„Ślady nocy” to książka oparta na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w 2015 roku w kalifornijskim mieście Oakland. Dochodziło wtedy do nadużyć seksualnych, których dopuszczała się lokalna policja wobec szesnastoletniej dziewczyny. To nie jest dokument, ale autorka mocno inspirowała się tą historią.

Główną bohaterką powieści jest siedemnastoletnia Kiara Johnson, która po tym jak zostają z bratem zupełnie sami, usilnie stara się związać koniec z końcem i utrzymać siebie oraz starszego brata Marcusa skupionego głównie na swojej niezbyt udanej karierze muzycznej rapera. Kiara czuje się także odpowiedzialna za porzuconego przez matkę narkomankę dziewięcioletniego sąsiada Trevora.

Aby uniknąć głodu i eksmisji, po nieudanych poszukiwaniach pracy, Kiara jest zmuszona podjąć się pracy jako prostytutka cały czas oszukując siebie, że jest to tylko tymczasowe wyjście z sytuacji, dopóki jej brat nie znajdzie wreszcie dobrze płatnej pracy…

,,To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać”.

W tej historii jest mrok złagodzony pięknem i dojrzałością jezyka, którym posługuje się Leila Mottley. To opowieść o walce o przetrwanie pomimo nędzy i miażdżącej niesprawiedliwości. To niezwykle poruszająca historia opowiedziana prozą, która hipnotyzuje. Aż trudno uwierzyć, że powieść napisała zaledwie siedemnastolenia letnia autorka (Leila Mottley została nominowana do nagrody Bookera).

Książkę oczywiście polecam, ale uważam, że nie jest to lektura dla każdego. Osoby wrażliwe na przemoc seksualną wobec slabszych powinny raczej przemyśleć tę lekturę. Uważam też, że jest to książka dla osób pełnoletnich.

„Ślady nocy” to książka oparta na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w 2015 roku w kalifornijskim mieście Oakland. Dochodziło wtedy do nadużyć seksualnych, których dopuszczała się lokalna policja wobec szesnastoletniej dziewczyny. To nie jest dokument, ale autorka mocno inspirowała się tą historią.

Główną bohaterką powieści jest siedemnastoletnia Kiara Johnson,...

🎀🌔 Są takie książki, które już na samym początku dają ci w twarz. Wtedy przeważnie czytasz je na jeden raz, bo inaczej jest ci ze sobą źle. Tzn: książki nieodkładalne — czy są idealne? Jasne, że nie! W końcu nie istnieje na świecie książka która zadowoliłaby nas wszystkich. Ale czy to dobrze? Oczywiście — bo dzięki temu każdy z nas się czegoś uczy, o czymś dowiaduje. Szkoda tylko, że czasami lekcje, które dają nam książki są niesamowicie trudne do przęłknięcia. Właśnie taką historią są Ślady Nocy, wydane już kilka dni temu przez zdolną ekipę @wydawnictwomuza

🎀🌔 Młodziutka bowiem ledwo siedemnastoletnia Kiara stoi pod ścianą. Ścianą życiową, emocjonalną i ekonomiczną. Życie jej oraz jej brata Marcusa w jednej z biedniejszych dzielnic Oakland wisi na włosku. Wskutek pewnych bardzo tragicznych wydarzeń rodzeństwo zostaje samo, nie mają szansy na wsparcie ze strony kogokolwiek. Marcus w przeciwieństwie do Kiary stara się kurczowo trzymać swoich marzeń — mimo tragedii nie potrafi odpuścić marzenia o zostaniu raperem, dziewczyna postawiona w takiej sytuacji przez całe swoje życie, jak i brata — ma tylko jedno rozwiązanie. Aby mieć szansę na jakiekolwiek spięcie końca z końcem zostaje prostytutką. Bo jakby tego wszystkiego było mało Kiara walczy o utrzymanie również malutkiego sąsiada - który został porzucony przez swoją matkę narkomankę. Ale przecież czym tu się przejmować? W końcu jak możemy przeczytać .. - To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać -

