„W cieniu Majdanka” to niezwykle poruszająca historia, która wyciska łzy z oczu. To historia, która pokazuje najbardziej okrutne oblicze wojny.
Ludzie żyjący w tamtych czasach każdego dnia musieli walczyć o życie, a kiedy tracili już wiarę i siły to przychodziła nadzieja, że wojna przecież kiedyś się skończy.
Głównymi bohaterami książki jest rodzina Marców. Liczne rodzeństwo oraz rodzice zostają rozdzieleni przez wojnę. Każdy ucieka w swoją stronę, kiedy Niemcy wkraczają na ich teren. Matka z najmłodszym rodzeństwem trafia do obozu w Majdanku. Opis tego co ludzie tam przeżyli jest przerażający. Akcja książki skupia się również na dwóch siostrach. Jedna trafia do kochającej babci, a druga do brata ojca, gdzie życie nie jest łatwe, ale cała rodzina ma jeden cel i tylko to trzyma ich przy życiu, że za chwilę na pewno będą znowu razem.
Obok tej książki nie da się przejść obojętnie.
Pomimo tego, że historia jest straszna i bolesna to polecam każdemu się z nią zmierzyć.

„W cieniu Majdanka” to niezwykle poruszająca historia, która wyciska łzy z oczu. To historia, która pokazuje najbardziej okrutne oblicze wojny.
Ludzie żyjący w tamtych czasach każdego dnia musieli walczyć o życie, a kiedy tracili już wiarę i siły to przychodziła nadzieja, że wojna przecież kiedyś się skończy.
Głównymi bohaterami książki jest rodzina Marców. Liczne...

Nie przekłamuje historii, nie ubarwia ani życia na ówczesnej wsi ani koszmaru Majdanka. Warto przeczytać.

Nie przekłamuje historii, nie ubarwia ani życia na ówczesnej wsi ani koszmaru Majdanka. Warto przeczytać.

Czasami sięgam po taką lekturę, tym bardziej jeśli jest napisana na faktach.
W cieniu Majdanka to trudna lektura i nie czyta się jej łatwo. Za dużo emocji, negatywnych myśli i jedno stwierdzenie.
Patrząc na obecną sytuację na świecie historia niczego nas nie nauczyła.
Myślę że warto przeczytać a może nawet trzeba.
Polecam.

Czasami sięgam po taką lekturę, tym bardziej jeśli jest napisana na faktach.
W cieniu Majdanka to trudna lektura i nie czyta się jej łatwo. Za dużo emocji, negatywnych myśli i jedno stwierdzenie.
Patrząc na obecną sytuację na świecie historia niczego nas nie nauczyła.
Myślę że warto przeczytać a może nawet trzeba.
Polecam.

,,Ludzie ludziom zgotowali ten los"...te słowa Z.Nałkowskiej mówią wszystko o historii,którą opisała S.Kubik.Historii prawdziwej.Ta powieść to morze bólu,morze łez...Wojna widziana oczami dzieci i ich matki...Żywe świadectwo tamtych czasów...Koszmar,który nigdy nie powinien się wydarzyć...Brakuje słów żeby wyrazić emocje,które towarzyszyły mi przy czytaniu.Co musi czuć matka widząc ogromne cierpienie i strach swoich dzieci? Co czuje nie wiedząc jaki los spotkał pozostałe dzieci i męża?Wielki strach,niepewność jutra...a jednocześnie wiara w to,że przeżyją,że jeszcze się wszyscy zobaczą...Opisy scen z obozu w Majdanku dosłownie mną wstrząsnęły.Ile siły w sobie ile woli życia musieli mieć ci ludzie ...Autorka stworzyła obraz tamtych czasów oparty na prawdziwej historii opowiedzianej przez uczestniczkę tamtych tragicznych wydarzeń.Nie ma słów,które oddałyby okrucieństwo wojny Tą książkę trzeba przeczytać...żeby pamiętać...i ku przestrodze...

,,Ludzie ludziom zgotowali ten los"...te słowa Z.Nałkowskiej mówią wszystko o historii,którą opisała S.Kubik.Historii prawdziwej.Ta powieść to morze bólu,morze łez...Wojna widziana oczami dzieci i ich matki...Żywe świadectwo tamtych czasów...Koszmar,który nigdy nie powinien się wydarzyć...Brakuje słów żeby wyrazić emocje,które towarzyszyły mi przy czytaniu.Co musi czuć...

