Oj, encykliki papieskie... Jakiś mam chyba do nich uraz od czasu jak z "sollicitudo rei socialis" pisałam maturę z religii... Nie poszło mi rewelacyjnie, widocznie nie zrozumiałam jej wtedy. Dobrze, że oprócz części pisemnej była też ustna ;-)

Oj, encykliki papieskie... Jakiś mam chyba do nich uraz od czasu jak z "sollicitudo rei socialis" pisałam maturę z religii... Nie poszło mi rewelacyjnie, widocznie nie zrozumiałam jej wtedy. Dobrze, że oprócz części pisemnej była też ustna ;-)

Encyklika „Laborem Exercens”, świętego Jana Pawła II, stanowi kolejną część z cyklu dokumentów papieskich o kwestiach społeczno-gospodarczych. Cykl ów zapoczątkował papież Leon XIII swoją arcyważną pracą o tytule „Rerum Novarum”.

Kwestia społeczno-gospodarcza jest zdecydowanie tematem dość wrażliwym, zważywszy na mnogość cytatów Biblijnych, które podchodzą do tego tematu w sposób zarówno kompleksowy, ale również różnorodny. Nie sposób przypomnieć pewnego ważnego zdania z Biblii, umieszczonego i często powielanego w tej encyklice, dotyczącego zadań ludzkich : ”Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi.” (Rdz 1, 28). Na tej sentencji papież opiera w znacznej mierze swą argumentacje.

Święty Jan Paweł II szczególną uwagę zwraca na interakcję między posiadaczami kapitału a robotnikami. Wyżej wspominani robotnicy powinni stanowić podmiot, a nie jeden ze środków produkcji. Ustanawiając ich przedmiotami, dokonujemy aktu odczłowieczenia. Człowiek bowiem jest twórcą i inicjatorem wszelkiej działalności, zatem środki produkcji ze swej natury są mu podporządkowane. Własność prywatna natomiast stanowi niezbędny atrybut, dzięki któremu człowiek aktywnie uczestniczy i czuje się w pełni przydatny w procesach twórczych.

Niestety polski papież legitymuje instytucje i poczynania, które nie powinny istnieć w zdrowym organizmie gospodarczym. Jan Paweł II bowiem uważa, że powinny istnieć instytucje, zajmujące się działaniem zmniejszającym skutki bezrobocia. Owe widzenie jest jednak krótkowzroczne. Wszak jedną z głównych przyczyn bezrobocia są podatki, utrudniające proces efektywnego oszczędzania, a instytucje, które proponuje papież, przyczyniają się do wzrostu fiskalizmu, ponieważ skądś trzeba wziąć pieniądze na ich funkcjonowanie. Urzędnicy pracujący w tych organach, zajmują się częstokroć niepotrzebną, a wręcz szkodliwą pracą, utrudniając działalność w produktywnym sektorze prywatnym. Zastanówmy się, czy w interesie ludzi pracujących w Powiatowym Urzędzie Pracy są poczynania dążące do ograniczania bezrobocia? Nie sądzę, zważywszy na fakt, że w takim, bądź co bądź, korzystnym przypadku, stracą oni pracę. Zasiłki i emerytury to także niezbyt fortunny pomysł, gdyż nie stanowią żadnego bodźca do oszczędzania. Prowokują zaś konsumpcję, nierzadko nadmierną, którą Kościół katolicki słusznie potępia. Warto w tym momencie przypomnieć Przypowieść o talentach, w której jednoznacznie chwalone są oszczędności, które są pierwszym ogniwem dobrobytu. Benefity również powodują zdziecinnienie mas oraz zniechęcają do pracy, a emerytury są jedną z istotnych przyczyn kryzysu demograficznego, uzależniając przyszły byt od państwa. Z przykrością muszę przyznać, że stanowisko Kościoła w tej sprawie może stanowić fundament do wzrostu znaczenia partii etatystycznych, socjalistycznych czy, co gorsza, komunistycznych.

Niemniej w sferze aksjologicznej jest to wartościowa praca.

Encyklika „Laborem Exercens”, świętego Jana Pawła II, stanowi kolejną część z cyklu dokumentów papieskich o kwestiach społeczno-gospodarczych. Cykl ów zapoczątkował papież Leon XIII swoją arcyważną pracą o tytule „Rerum Novarum”.

Kwestia społeczno-gospodarcza jest zdecydowanie tematem dość wrażliwym, zważywszy na mnogość cytatów Biblijnych, które podchodzą do tego tematu...

Nie straciło na aktualności przykazanie wskazujące relację pracy i kapitału: "kapitał powinien służyć pracy, a nie praca kapitałowi".
Jakże odkrywcze dla mnie było nazwanie OPISU STWORZENIA pochodzącego z Ks. Rodzaju pierwszą Ewangelią Pracy. Ja, Marta przez swoją codzienną pracę przyczyniam się do spełniania się zamysłu Bożego. Naśladuję Boga pracując i odpoczywając i mam swój udział w budowaniu Królestwa Bożego.
Chociaż uważam, że w praktyce wszelkie zasiłki szkodzą społeczeństwu to podobało mi także nazwanie zasiłków rodzinnych "społecznym dowartościowaniem zadań macierzyńskich".

Nie straciło na aktualności przykazanie wskazujące relację pracy i kapitału: "kapitał powinien służyć pracy, a nie praca kapitałowi".
Jakże odkrywcze dla mnie było nazwanie OPISU STWORZENIA pochodzącego z Ks. Rodzaju pierwszą Ewangelią Pracy. Ja, Marta przez swoją codzienną pracę przyczyniam się do spełniania się zamysłu Bożego. Naśladuję Boga pracując i odpoczywając i mam...

Tego się nie komentuje TO się czyta.

Tego się nie komentuje TO się czyta.

Dla mnie nie być może nie do końca zrozumiała. Męczyłam się by przebrnąć do końca.

Dla mnie nie być może nie do końca zrozumiała. Męczyłam się by przebrnąć do końca.