"Nasze ciała, ich pole bitwy" bierze na tapet jeden z najtrudniejszych do przetrawienia tematów - gwałt. W tym przypadku mowa o gwałtach w czasie wojny, które nie są jednostkowymi wybrykami rozochoconych żołnierzy poszukujących zaspokojenia swoich żądz, ale stają się narzędziem wojennym, które ma poniżyć, odrzeć z godności i zabić. Tak zabić. Wszystkie bohaterki tego reportażu są zgodne, co do tego, że gwałt przyniósł im śmierć, pomimo tego, że fizycznie nadal żyją.

Wszystkie historie, które zostały opisane w tej książce bolą mnie jako człowieka, ale dogłębnie ranią jako kobietę. W końcu to kobiety i dziewczynki najczęściej stają się celem brutalnych oprawców, którzy traktują je jak niewolnice seksualne, z którymi można zrobić dosłownie wszystko...

Gwałt nie jest jednak wyłącznie problemem płci żeńskiej. Nie brakuje tu również przykładów gwałconych mężczyzn, ale co najgorsze również i dzieci, także kilkumiesięcznych. Te fragmenty były dla mnie najtrudniejsze. Serce pękało mi na milion kawałków przy każdej historii, ale największe spustoszenie siały opowieści o tym, jak dorośli mężczyźni krzywdzili właśnie niemowlęta.

W tej książce nie brakuje brutalnych szczegółów. Jest ich wiele. Nie da się o nich zapomnieć. Wracają z podwójną siłą, gdy się tę książkę odkłada, gdy się zamyka oczy... Uważam, że nie jest to lektura dla każdego... ale jednocześnie jestem zdania, że każdy powinien być świadomy tego, że gwałt jest formą wojennej zbrodni i jak zbrodnia wojenna powinien być w każdym przypadku karany. Stąd to niezwykle ważne, by mimo wszystko uświadamiać się tym temacie.

Wracając do samych historii... w tym wszystkim najgorsze jest to, że dramat skrzywdzonych trwa niekiedy i jeszcze długo po samym gwałcie. Wiele kobiet spotyka się z ostracyzmem, wiele nie ma możliwości podjęcia leczenia, wiele nie może liczyć na sprawiedliwość... Obojętność, ona przeraża mnie jeszcze bardziej...

"Nasze ciała, ich pole bitwy" bierze na tapet jeden z najtrudniejszych do przetrawienia tematów - gwałt. W tym przypadku mowa o gwałtach w czasie wojny, które nie są jednostkowymi wybrykami rozochoconych żołnierzy poszukujących zaspokojenia swoich żądz, ale stają się narzędziem wojennym, które ma poniżyć, odrzeć z godności i zabić. Tak zabić. Wszystkie bohaterki tego...

Ta książka to lektura bolesna, trudna i tak przytłaczająca rozmiarem cierpienia, że nie da się o niej zapomnieć.

"Kiedy słuchasz czegoś takiego, kobiet opowiadających, jak były zbiorowo gwałcone, jak mężczyźni skakali na brzuch ciężarnej, wywołując poronienie, jako kobieta nie potrafisz tego zapomnieć, bo ciałem i umysłem czujesz, jakby działo się to tobie".

Reportaż Christiny Lamb przepełniony jest historiami dziesiątek kobiet i dziewczynek krzywdzonych na całym świecie. W Europie, Afryce, Azji, Ameryce. Kobiety są wykorzystywane pod pretekstem zastraszania przeciwników. Z powodu kaprysu lokalnych watażków. Okaleczane w niewyobrażalny sposób. Często nie otrzymujące właściwej pomocy, niejednokrotnie traumatyzowane podwójnie - przez przestępców i rodziny, które się od nich odwracają z powodu zhańbienia. Ofiarami stają się nawet kilkumiesięczne dziewczynki...

Ciarki przechodzą po plecach podczas czytania tej książki. Przygotujcie się na ogrom bólu i niesprawiedliwości.

Ta książka to lektura bolesna, trudna i tak przytłaczająca rozmiarem cierpienia, że nie da się o niej zapomnieć.

"Kiedy słuchasz czegoś takiego, kobiet opowiadających, jak były zbiorowo gwałcone, jak mężczyźni skakali na brzuch ciężarnej, wywołując poronienie, jako kobieta nie potrafisz tego zapomnieć, bo ciałem i umysłem czujesz, jakby działo się to tobie".

Reportaż...

Całkiem niedawno słyszałem nagraną przez wywiad jakiegoś kraju rozmowę dziewczyny ze swoim chłopakiem żołnierzem , która zachęcała go do gwałcenia, bo to w imię zwycięstwa. To dzieje się właśnie teraz. Nie wiem jak to skomentować.
Czytałem bardzo ważny reportaż. Szacunek dla Christiny Lamb, że potrafi uszanować ofiary. Nie ma tu taniej sensacji.
Autorka wskazuje na jeden z aspektów, często przemilczanych, wojny. Gwałt, niewolnictwo seksualne. To trofeum zdobywców.
Myślę, że ta książka mogłaby stać się przyczynkiem do rozliczania zbrodniarzy wojennych. Ale pewnie tak nie będzie. W czasie wojny gwałt jest bagatelizowany, jest przynależny wygranym. To błędne myślenie.