🎀🌔 Uderzyła mnie ta książka — i zrobiła to naprawdę umiejętnie. Uderzyła poziomem tragizmu i emocji bohaterki. Wszystkie odczucia naszej bohaterki są bardzo głęboko opisane z niezwykłą rozwiązłością, która mi nie przeszkadzała. Jednakże miejscami irytował mnie fakt że zamiast przy tych emocjach zostać (dać czytelnikowi szansę, aby samodzielnie wyciągnął wnioski) za mocno uciekaliśmy w suche fakty. Z jednej strony rozumiem takie rozwiązanie — wszak Leia Montley pisała swoją książkę inspirując się realnymi problemami i faktami z drugiej strony jednak wolę takie książki, kiedy mam szanse pewne problemy przepracować sama. Zwyczajnie nie umiem sobie wyobrazić pewnych sytuacji gdzie bohaterka zamiast rozmyślać o tym co ją spotkało zaczyna deliberować nad statystykami. Mimo wszystko nie sposób odmówić autorce (oraz tłumaczeniu) kunsztu pisarskiego. Tekst miejscami jest tak esencjonalny, że w moim odczuciu bliżej mu do literatury pięknej niżeli młodzieżówki. Po prostu trafiła się nam czytelnikom młodzieżówka absolutnie wybitna pod względem stylistyki językowej.

🎀🌔 Czy polecam? Zdecydowanie, ale nie każdemu. Jeżeli ciężko czytać ci o problemie wykorzystywania seksualnego, braku zaufania do władz, wykorzystywania kobiet — zdecydowanie warto odpuścić. Zwyczajnie szkoda nerwów. Jeśli jednak lubisz książki inteligentne takie, które będą wymagać od ciebie pracy umysłowej przy lekturze — wtedy absolutnie warto. Książka jest ambitna i pełna dobrych momentów, które sprawią, że czas poświęcony na lekturę nie będzie zmarnowany.

🎀🌔 Są takie książki, które już na samym początku dają ci w twarz. Wtedy przeważnie czytasz je na jeden raz, bo inaczej jest ci ze sobą źle. Tzn: książki nieodkładalne — czy są idealne? Jasne, że nie! W końcu nie istnieje na świecie książka która zadowoliłaby nas wszystkich. Ale czy to dobrze? Oczywiście — bo dzięki temu każdy z nas się czegoś uczy, o czymś dowiaduje. Szkoda...

,,To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać”.
,,Ślady nocy" zostały napisane na kanwie prawdziwych wydarzeń z 2015 roku. Dotyczą nadużyć seksualnych stosowanych przez policjantów z Oakland głównie na czarnych kobietach. Mottley główną bohaterką uczyniła nastolatkę, która starając się zarobić na czynsz i godniejsze warunki bytowania dla siebie, brata i sąsiada decyduje się na drastyczny krok: zostaje prostytutką, co doprowadza do tragedii całkowicie zmieniającej zastaną rzeczywistość całego systemu rodzinnego. Ciekawie oddaje kłębiące się uczucia dziewczyny. Jednak momentami za bardzo ucieka metaforykę, która spłyca emocje. Nie pasuje mi to do tak granicznych zdarzeń i cierpienia postaci. Nie mogę jednak pominąć niewątpliwego talentu wyciągania esencji ze słów przez autorkę, który znakomicie pasowałby do literatury pięknej. Łączy lirykę z językiem młodzieży i brutalizacją życia niskich warstw społecznych starających wyrwać się z marazmu. Obrazuje metody przemocy (także seksualnej) na nieletnich stosowane przez tych, którzy mieli ich ochraniać. Statystyki przytoczone przez Mottley są zatrważające. ,, [...] badanie z 2010 roku wykazało, że przemoc seksualna ze strony funkcjonariuszy to drugi najczęściej spotykany przypadek policyjnych nadużyć i nieproporcjonalnie często dotyka kobiety niebiałe”. Pisze o seksualizacji dzieci i zgniliznach własnej małej Ojczyzny. O systemowej przemocy "kobiecości i dorosłości czarnych dziewcząt", nierównościach społecznych, poszukiwaniu sprawiedliwości i wydarzeniach, które na zawsze odcisnęły piętno na mieszkańcach tego specyficznego miejsca, w którym szara rozprzestrzenia się jak febra. Powieść docenioną przez O. Winfrey i szeroko komentowaną w klubie książki czyta się z lekkością pomimo poruszonej tematyki, co dla jednych czytelników będzie wadą, dla drugich zaletą.

