Książka ta jest typowym przedstawicielem swojego gatunku. Autor garściami czerpał z kanonu fantasy, przede wszystkim od Tolkiena. Mamy klasyczne bitwy dobra ze złem, typowe "przyjacielskie" sprzeczki między elfami i krasnoludami, czy też Cadderly'ego, który trochę przypomina mi Frodo, jako nietypowy archetyp bohatera. Bardzo lekka i przyjemna opowieść.

Książka ta jest typowym przedstawicielem swojego gatunku. Autor garściami czerpał z kanonu fantasy, przede wszystkim od Tolkiena. Mamy klasyczne bitwy dobra ze złem, typowe "przyjacielskie" sprzeczki między elfami i krasnoludami, czy też Cadderly'ego, który trochę przypomina mi Frodo, jako nietypowy archetyp bohatera. Bardzo lekka i przyjemna opowieść.

Guilty pleasure. Jak to ma w zwyczaju Salvatore, tutaj też zupełnie poleciał. Kompletnie generyczna historia, w pewnym sensie praktycznie jej brak, swoista anty-fabuła nawet nie udaje że jest tylko pretekstem do nieustającego łubu-dubu. Jest to książkowy odpowiednik typowego filmu ze Stevenem Seagalem. Cóż, niektórzy ironicznie lubią się odmóżdżyć na tego typu kinie kopanym, ja miewam słabość do tego typu książek Forgotten Realms. Książek kopano, toporowo, ciachaniowo okładanych ;)

Guilty pleasure. Jak to ma w zwyczaju Salvatore, tutaj też zupełnie poleciał. Kompletnie generyczna historia, w pewnym sensie praktycznie jej brak, swoista anty-fabuła nawet nie udaje że jest tylko pretekstem do nieustającego łubu-dubu. Jest to książkowy odpowiednik typowego filmu ze Stevenem Seagalem. Cóż, niektórzy ironicznie lubią się odmóżdżyć na tego typu kinie...

Cadderly Bonaduce, kapłan Deneira, który pokonał złych wysłanników kultu Talony odbywa roczne zgłębienie tematu na temat kultu bogini chaosu, kiedy do Biblioteki Naukowej przybywa posłaniec. Książę elfów Elbereth przywozi do Biblioteki rękawice z godłem kultu Talony, znalezione na zwłokach pokonanych Niedźwieżuków w celu zbadania ich korelacji z wydarzeniami w miejscu kultu.

Decyzja zapada. Cadderly, Danica i Rufo wyruszą do puszczy Shilmisty wspomóc wiedzą zagrożone elfy. Dochodzi do walk, w których elfy wcale nie stoją na wygranej pozycji.

Drugi tom z Pięcioksiągu Cadderly'ego jest nad wyraz ciekawy. Wewnętrzne rozterki kapłana, zmuszonego zabijać, chłód serca mniszki oraz wyniosłe i aroganckie elfy zawiązujące niecodzienne dla nich przyjaźnie. Książka mnie wciągnęła, czytana prawie jednym tchem, przedstawiła ciekawy, logiczny ciąg wydarzeń, z dużą dozą magii. Dodatkowo cały czas czekam, aż Cadderly stanie się "tym" kapłanem przedstawionym w Legendach oraz jakie losy go do tego doprowadzą :) Polecam! :)

Cadderly Bonaduce, kapłan Deneira, który pokonał złych wysłanników kultu Talony odbywa roczne zgłębienie tematu na temat kultu bogini chaosu, kiedy do Biblioteki Naukowej przybywa posłaniec. Książę elfów Elbereth przywozi do Biblioteki rękawice z godłem kultu Talony, znalezione na zwłokach pokonanych Niedźwieżuków w celu zbadania ich korelacji z wydarzeniami w miejscu...

Cały cykl przeczytałem lata temu, chyba ze 3 razy. Całość zawsze bardzo podobała mi się i dlatego wysoka ocena. Historia/fabuła super, napisana wystarczająco dobrze. Ogólnie przyjemna lektura.

Cały cykl przeczytałem lata temu, chyba ze 3 razy. Całość zawsze bardzo podobała mi się i dlatego wysoka ocena. Historia/fabuła super, napisana wystarczająco dobrze. Ogólnie przyjemna lektura.

