Czym byłaby nowoczesna literatura Europejska bez Camusa? Nie wiem i nie chciałbym wiedzieć, bowiem ten niepozorny mężczyzna z Algieru syn robotnika popełnił w swym dość krótkim życiu parę niezwykle ważnych tekstów. Żałuję, że Camus nigdy nie napisał powieści z prawdziwego zdarzenia ograniczając się jedynie do krótszych form(jak rozrośnięte opowiadanie Obcy, Dżuma, Upadek, czy zwykłych opowiadań) i esejów. „Królestwo i wygnanie” to zbiór sześciu z pozoru luźnych powiastek. Czemu napisałem „z pozoru”? Gdyby głębiej się przyjrzeć wszystkie utwory Camusa opowiadają o absurdzie istnienia, świata etc. Autor umiejętnie pokazuje nam właśnie ten absurd pod różnymi postaciami udowadniając, że świat jest równocześnie żałosny, śmieszny, tragiczny jak i pełen sprzeczności .
W pewnym sensie wszystkie te opowiadania są o naszej codzienności tu ujętej w przepiękną formę. Na dodatek to w królestwie i wygnaniu znaleźć można znaleźć mistrzostwo krótkiej formy wyrażające się w opowiadaniu pt.: „Renegat czyli zmącony umysł”. Polemizowałbym co do twierdzenia #allison o wartościach humanitarnych, ale każdy widzi to co chce widzieć. Dodatkowo przypominam, że Camus w Upadku skrytykował i odrzucił idee i sposób postępowania nakreślone w Dżumie.

Czym byłaby nowoczesna literatura Europejska bez Camusa? Nie wiem i nie chciałbym wiedzieć, bowiem ten niepozorny mężczyzna z Algieru syn robotnika popełnił w swym dość krótkim życiu parę niezwykle ważnych tekstów. Żałuję, że Camus nigdy nie napisał powieści z prawdziwego zdarzenia ograniczając się jedynie do krótszych form(jak rozrośnięte opowiadanie Obcy, Dżuma,...