W Cieniu Majdanka
@sylwia.kubik_pisarka
@skarpawarszawska

"Boże, jaki to los na nas zesłałeś?
Jak żyć, kiedy śmierć czyha na każdym kroku?
Musze żyć...
A pragnę umrzeć..."

Historia, którą opisała autorka, Eugieni i Franciszki jest prawdziwa😪. Czytałam ją i płakałam. Jest to historia, która na zawsze pozostanie w moim sercu. Jest wiele różnych książek opisujących czas II wojny światowej oraz tego co przeżyli niewinni ludzie. Ale ta jest wyjątkowa. Opowiedziana oczami dwóch dziewczynek oraz ich matki. Matki, która została zabrana z domu wraz z pięciorkiem małych dzieci (w tym 2 maleństwami),tylko po to aby wrzucić ją jak bydło do wagonu i wywieźć do obozu w Majdanku.To co przeżyli wstrząsnęło mną na tyle, że nawet piszac te słowa, gula bólu i cierpienia rośnie w moim gardle,łzy same spływają po policzkach. Ukazuje tak wiele okrucieństwa, bestii w ludzkiej skórze, karmiących się strachem bezbronnych kobiet i dzieci. Ale również i nadzieii oraz wiary, chyba tylko to niektórych utrzymywało przy życiu. Po wszystkim muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Czy im się to uda?

Niezwykle poruszająca, życiowa, przepełniona bólem prawdziwa historia, która polecam Wam z całego serca ❤️

W Cieniu Majdanka
@sylwia.kubik_pisarka
@skarpawarszawska

"Boże, jaki to los na nas zesłałeś?
Jak żyć, kiedy śmierć czyha na każdym kroku?
Musze żyć...
A pragnę umrzeć..."

Historia, którą opisała autorka, Eugieni i Franciszki jest prawdziwa😪. Czytałam ją i płakałam. Jest to historia, która na zawsze pozostanie w moim sercu. Jest wiele różnych książek opisujących czas...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2024/04/59-24-w-cieniu-majdanka-sylwia-kubik/

“W cieniu Majdanka” jest żywym świadectwem minionych wydarzeń, ale też lekcją historii dla obecnie żyjących. Przestrogą przed panoszącym się złem, które w jednej chwili może zmienić los wielu ludzi ludzi.

Wojna widziana oczami dziecka wstrząsa czytelnikiem. I chociaż siostry próbują zrozumieć otaczający je świat, to jest to niemożliwe do ogarnięcia. Nawet dla dorosłego człowieka, który nie jedno widział i przeżył. Okrucieństwo, strach, głód i niepewność stają się towarzyszami niedoli. I chociaż czytelnik tylko czyta książkę, to odczuwa całym sobą emocje, które towarzyszyły bohaterkom powieści. Czuje gniew, bezradność i współczucie, a jednocześnie ma nadzieję, że rodzina połączy się i zazna spokoju.

Powieść posiada rozdziały, których narratorem są Franciszka, Eugenia i ich matka. Relacje dziewczynek są bardzo obrazowe i pokazują w jak trudnych i nieludzkich warunkach przyszło im żyć. Natomiast relacja matki jest bardzo skondensowana. Krótkie, proste zdania strzelają w czytelnika jak z karabinu, ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Strach rodzicielki o dzieci i męża, chęć przeżycia jest wręcz namacalna.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2024/04/59-24-w-cieniu-majdanka-sylwia-kubik/

“W cieniu Majdanka” jest żywym świadectwem minionych wydarzeń, ale też lekcją historii dla obecnie żyjących. Przestrogą przed panoszącym się złem, które w jednej chwili może zmienić los wielu ludzi ludzi.

Wojna widziana oczami dziecka wstrząsa czytelnikiem. I chociaż siostry próbują zrozumieć...

