Panie Zbyszku, podobało mi się. Czekam, aż znów Pan coś napisze!
Autor odkrył jak zachęcić czytelnika do czytania kontynuacji losów bohatera.
Ciekawa książka, napisana w innej konwencji niż "Filatelista". Brakowało mi tych malutkich rozdzialików, ale dałam radę. Autor często w zabawny sposób nawiązuje do wcześniejszego dzieła (które w powieści jest blogiem). Trochę tu kryminału, wojennych opowieści, zagadek... Wyraźnie nakreślone postaci, jedne tajemnicze, inne zabawne, charakterystyczna przerysowana wścibska sąsiadka, sanitariusz używający zdrobnień. Napisane przejrzyście. Główny bohater Aleksander Casey jest pogodny, dobroduszny, opiekuje się zaniedbaną dziewczynką, przygarnia koty. Ma też przenikliwy umysł i intuicję detektywa. Zaimponował mi. Nauczył mnie pogody ducha i optymizmu, lepiej niż lektura niejednego poradnika. Jest dla mnie przykładem. Książkę czyta się przyjemnie. Miła rozrywka pozostawia człowieka lekko wstrząśniętego, ale nie zmieszanego. Zwroty akcji występują dokładnie tam, gdzie potrzeba. Zaskakuje do końca. Trochę przywodzi na myśl filmy Tarantino. Lubię styl pana Zbigniewa, dla mnie ma to coś, co nazywa się "lekkim piorem"...czekam na dalsze losy bohaterów...lub pełen humoru poradnik, krwawy horror, myślę że jeszcze niejednym nas Autor zaskoczy.

Panie Zbyszku, podobało mi się. Czekam, aż znów Pan coś napisze!
Autor odkrył jak zachęcić czytelnika do czytania kontynuacji losów bohatera.
Ciekawa książka, napisana w innej konwencji niż "Filatelista". Brakowało mi tych malutkich rozdzialików, ale dałam radę. Autor często w zabawny sposób nawiązuje do wcześniejszego dzieła (które w powieści jest blogiem). Trochę tu...