Lepsza niż poprzednia część. Dużo walki Chociaż ciągle to nic rewelacyjnego

Lepsza niż poprzednia część. Dużo walki Chociaż ciągle to nic rewelacyjnego

No dobra tutaj dzieje się wiele, Ragnor ogrillion żyjący w zamku triumwiratu nie wytrzymuje i prowadzi swoje armie na elfwy z puszczy, sam Abalister wcale się tym nie przejmuje, jednak wysyła swoja podwładna aby przypilnowała Ragnora, tu znowu wychodzi na jaw wewnętrzny rozłam w złej organizacji gdzie nie chcą dopuścić aby jedno było lepsze od drugiego bądź poczuło że reszta im nie potrzebna. Choć walki są ciekawsze niż w poprzedniej części i jest ich sporo, bywa nudnawo.... duży plus to bracia bouldsholder którzy tym razem maja kilka ciekawych epizodów które są nawet komiczne, dobrze zrobione elfy. I ostania bitwa gdzie wielkie drzewa ruzszja do ataku. i najważniejsza postać w książce czyli Cadderly zostaje potwierdzone że młody kapłan jest synem Abalistera... wreszcie w Caderrlym przebudzają sie moce kapłańskie z pierdoławetego wynalazcy zmienia się powoli w kapłana ale nagle się wystraszy i ucieknie gdzieś byle daleko od przyjaciół i ukochanej... bo nie wie co się dzieje. Strasznie źle świadczy o zakonie skoro nie uczyli swoich adeptów jak wygląda dar od bóstwa, przerażony uczeń denerina ucieka wiec z domu... bo biblioteka nie była nigdy jego domem ot taki bunt nastaletni... :p

No dobra tutaj dzieje się wiele, Ragnor ogrillion żyjący w zamku triumwiratu nie wytrzymuje i prowadzi swoje armie na elfwy z puszczy, sam Abalister wcale się tym nie przejmuje, jednak wysyła swoja podwładna aby przypilnowała Ragnora, tu znowu wychodzi na jaw wewnętrzny rozłam w złej organizacji gdzie nie chcą dopuścić aby jedno było lepsze od drugiego bądź poczuło że...

Po dłuższej przerwie spowodowanej głównie brakiem czasu postanowiłem powrócić do przerwanego przeze mnie po pierwszym tomie cyklu. Czytałem wiele opinii na temat tego drugiego tomu, które twierdziły, że jest on znacznie lepszy od poprzedniego. Chyba właśnie tylko dlatego zdecydowałem się po niego sięgnąć i szczerze mówiąc po lekturze sam podzielam tą opinie. Drugi tom jest znacznie lepszy akcja żwawsza przez co znacznie łatwiej przebrnąć przez tę książkę. Mimo to jest to co najwyżej pozycja przeciętna i w tym wypadku jej długość to wielka zaleta. Po jej przeczytaniu nadal mam wątpliwości czy sięgnąć po kolejne tomy.

Po dłuższej przerwie spowodowanej głównie brakiem czasu postanowiłem powrócić do przerwanego przeze mnie po pierwszym tomie cyklu. Czytałem wiele opinii na temat tego drugiego tomu, które twierdziły, że jest on znacznie lepszy od poprzedniego. Chyba właśnie tylko dlatego zdecydowałem się po niego sięgnąć i szczerze mówiąc po lekturze sam podzielam tą opinie. Drugi tom jest...

Czytałem dość dawno ale pamiętam że byłem pod wrażeniem

Czytałem dość dawno ale pamiętam że byłem pod wrażeniem

Salvatore jest moim niekwestionowanym najwyborniejszym pisarzem. Znow wspaniala książka. Świetna kontynuacja, czytam i się śmieje:D

Salvatore jest moim niekwestionowanym najwyborniejszym pisarzem. Znow wspaniala książka. Świetna kontynuacja, czytam i się śmieje:D

Nawet 8.5, w porównaniu z pierwszym tomem, ta część jest po prostu świetna

Nawet 8.5, w porównaniu z pierwszym tomem, ta część jest po prostu świetna