Lubicie historie, które pisało samo życie? Bo mam dzisiaj dla Was recenzję najnowszej książki Sylwii Kubik "W cieniu Majdanka", która powstała w oparciu o wspomnienia sióstr Franciszki Eugenii. Rodzina Marców w ramach niemieckiej akcji wysiedleńczej zostaje rozdzielona. Jedna z sióstr trafia do obozu w Majdanku a druga w ręce partyzantów. To co przeżyły i nam opowiedziały wywołuje łzy, smutek, złość oraz radość, że przeżyły to piekło. Autorka idealnie opisała jak okrutnu potrafił być człowiek dla drugiego człowieka. To co się działo w obozie w Majdanku dosłownie w głowie się nie mieści. Ból, cierpienie i śmierć były na porządku dziennym. Ale to co trzymało siostry i całą rodzinę przy życiu to nadzieja a raczej wiara w to, że kiedyś to piekło się skończy i znów będą całą rodziną razem. Siła tej rodziny jest olbrzymia. Wyjątkowa w tej książce są również przemyślenia matki Marianny- pełne bólu, strachu i bezsilności. Ta książka właśnie dzięki temu, że napisana na faktach pozostawia świadectwo tamtych czasów. Poruszająca dogłębnie i wywołująca morze łez. Dziękuję autorce, że zebrała te wspomnienia w całość.

Lubicie historie, które pisało samo życie? Bo mam dzisiaj dla Was recenzję najnowszej książki Sylwii Kubik "W cieniu Majdanka", która powstała w oparciu o wspomnienia sióstr Franciszki Eugenii. Rodzina Marców w ramach niemieckiej akcji wysiedleńczej zostaje rozdzielona. Jedna z sióstr trafia do obozu w Majdanku a druga w ręce partyzantów. To co przeżyły i nam opowiedziały...

Historia wielodzietnej rodziny Marców zamieszkałych we wsi Tarnowoli. W 1943 roku Niemcy zrobili najazd na wieś i wszystkim kazali opuścić domy. W ich miejsce osiedlili Ukraińców. Najstarszy syn był w partyzantce, dwie siostry uciekły do lasu, skąd przedostały się do rodzin w innej wsi a rodzice z piątką dzieci dostali się do Majdanka. Ojca rozdzielono z rodziną, matka mogła być z dziećmi. W obozie byli tylko kilka miesięcy ale to co przeżyli starczyłoby na lata. Głód, brud, wszy, pluskwy, szczury, które jadły żywych, bicie i upokorzenia wystarczyłoby dla kilku rodzin. Uratowani przez Czerwony Krzyż przeżywają wszyscy oprócz najmłodszego niemowlęcia. Wstrząsająca książka pisana z pozycji dziecka i matki w obozie. Do wspomnień dołącza się druga ze starszych córek, która była parobkiem u rodziny ojca.

Historia wielodzietnej rodziny Marców zamieszkałych we wsi Tarnowoli. W 1943 roku Niemcy zrobili najazd na wieś i wszystkim kazali opuścić domy. W ich miejsce osiedlili Ukraińców. Najstarszy syn był w partyzantce, dwie siostry uciekły do lasu, skąd przedostały się do rodzin w innej wsi a rodzice z piątką dzieci dostali się do Majdanka. Ojca rozdzielono z rodziną, matka...

„[…] chciała krzyczeć, ale się bała. Lepiej było zacisnąć zęby i milczeć. Tych szczególnie głośnych uciszali uderzeniami. A ona chciała żyć, bardzo chciała żyć…”

Od wielu lat czytam książki traktujące o II wojnie światowej, zarówno te, które przedstawiają autentyczne historie, jak i te, które są jedynie fikcją literacką. Jednak dawno żadna książka nie poruszyła mnie tak, jak zrobiła to ta pozycja. Sylwia Kubik w swej powieści „W cieniu Majdanka” przedstawiła historię, jednej rodziny, która mogłaby być opowieścią wielu, w sposób tak sugestywny i prawdziwy, że mnie, jako czytelnikowi, ciarki przechodziły po plecach. Ciężko było przerzucać kolejne kartki i zagłębiać się w opowieść, bo czuć było namacalnie ból przeżywany przez rodzinę, jednak z drugiej strony rozpoczęcie wędrówki z tą rodziną zobowiązywało wręcz do przejścia przez nią całą. Jakby porzucenie tej trudnej drogi było czymś niewłaściwym, czego nie powinno się robić z szacunku na pamięć osób skrzywdzonych w czasie wojny.