Przekł. Kaja Gucio

,,To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać”.
,,Ślady nocy" zostały napisane na kanwie prawdziwych wydarzeń z 2015 roku. Dotyczą nadużyć seksualnych stosowanych przez policjantów z Oakland głównie na czarnych kobietach. Mottley główną bohaterką uczyniła nastolatkę, która starając się zarobić na czynsz i godniejsze warunki bytowania dla siebie, brata i...

Rozdzierała moje serce na kawałki. Przeżywałam, cierpiałam razem z bohaterką i prosiłam o to, by życie dało jej odetchnąć. Ze ściśniętym gardłem przerzucałam kolejne kartki, nie mogąc się oderwać. Wstrząsająca, niesamowicie trudna i momentami absurdalna, bo napisana tak pięknym, poetyckim językiem, że czytałam z zachwytem te same zdania kilkukrotnie. Emocjonalny rollercoaster.

„Ślady nocy" to przejmująca historia o siedemnastoletniej Kiarze, która padła ofiarą przemocy z rąk tych, którzy powinni ją chronić. W akcie desperacji, starając się zapewnić byt sobie i swoim bliskim, bohaterka zostaje zmuszona do podjęcia drastycznych kroków, które prowadzą jedynie do cierpienia i strachu... W tle prawdziwe wydarzenia i policyjny skandal z 2015 roku, który zainspirował autorkę do napisania całej historii.

Książka w mistrzowski sposób łączy realia społeczne z głęboko osobistą historią Kiary. Opisuje trudne wybory, przed jakimi stają osoby z marginesu społecznego oraz ich walkę o godność i sprawiedliwość. Mottley z niezwykłą wrażliwością oddaje emocje bohaterki, jej ból, strach, ale i nadzieję na lepsze jutro. Kiara, choć młoda i niewinna, staje się symbolem siły i odwagi, inspirującym świadectwem tego, jak głęboko można sięgnąć, by wydobyć się z ciemności.

Książka napisana jest w wyjątkowy sposób, łączący surowość codzienności z poetyckim pięknem języka. To również on sprawił, że „Ślady nocy" to jedna z tych książek, które pozostają z czytelnikiem na długo po zamknięciu ostatniej strony, bo wywołuje całą gamę emocji — od głębokiego bólu i współczucia, po podziw dla niezłomności ducha głównej bohaterki.

Jeśli szukasz literatury, która porusza, złości, inspiruje i skłania do głębokiej refleksji - nie przechodź obok niej obojętnie. Dla fanów mocnych, trudnych i życiowych opowieści, „Ślady nocy” będzie idealnym wyborem.

Rozdzierała moje serce na kawałki. Przeżywałam, cierpiałam razem z bohaterką i prosiłam o to, by życie dało jej odetchnąć. Ze ściśniętym gardłem przerzucałam kolejne kartki, nie mogąc się oderwać. Wstrząsająca, niesamowicie trudna i momentami absurdalna, bo napisana tak pięknym, poetyckim językiem, że czytałam z zachwytem te same zdania kilkukrotnie. Emocjonalny...

Brutalna, poetycka, skandaliczna... a przede wszystkim prawdziwa. Ślady Nocy to powieść, którą powinien przeczytać każdy.

Recenzja powstała przy współpracy reklamowej z wydawnictwem Muza.

Siedemnastoletnia Kiara mieszka wraz z bratem w biednej dzielnicy Oakland, gdzie ludzie ledwie wiążą koniec z końcem, a ulicą rządzą narkotyki i prostytucja. Choć dziewczyna o miłości, cieple i domu - postawiona pod ścianą wybiera ulicę, by utrzymać siebie, starszego brata i dziewięcioletniego syna sąsiadki.

"To tylko ciało, tłumaczę sobie. Skóra."

Ślady Nocy to ten typ historii, która stawia wszystkie twoje przekonania na temat pewnego tematu do góry nogami. Wielu z nas, zwłaszcza w Polsce, chorowało lub choruje na "American Dream" - by przeżyć choć chwilę tego amerykańskiego życia, które widzieliśmy w komediach czy pięknych filmach zza oceanu. Leila Mottley pokazuje, co dzieje się kilka ulic dalej od centrum miasta, gdzie wzrok Hollywood rzadko zagląda, gdzie tak właściwie niewielu ma odwagę zajrzeć.

"Pędzimy ulicą, nie zatrzymujemy się, żeby sprawdzić, czy nie przejeżdżają samochody. Śpiew klaksonów ciągnie się za nami."

