students of all ages and continues to work in education as a Title I Reading Coordinator…”
No i, że to jej debiut z 2010, a na LC osiągnęła niezły wynik 7,15 (577 ocen i 102 opinie). Mimo upływu ośmiu lat, dalej w Wikipedii nie widzę informacji, a na LC ma 5 książek z podobnymi ocenami.
Chciał, nie chciał, przyszło mnie ustosunkować (głupie słowo, nie?) samodzielnie, bez wskazówek czy inszego wsparcia, co szczególnie trudne jest w przypadku debiutanckich kryminałków.
Dobrnąłem szczęśliwie do końca i rzekę:
Czytelnik dowiaduje się, już na pierwszych stronach książki, o pobiciu i zrzuceniu ze schodów ciężarnej kobiety, skutkującym poronieniem oraz równoczesnym wywołaniu „mutyzmu wybiórczego” (zaprzestania mówienia) przez zastraszenie, u czteroletniej córki, przez pijaka psychopatę, lecz systematycznie bita żona książki tej nie czytała i dalej na stronie 327,5 (e-book) nie zna oczywistej prawdy:
„…..- Boję się - mówię, walcząc ze łzami - boję się dowiedzieć, dlaczego moje dziecko nagle przestało mówić…”
Aby podkreślić patologię, autorka szczegółowo opisuje, jak matka z dziećmi ucieka do lasu bądź motelu, gdy pracujący na Alasce psychopata przyjeżdża do domu i znęca się nad rodziną, póki nie zmorzy go alkohol i nie zapadnie w pijacki sen. Oczywiście, nikt nic nie wie, prawie jak w czeskim filmie (tak się kiedyś żartowało).
A jednak niepijąca, systematycznie katowana, na koniec trzeźwieje i podsumowuje (s.430):
„…o czwartej rano, kompletnie pijany, wywlókł Calli z domu i ciągnął ją przez las pod dom człowieka, który jego zdaniem jest jej prawdziwym ojcem! W rezultacie zabłądzili. Potem Griff pobił swego syna, potem przystawiał mi pistolet do głowy! Martin! Griff wcale nie był świetnym facetem!...”
Bystrość maltretowanej jest porażająca! Zboczeńcem i gwałcicielem okazuje się ktoś inny, a historia udręczonej rodziny idzie w zapomnienie, skoro dręczyciel przez przypadek zginął.
Kończy książkę szmirowaty happy-endowy epilog z oczywistym odzyskaniem mowy, a ja mam retoryczne pytanie do autorki: czy gwałt sześcioletniej dziewczynki był conditio sine qua non szczęśliwego życia Tiny i jej dzieci ? Czy bez tego strasznego gwałtu Tina i jej dzieci byłyby maltretowane przez alkoholika – psychopatę do końca swoich dni ?
Jakie przesłanie? Coś za coś? Tragedia zgwałconego dziecka za pozbycie się prześladowcy innej rodziny?
Dla mnie cały pomysł książki jest chory, treść demoralizująca (ze względu na bezradność rodziny alkoholika), a rozwiązanie infantylne. Możecie mieć inne zdanie, a ja pobudzam do trzeźwej refleksji swoją PAŁĄ!!

Heather Gudenkauf - tajemnicza, nie lgnie do Wikipedii, a jedyne co znalazłem to na http://heathergudenkauf.com/#biography
:„…Heather Gudenkauf graduated from the University of Iowa with a degree in elementary education, has spent her career working with students of all ages and continues to work in education as a Title I Reading Coordinator…”
No i, że to...