Książka opowiada historię rodziny Marców, zamieszkujących we wsi Tarnowola na Zamojszczyźnie w przeciągu kilku miesięcy 1943 roku, Wiedli oni ubogie, ale spokojne życie, niczego co ważne im nie brakowało. Wojenne czasy ich nie rozpieszczały, ale dawali sobie radę, mimo, że rodzina była liczna. Najstarszy syn dołączył do partyzantów, którym po kryjomu rodzina pomagała, dostarczając możliwą ilość jedzenia. Ich spokój zakończył się w momencie, gdy Niemcy zorganizowali najazd na wieś, by wywieźć z niej wszystkich mieszkańców, a dać się zasiedlić Ukraińcom. W tym momencie rodzina zostaje rozdzielona. Część trafia do transportu na Majdanek, dwie córki, którym udało się ukryć w lesie do partyzantów, a potem do dalszej rodziny. Od tego czasu wszyscy muszą walczyć o przetrwanie, to fizyczne, ale i psychiczne, gdyż obrazy, które widzieli w czasie wywózki pozostały z nimi na długo.

Historia rodziny przedstawiona jest z trzech perspektyw – matki Marianny, która wraz ze swoimi dziećmi i mężem Marcinem została wywieziona do obozu na Majdanku, Franciszki, która wraz z rodzicami i rodzeństwem znalazła się w niemieckich transportach oraz Eugenii, która uratowana przez partyzantów trafiła do dalszej rodziny. Każda z tych perspektyw jest przerażająca, gdyż wojnę widzimy nie tylko oczami dorosłych, ale również i dzieci, które nie zawsze wszystko rozumieją, ale równie mocno wszystko przeżywają.

Jest to piękna, ale i bolesna historia. Niezwykle poruszająca, tym bardziej, że prawdziwa. Zdecydowanie warto się z nią zapoznać, mimo tego, że lektura nie jest łatwa.
Serdecznie polecam wszystkim i każdemu z osobna.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

„[…] chciała krzyczeć, ale się bała. Lepiej było zacisnąć zęby i milczeć. Tych szczególnie głośnych uciszali uderzeniami. A ona chciała żyć, bardzo chciała żyć…”

Od wielu lat czytam książki traktujące o II wojnie światowej, zarówno te, które przedstawiają autentyczne historie, jak i te, które są jedynie fikcją literacką. Jednak dawno żadna książka nie poruszyła mnie tak,...

Wojna to nie tylko szereg bitew wagą losów kraju. To także ból, cierpienie i straty - ludzi, miłości, domów. To zmiana świata, czasem na gorsze, czasem, na lepsze.

Rok 1943 - rodzina Marców liczy dziesięć osób, wszyscy mieszkają w niewielkiej wiosce Tarnowola na Zamojszczyźnie.
Żyją jednak w cieniu wojny licząc,że żadne z nich nie straci życia.
Najstarszy syn Marianny i Marcina jest Partyzantem ,a rodzice wspierają go jam tylko moją.
Niestety pewnego dnia na spokojną wieś napadają naziści i dokonują pacyfikacji. Marianna wraz z mężem i sześciorgiem dzieci trafiają na Majdanek , do obozu pracy, gdzie kobiety i dzieci zostają zabrane od ojców mężów i braci.
Kazia i Gienia zostają jednak rozdzielone i muszą radzić sobie same, a ich los jest niepewny.
Czy rodzina odnajdzie się w wojennej zawierusze?
Szczerze mówiąc pisząc tę recenzję wciąż mam w głowie urywki zdań i obrazy stworzone przez Panią Sylwię.
Autorka w niezwykle działających na wyobraźnię słowach ukazała piekło zgotowane Polakom przez Niemców.
W cieniu Majdanka to książka bardzo trudna i wstrząsająca.
To opowieść o bólu, cierpieniu , o odarciu z godności, lecz również o sile woli, o nadziei i miłości.
Historia prowadzona jest z perspektywy trzech narratorek- Marianny , Franciszki i Eugenii, co pozwala zrozumieć targające bohaterkami emocje.
Przepiękna, choć trudna historia.
Polecam gorąco.

Wojna to nie tylko szereg bitew wagą losów kraju. To także ból, cierpienie i straty - ludzi, miłości, domów. To zmiana świata, czasem na gorsze, czasem, na lepsze.

Rok 1943 - rodzina Marców liczy dziesięć osób, wszyscy mieszkają w niewielkiej wiosce Tarnowola na Zamojszczyźnie.
Żyją jednak w cieniu wojny licząc,że żadne z nich nie straci życia.
Najstarszy syn Marianny...