Historia Kiary nie pozostawia złudzeń, wzrusza i wzbudza silne emocje. Dowodzi, że człowiek jest w stanie przetrwać wiele w imię wolności, w imię miłości do drugiego człowieka. Pokazuje Amerykańską miejską dżunglę, która niewiele różni się od tej prawdziwej - jest nieprzewidywalna, pełna drapieżników i pułapek, gotowa odrzeć z człowieka ostatni kawałek skóry. Świat nastolatek, które rzucają szkołę by zarobić na czynsz. Świat zostawionych samym sobie dzieci, których matki wybierają wielotygodniowy haj i zapomnienie.

Przeczytanie Śladów Nocy to jakby ktoś uderzył cię obuchem w głowę - na początku szokuje, zmusza wyobraźnię do analizy na pełnych obrotach, by potem pozostawić w umyśle okrutne i dewastujące obrazy, podczas gdy serce wykrwawia się z żalu.

Brutalna, poetycka, skandaliczna... a przede wszystkim prawdziwa. Ślady Nocy to powieść, którą powinien przeczytać każdy.

Recenzja powstała przy współpracy reklamowej z wydawnictwem Muza.

Siedemnastoletnia Kiara mieszka wraz z bratem w biednej dzielnicy Oakland, gdzie ludzie ledwie wiążą koniec z końcem, a ulicą rządzą narkotyki i prostytucja. Choć dziewczyna o miłości,...

„Ślady nocy” Leila Mottley .

👣 Recenzja książki 👣

Do sięgnięcia po tę książkę skusił mnie fakt, że to powieść debiutancka autorki, która pisząc ją miała tylko i aż siedemnaście lat. Zastanawiało mnie jak wygląda pióro tak młodej pisarki jak i oczywiście temat, którego się podjęła. Musicie wiedzieć, że temat to dotyka kontrowersyjnych faktów, które były inspiracją dla Leily Mottley, by napisać powieść, która opowiada o nadużyciu seksualnym i nadużyciu władzy przez funkcjonariuszy policji w Oakland, które miało miejsce w 2015 roku.

„Ślady nocy” opowiadają historię siedemnastoletniej Kiary, która nie miała lekkiego dzieciństwa, a sytuacja, w której znalazła się wraz ze swoim bratem zmusiła ją do szybkiego dorastania i odpowiedzialności za życie swoje i bliskich. Wychowywanie brata i syna koleżanki mamy było trudno na każdym kroku. Praca w sklepie nie była na tyle wystarczająca, by utrzymać troje osób, a Kiara szukała wyjścia z sytuacji, która groziła eksmisją z domu rodzinnego. Zdana głównie na siebie zaczęła smakować życia tuż po zmroku.... Noc ciągnęła w ciemny zaułek, a dla Kiary ten zaułek był zbawienny. Jakby nie było podjęła się decyzji, której nie mogła zaprzestać, a wszelkie próby zmiany życia na bezpieczniejsze zawiodły. Mówi się, że władza jest tam, gdzie są pieniądze, a władzy nie ma ten kto nie ma nic. A Kiara oprócz chęci, mimo wszystko nie umiała zapanować nad własnym życiem, liczyło się dla nie tylko dobro brata i opłacone rachunki.

Pewnego dnia zaczęło się najgorsze... Poniesienie konsekwencji przyszło w najmniej oczekiwanym momencie. Kiara wraz z bratem wplątali się w jeszcze większe kłopoty. Choć prawda zwycięża, w tym wypadku została zamieciona pod dywan.

W mojej ocenie książka była ciekawa i bardzo chciałam poznać zakończenie tej historii. Lubię, gdy tematyka obejmuje trudne i niewygodne tematy z życia wzięte i raz na jakiś czas po takie książki lubię sięgać. Tak samo jak bardzo lubię debiuty i nie boję się po nie sięgać, a ten był naprawdę dobry. Jednak nie wstrząsnęła mną, może dlatego, że styl, w którym została napisana był zbyt metaforyczny i nie oddawał brutalności, w której znalazła się główna bohaterka. Niemniej książka warta uwagi!

„Ślady nocy” Leila Mottley .

