To niepojęte, ze blisko ćwierć wieku po zmianie ustroju proza Józefa Mackiewicza jest praktycznie nieznana, podczas gdy powinna być szkolną lekturą obowiązkową. Ta książka pomaga zrozumieć naszą najnowszą historię o niebo lepiej niż wszystkie podręczniki razem wzięte.
Akcja powieści rozgrywa się w latach 1940-41 na polskich ziemiach obecnej Litwy i Białorusi zajętych we wrześniu 1939 r. przez Armię Czerwoną. Autor bezlitośnie rozprawia się z ideą bolszewicką porównując ją do religii, a metody działania NKWD do Świętej Inkwizycji. Ale wbrew pozorom nie jest to książka polityczna - to tylko tło dla przedstawienia historii tragicznych losów ludzi, którzy stanęli na drodze panoszącego się coraz bardziej się komunizmu. Mamy tu miłość, przyjaźń, lojalność i zdradę, a wszystko to napisane przepięknym językiem, jakiego próżno szukać we współczesnej literaturze. Nigdy nie sądziłem, ze można w taki sposób opisywać przyrodę, jak czyni to Mackiewicz - absolutne mistrzostwo.
Tytuł powieści jest oczywista alegorią i drogowskazem dla ideologów i wyznawców komunizmu.
Gorąco polecam.

To niepojęte, ze blisko ćwierć wieku po zmianie ustroju proza Józefa Mackiewicza jest praktycznie nieznana, podczas gdy powinna być szkolną lekturą obowiązkową. Ta książka pomaga zrozumieć naszą najnowszą historię o niebo lepiej niż wszystkie podręczniki razem wzięte.
Akcja powieści rozgrywa się w latach 1940-41 na polskich ziemiach obecnej Litwy i Białorusi zajętych we...