W tej powieści Anne Stuart strzela sobie w stopę. Nie tak dosłownie oczywiście ale jednak z nie mniej bolesnym skutkiem.

Już na samym początku autorka w 'słowie wstępnym' (pytanie za 100 punktów: po co słowo wstępne lub przedmowa w romansie będącym trzecią częścią serii? No po co?) wyraźnie mówi kto będzie tutaj czarnym charakterem i dlaczego. Shirosama, albinotyczny guru japońskiej sekty, jest wzorowany na przywódcy sekty 'Najwyższa Prawda' której członkowie rozpylili sarin w tokijskim metrze. Jest on chciwym, ambitnym typem który sprzedaje wodę po własnej kąpieli i swoją krew zidiociałym hollywoodzkim milionerkom. Mamusia Summer jest właśnie jedną z nich - kupuje wodę bo na krew jej nie stać. Ale zeszłam z tematu.

No więc od samego początku, od rozdziału numer jeden, wiemy kto będzie najgorszym z najgorszych, najczarniejszym z czarnych. Jaki jest tego skutek? Zero suspensu. Zero zapowiadanej szumnie sensacji. Summer, główna bohaterka, od razu Shirosamę nienawidzi i nie waha się nam o tym powiedzieć w dość drętwym monologu wewnętrznym prowadzonym w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Shirosama i jego zwolennicy chcą koniecznie dostać czarkę, przechowywaną przez Summer więc starają się kobitkę dopaść. No i co? Ano to że od razu wiemy że nie dopadną bo by się książka za szybko skończyła. Wiemy także czemu Takashi O'Brien, piękny, smukły, zabójczo przystojny, nieodmiennie enigmatyczny agent Komitetu o sercu z granitu, nie może Summer zabić chociaż bardzo, bardzo chce a właściwie to nawet musi. Nie może i już - ta zbrodnia pozbawiłaby go nie tylko romansowej partnerki ale też rozwaliłaby skutecznie całą fabułę. Shirosama nie miałby kogo ścigać i nie miałby po co istnieć. Takashi nie miałby kogo bronić i także nie miałby po co istnieć.

Niestety autorka, niepomna niczego, robi wiele aby zasugerować jaki z tego Takashiego zimnokrwisty typ, jaki macho w obcisłych dżinsach i sportowym samochodzie, jaki zabójca o kamiennym sercu i stalowych nerwach. Wszystko na nic - nawet nastolatka od razu wie że Taka nie jest taki twardy i nie zabije Summer. Nie może. Po co to było, psucie całej fabuły od samego początku? A teraz wyobraźmy sobie trochę inny scenariusz: Summer jest atakowana ale nie wie przez kogo. Poznaje Takashiego, poznaje Shirosamę i lubi ich obydwu, żadnego nie podejrzewając. Może nawet starszawy guru podoba jej się bardziej niż japońsko-amerykański James Bond - taki stabilny, uduchowiony, mądry, życiowo doświadczony człowiek o intrygujących białych włosach. Potem znowu ktoś włamuje się aby przeszukać jej prywatne rzeczy i znaleźć bezcenną czarkę - ale kto? No tu byłby suspens pierwsza klasa.

Bez napięcia, bez suspensu, cały romans wydał mi się raczej mdławy, przewidywalny i sztampowy, powielający schematy znane z innych książek Pani Stuart. Chyba dam sobie spokój z resztą jej twórczości.

W tej powieści Anne Stuart strzela sobie w stopę. Nie tak dosłownie oczywiście ale jednak z nie mniej bolesnym skutkiem.

Już na samym początku autorka w 'słowie wstępnym' (pytanie za 100 punktów: po co słowo wstępne lub przedmowa w romansie będącym trzecią częścią serii? No po co?) wyraźnie mówi kto będzie tutaj czarnym charakterem i dlaczego. Shirosama, albinotyczny guru...

Summer Hawthorne jest uznaną doktor w dziedzinie muzealnictwa.Od lat przechowuje jedyną pamiątkę po zmarłej japońskiej niani-przepiękną porcelanową czarkę w kolorze lodowego błękitu.Okazuje się,że owa czarka jest skarbem narodowym Japonii i rytualnym narzędziem z pradawnych japońskich wierzeń.Gdy wystawiona w muzeum czarka zaczyna interesować Shirosamę-fanatycznego przywódcę japońskiej sekty,życie Summer jest w niebezpieczeństwie.Takashi O'Brien,tajny agent Komitetu i członek Yakuzy,ma za zadanie odzyskać czarkę i zabić każdego,kto stanie mu na drodze-również doktor Hawthorne.Nieoczekiwanie dla samego siebie,Takashi ratuje życie kobiety i to wielokrotnie.Ciągle czyhające na jej życie niebezpieczeństwo w postaci sekty Shirosamy,zbliża Summer i Takashiego.Zaczyna się między nimi nawiązywać pożądanie i specyficzna więź,która z czasem przeradza się w miłość.Tylko czy wojownik Yakuzy i bezlitosny zabójca w jednej osobie potrafi ochronić kochaną kobietę i jednocześnie zapobiec końcowi świata?
Ostatnia część trylogii o agentach Komitetu,walczących ze złem i swoimi uczuciami.Wartka akcja,nawiązania do poprzednich książek,trzymająca w napięciu nieprzewidywalność końca zadania i sensacja na każdym kroku oraz czające się w powietrzu pożądanie i emocje sprawiają,że książkę czyta się łatwo i szybko.Polecam jako doskonałe zakończenie przygód agentów Komitetu,choć można by się spodziewać dalszego ciągu,tym razem o Madame Lambert...Polecam!!!