👣 Recenzja książki 👣

Do sięgnięcia po tę książkę skusił mnie fakt, że to powieść debiutancka autorki, która pisząc ją miała tylko i aż siedemnaście lat. Zastanawiało mnie jak wygląda pióro tak młodej pisarki jak i oczywiście temat, którego się podjęła. Musicie wiedzieć, że temat to dotyka kontrowersyjnych faktów, które były inspiracją dla...

Najbardziej przerażającą kwestią w przypadku „Śladów nocy” jest fakt, że powstały na kanwie prawdziwych wydarzeń, które miały miejsce w Stanach Zjednoczonych, a dokładniej w Oakland w 2015 roku.
Główną bohaterką książki jest siedemnastoletnia Kiara, która mieszka w biednej dzielnicy wspomnianego już Oakland ze starszym bratem Marcusem. Ich matka siedzi w więzieniu, ojciec zaś nie żyje, więc są zdani tylko na siebie. A dokładniej to Kiara musi radzić sobie sama, gdyż jej brat tonie w niespełnionym marzeniu bycia raperem i zupełnie nie interesuje się młodszą siostrą. Dodatkowo dziewczyna zajmuje się dziewięcioletnim sąsiadem, którego porzuciła matka narkomanka. Sytuacja wygląda fatalnie, a w rzeczywistości jest jeszcze gorzej.
Kiara nie może znaleźć stałej pracy, a ponieważ jest nieletnia i nie skończyła szkoły, więc chwyta się każdego zajęcia, by dorobić parę groszy, które muszą wystarczyć na czynsz i utrzymanie jej, brata i małego chłopca, który jest oczkiem w głowie dziewczyny. Stara się zapewnić mu w miarę normalne dzieciństwo, którego sama też nie miała. W pewnym momencie zdesperowana dziewczyna wychodzi po prostu nocą na ulicę i zaczyna sprzedawać swoje ciało, by móc przeżyć. To właśnie wydarzenie staje się początkiem jej bardzo poważnych problemów, bowiem za którymś razem wpada w ręce policjantów, którzy uczynią z niej swoją zabaweczkę w zamian za opiekę. I w ten oto sposób niepełnoletnia Kiara staje się dziewczynką na telefon dla zdegenerowanych stróżów prawa, którzy wykorzystują ją na wiele sposobów. Jednak dzięki temu dziewczyna ma za co żyć, płacić rachunki i opiekować się najbliższymi.
Porażające wrażenie robią opisy przeżyć Kiary, zupełnie pozbawione emocji, wszystko sprowadza się bowiem do zwykłego instynktu przetrwania. Dziewczyna robi wszystko, by po prostu przeżyć. I nagle zdarza się coś, co sprawia, że jej nazwisko pojawia się w związku ze skandalem w policji, który zaczyna zataczać coraz szersze kręgi. Kiara traci poczucie bezpieczeństwa i jej świat zaczyna chwiać się w posadach. Na szczęście ma wokół siebie osoby, które chcą i są w stanie jej pomóc. Jednak zdobycie jej zaufania to nie jest prosta rzecz – przyjdzie jej wybierać między prawdą a bezpieczeństwem, między swoją godnością a chęcią przeżycia. Nie ma tu łatwych wyborów, Kiara swoimi przeżyciami spokojnie mogłaby obdarować kilka innych osób.
„Ślady nocy” to zapis niezwykle przygnębiającej historii, gdy cały świat wydaje się być przeciwko tobie, gdy nie masz absolutnie nikogo, kto troszczyłby się o ciebie, a dodatkowo sama musisz zadbać o innych, bo nikt inny tego nie zrobi. Relacja Kiary z Trevorem (tym porzuconym synem narkomanki) to taki promyczek rozjaśniający ciemności panujące wokół – daje nam nadzieję, że znajdzie się coś, co może je rozproszyć.
Historia Kiary jest krzykiem, który ma zwrócić uwagę na problemy tych najmniej zaopiekowanych grup społecznych, znajdujących się poza nawiasem zwykłego życia. Są to ludzie niewidzialni, na których nikt nie zwraca uwagi. Z przykrością myślę, że gdyby Kiara miała jasny odcień skóry, to wydźwięk tej historii byłby zupełnie inny. Niestety zupełnie inaczej patrzy się ciągle na kwestie rasowe, mimo iż czasy segregacji w Stanach słusznie minęły już jakiś czas temu. Pokłosie tamtych podziałów ciągle jednak jest widoczne – młode, samotne, niebiałe kobiety są zwykle niewidzialne. I to właśnie głosem tych kobiet jest przede wszystkim ta książka.
„Ślady nocy” to brutalnie szczera książka, poraża skalą zła i bezradności. Bez żadnego lukru pokazuje bezwzględne prawdy życiowe i czasy, w których przyszło nam żyć. Jest to opowieść porażająco współczesna, która nawet najbardziej krnąbrne umysły zmusi do bolesnej refleksji nad stanem obecnego społeczeństwa. I jest to też powieść, którą koniecznie warto przeczytać, aby uwrażliwić się na zło, które może kryć się za najbardziej przyjazną twarzą.

recenzja pochodzi z bloga: poprostumadusia.pl

Najbardziej przerażającą kwestią w przypadku „Śladów nocy” jest fakt, że powstały na kanwie prawdziwych wydarzeń, które miały miejsce w Stanach Zjednoczonych, a dokładniej w Oakland w 2015 roku.
Główną bohaterką książki jest siedemnastoletnia Kiara, która mieszka w biednej dzielnicy wspomnianego już Oakland ze starszym bratem Marcusem. Ich matka siedzi w więzieniu, ojciec...

Debiutancka powieść Leili Mottley „Ślady nocy" (Nightcrawling) oparta jest na prawdziwej historii.
Odważna i wciągająca opowieść o nastolatce, która szukając pracy by spłacić dług najemcy, trafia do baru, gdzie przez pewne nieporozumienie wybiera wbrew sobie najstarszy zawód świata.
Dzieło, w którym upokorzenia, brak zaufania oraz panosząca się rutyna jest symbolem destrukcji, a jednocześnie staje się świadectwem ludzkiej obojętności. Siedemnastoletnia Kiara, mieszkanka Regal-Hi, narratorka, jest kontrastową postacią. Można by napisać o niej osobną charakterystykę. Dziewczyna nie boi się obnażyć problemów systemowych Ameryki, biedy, skorumpowanej policji i dać zarys niewidzialnych na co dzień ludzi. Nakręcająca się spirala nieszczęść pokazuje prawdę o napaściach na tle seksualnym. Pod tym brutalnym haftem kryje się empatia, która próbuje przedrzeć się przez strony, kiedy główna bohaterka jest gotowa na bardzo dużo by wyżywić dziewięcioletniego sąsiada porzuconego przez matkę uzależnioną od narkotyków. Wstrząsający portret młodych ludzi, których rodziny i dorośli zawiedli niszcząc wszystko. Nawet rodzinny dom naznaczony jest krwią i tragedią. Dopracowana fabuła z literackimi metaforami, poetyckimi porównaniami, przeszywającymi opisami, wieloma figurami stylistycznymi tworzy elektryzującą opowieść. Momentami czujemy, że została zachwiana równowaga, gdzie zło cały czas wygrywa. Na szczęście przychodzi nadzieja, dzięki której mamy poczucie, że jednak świat ma sens. Surowe piękno strona po stronie chwyta niczym pajęcza sieć, z której chcemy się uwolnić i nie czytać o pasmach okrutnych wydarzeń, jednocześnie tkwimy w niej, ponieważ nie możemy przestać czytać.
Polecam wielką, przejmującą powieść wartą każdej uwagi.
[Współpraca]

Debiutancka powieść Leili Mottley „Ślady nocy" (Nightcrawling) oparta jest na prawdziwej historii.
Odważna i wciągająca opowieść o nastolatce, która szukając pracy by spłacić dług najemcy, trafia do baru, gdzie przez pewne nieporozumienie wybiera wbrew sobie najstarszy zawód świata.
Dzieło, w którym upokorzenia, brak zaufania oraz panosząca się rutyna jest symbolem...

„Ślady nocy” to opowieść o siedemnastoletniej Kiarze, pochodzącej z rozbitej rodziny, mieszkającej ze swoim bezrobotnym starszym bratem. Dziewczyna stara się robić wszystko, aby utrzymać siebie i brata, pracuje „na czarno”, aby choć w części spłacić zaległości w opłatach za wynajmowane mieszkanie. Kiara staje na granicy moralności, sądzi, iż nie ma innego wyjścia i zaczyna sprzedawać swoje ciało.