Summer Hawthorne jest uznaną doktor w dziedzinie muzealnictwa.Od lat przechowuje jedyną pamiątkę po zmarłej japońskiej niani-przepiękną porcelanową czarkę w kolorze lodowego błękitu.Okazuje się,że owa czarka jest skarbem narodowym Japonii i rytualnym narzędziem z pradawnych japońskich wierzeń.Gdy wystawiona w muzeum czarka zaczyna interesować Shirosamę-fanatycznego...

Książka na początku mnie zaintrygowała i bardzo wciągnęła. Przeczytałam ją bodajże w trzy dni. Niestety jedynie końcówka niebyt mi się spodobała... Jakby to ująć, przewidywalna i pospolita.
Mimo tego polecam fanom orientalnych przygód i przystojnych azjatów ;)

Książka na początku mnie zaintrygowała i bardzo wciągnęła. Przeczytałam ją bodajże w trzy dni. Niestety jedynie końcówka niebyt mi się spodobała... Jakby to ująć, przewidywalna i pospolita.
Mimo tego polecam fanom orientalnych przygód i przystojnych azjatów ;)

Historia wciąga, przez co szybko się ją czyta.
To trzecia część z serii 'Czarny Lód' dlatego da się zauważyć
powielane wątki oraz ten sam schemat wydarzeń co w poprzednich dwóch częściach.
Niemniej jednak obcowanie z tą pozycją było dla mnie miłym relaksem. Książki Pani Stuart przede wszystkim bardzo przyjemnie się czyta.

Historia wciąga, przez co szybko się ją czyta.
To trzecia część z serii 'Czarny Lód' dlatego da się zauważyć
powielane wątki oraz ten sam schemat wydarzeń co w poprzednich dwóch częściach.
Niemniej jednak obcowanie z tą pozycją było dla mnie miłym relaksem. Książki Pani Stuart przede wszystkim bardzo przyjemnie się czyta.

Oj, jakaż to piękna bajka! Zdecydowanymi zaletami tej książki jest to że czyta się ją łatwo, szybko i przyjemnie. Jeżeli ktoś szuka książki która ma pomóc w odstresowaniu to jak najbardziej polecam. Romans rewelacyjny, jeżeli chodzi o sensacje to jest ona nikła.

Oj, jakaż to piękna bajka! Zdecydowanymi zaletami tej książki jest to że czyta się ją łatwo, szybko i przyjemnie. Jeżeli ktoś szuka książki która ma pomóc w odstresowaniu to jak najbardziej polecam. Romans rewelacyjny, jeżeli chodzi o sensacje to jest ona nikła.

po prostu rewelacja! trzyma w napięciu do ostatniej kropki.
Czytałam tą książkę na jednym tchu!

po prostu rewelacja! trzyma w napięciu do ostatniej kropki.
Czytałam tą książkę na jednym tchu!

Książka dobra na wieczór, szybko się ją czyta.

Czytając tę powieść miałam wrażenie, że to harlequin z wątkiem sensacyjnym. W pewnym sensie się nie pomyliłam. Co nie zmienia faktu, że jest lekka odprężająca i z wątkiem azjatyckim w tle.

Książka dobra na wieczór, szybko się ją czyta.

Czytając tę powieść miałam wrażenie, że to harlequin z wątkiem sensacyjnym. W pewnym sensie się nie pomyliłam. Co nie zmienia faktu, że jest lekka odprężająca i z wątkiem azjatyckim w tle.

Książkę dobrze i szybko się czyta. Bardzo dobra na odstresowanie. Niestety po jakiejś połowie książek wszystko jest bardzo przewidywalne.

Książkę dobrze i szybko się czyta. Bardzo dobra na odstresowanie. Niestety po jakiejś połowie książek wszystko jest bardzo przewidywalne.

Krótka, przyjemna, miłosna i przewidywalna. Fajnie się ją czyta jest lekka i mało skomplikowana.

Krótka, przyjemna, miłosna i przewidywalna. Fajnie się ją czyta jest lekka i mało skomplikowana.