Leila Mottley zaczęła pisać tę powieść, gdy miała zaledwie 17 lat i trzeba przyznać wyszło jej to całkiem dobrze. Chociaż mnie osobiście historia Kiary nie porwała. Ciężko było mi zrozumieć jej postępowanie, gdyż uważam, że z jej trudnej sytuacji można było znaleźć jakieś inne, lepsze, dużo rozsądniejsze wyjście.

Zamysłem Autorki było podjęcie trudnych tematów i przedstawienie brutalnej rzeczywistości dziewcząt wywodzących się z biedniejszych rejonów w Stanach Zjednoczonych, które stawały się dyskryminowane, zhańbione i wykorzystywane, często wbrew swojej zgodzie. Kiara, będąc odzwierciedleniem zdesperowanej nastolatki zaczęła przyjmować zlecenia od funkcjonariuszy policji, którzy wykorzystywali ją, nie zawsze płacąc za jej usługi. Robili z nią trudne do wyobrażenia rzeczy, nadużywając przy tym swojej władzy. Najgorsze w tym wszystkim jest to, iż osoby, na których młodzi ludzie powinni polegać, szukać u nich wsparcia czy pomocy, okazywały się być tymi, które je wykorzystywały najbardziej.

„Ślady nocy” to smutna historia o dziewczynie, która przestała myśleć o sobie, a mimo swojego młodego wieku, chciała być odpowiedzialna za inne osoby, w tym swojego lekkomyślnego brata. Po lekturze tej książki spodziewałam się większych emocji, to mimo, iż zostały w niej poruszone trudne, wstrząsające tematy, momentami nie mogłam się w nią wciągnąć. Sposób, w jaki historia Kiary została opowiedziana, nie chwytał za serce, nie szokował aż tak, jak się tego spodziewałam. Niemniej jednak ze względu na poruszaną tematykę, warto się tej książce przyjrzeć bliżej.

„Ślady nocy” to opowieść o siedemnastoletniej Kiarze, pochodzącej z rozbitej rodziny, mieszkającej ze swoim bezrobotnym starszym bratem. Dziewczyna stara się robić wszystko, aby utrzymać siebie i brata, pracuje „na czarno”, aby choć w części spłacić zaległości w opłatach za wynajmowane mieszkanie. Kiara staje na granicy moralności, sądzi, iż nie ma innego wyjścia i zaczyna...

#śladynocy od @wydawnictwomuza @muza.shadows to powieść, która przeraża ukazaną w niej prawdą.

Historia Kiary wywołuje ciarki na skórze i odbiera wiarę w dobro. Tam, gdzie powinno być bezpieczeństwo - pojawia się przemoc.
Tam gdzie powinna być ochrona - znajduje się ból. Ci, którym powinniśmy ufać okazują się być naszymi wrogami.

Ta książka przyciąga nas do siebie głównie emocjami. Są to emocje trudne i mało przyjemne. Tęsknota, strata, bezradność i samotność kłębią się wokół głównej bohaterki i powoli ściągają ją na dno.
A my pragniemy tylko, bo wśród tych wszystkich złych ludzi znalazł się ktoś, kto jej pomoże.

Najbardziej jednak w tej historii boli świadomość, że takie rzeczy dzieją się naprawdę.

Jest też coś, co podnosiło na duchu i dodawało odrobiny wiary w ludzi. Główna bohaterka nawet tonąc w konsekwencjach życiowych wyborów najbardziej przejmowała się dbaniem o innych.
Niestety - dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane.

Uroniłam łzę. Przeklinałam wielokrotnie. Nienawidziłam, współczułam i żywiłam nadzieję na plot twist w stronę lepszego jutra.

Pod tą cukierkowo różową okładką znajdzicie jednak powieść smutną i kaleczącą duszę. Tu nie ma happy endów. Jest tylko tonąca w mroku nocy, paskudna rzeczywistość biednej dzielnicy Oakland.

Książka zdecydowanie dla osób, które lubią trudną tematykę

#śladynocy od @wydawnictwomuza @muza.shadows to powieść, która przeraża ukazaną w niej prawdą.

Historia Kiary wywołuje ciarki na skórze i odbiera wiarę w dobro. Tam, gdzie powinno być bezpieczeństwo - pojawia się przemoc.
Tam gdzie powinna być ochrona - znajduje się ból. Ci, którym powinniśmy ufać okazują się być naszymi wrogami.

Ta książka przyciąga nas do siebie głównie...