Przeczytałem większość opinii na temat tej książki. Z większością się zgadzam. Jednak nikt nie zauważył tego, o czym autorka mówi wprost, tematu prawdziwego tabu. Gwałt na mężczyznach. Skala tego zjawiska jest większa niż gwałty na kobietach i dzieciach. Mam nadzieję, że doczekam opracowania na ten temat.

Całkiem niedawno słyszałem nagraną przez wywiad jakiegoś kraju rozmowę dziewczyny ze swoim chłopakiem żołnierzem , która zachęcała go do gwałcenia, bo to w imię zwycięstwa. To dzieje się właśnie teraz. Nie wiem jak to skomentować.
Czytałem bardzo ważny reportaż. Szacunek dla Christiny Lamb, że potrafi uszanować ofiary. Nie ma tu taniej sensacji.
Autorka wskazuje na jeden z...

.5

.5

Świetna pozycja, niezwykle aktualna, opisuje konflikty z naszych obecnych czasów, co jeszcze bardziej jest szokujące. Lektura z którą powinien zapoznać się każdy, poszerza wiedzę z historii obecnych lat, ale też pokazuje realia życia na terenach objętych konflikatami, to jak trudno być kobietą i ile jest do zrobienia w tej kwestii. Momentami bardzo trudno się czyta ze względu na drastyczność historii, na pewno na długo zostanie w pamięci.

Świetna pozycja, niezwykle aktualna, opisuje konflikty z naszych obecnych czasów, co jeszcze bardziej jest szokujące. Lektura z którą powinien zapoznać się każdy, poszerza wiedzę z historii obecnych lat, ale też pokazuje realia życia na terenach objętych konflikatami, to jak trudno być kobietą i ile jest do zrobienia w tej kwestii. Momentami bardzo trudno się czyta ze...

Nie jest to łatwa książka (czytałam ją bardzo długo),ale jest to książka BARDZO ważna. Ogrom okrucieństwa, które spotyka kobiety (jak również i dzieci 😭) podczas wojny jest przerażający. Must-read.

Nie jest to łatwa książka (czytałam ją bardzo długo),ale jest to książka BARDZO ważna. Ogrom okrucieństwa, które spotyka kobiety (jak również i dzieci 😭) podczas wojny jest przerażający. Must-read.

Każda kobieta powinna przeczytać tę ksiązkę. A potem dać ją do przeczytania swojemu mężczyźnie. I przypilnować, że to zrobi

Każda kobieta powinna przeczytać tę ksiązkę. A potem dać ją do przeczytania swojemu mężczyźnie. I przypilnować, że to zrobi

Ten reportaż jest świetny ale moim zdaniem nie każdy powinien po niego sięgnąć. Przede wszystkim kiedy jesteś w ciąży lub masz właśnie dzidziusia i hormony sprawiają że boli cię każda niesprawiedliwość - nie czytaj bo zafundujesz sobie traumę. Odczekaj aż organizm się uspokoi. Właściwie książkę powinni przeczytać mężczyźni, przede wszystkim ci którzy nie rozumieją czym jest feminizm. Nie ten z wrzeszczacymi agresywnymi babami a ten który swoje źródło ma w tych sprawach o których jest ten reportaż. Choć jako idealistka wolałabym tenże feminizm nazywać humanizmem. Wystarczy już podziałów na mężczyzn i kobiety.

Ten reportaż jest świetny ale moim zdaniem nie każdy powinien po niego sięgnąć. Przede wszystkim kiedy jesteś w ciąży lub masz właśnie dzidziusia i hormony sprawiają że boli cię każda niesprawiedliwość - nie czytaj bo zafundujesz sobie traumę. Odczekaj aż organizm się uspokoi. Właściwie książkę powinni przeczytać mężczyźni, przede wszystkim ci którzy nie rozumieją czym...

Książka, która łamie serce, która nosi w sobie tak wielki ciężar doświadczeń i bólu, że nie sposób o niej zapomnieć. Jedna z niewielu, które musiałam odchorować, by móc się z nią jakkolwiek zmierzyć. Już po trzydziestu stronach człowiek ma ochotę porzucić ją na zawsze – lektura to straszna, ale jakże potrzebna, uświadamiająca, choć niewątpliwie nie dla każdego.

Lamb podróżuje i opowiada historie z różnych miejsc: Argentyny, Bangladeszu, Bośni, Filipin, Nigerii, Rwandy… Wszędzie pojawia się budząca przerażenie opozycja: mężczyzna – kobieta. Mężczyźni wydają rozkazy, mężczyźni porywają, mężczyźni sprzedają kobiety, mężczyźni gwałcą, mężczyźni zabijają – kobiety próbują się bronić, kobiety cierpią, kobiety próbują uciekać, kobiety krzyczą, kobiety są gwałcone, kobiety się wstydzą. Gwałt – nazwany w reportażu nie „skutkiem ubocznym” wojny, a celowym narzędziem – to brutalna siła, władza, wstyd. W wielu przypadkach taki wstyd często nigdy nie ustępuje. Tym bardziej w sytuacji, gdy rodziny wyrzekają się własnej córki, żony i matki. Cierpienie nie mija, zapomnienie nie przychodzi. […] Wszystkie przedstawione przez reporterkę głosy składają się na niewyobrażalnie przerażającą genealogię kobiet […]. Genealogia ta została naznaczona milczeniem i… winą. Wspólnym mianownikiem tej genealogii jest gwałt – bowiem każda z tych kobiet (babek, matek, córek) albo doświadczyła gwałtu, albo widziała go, urodziła się z niego albo nosi go w sobie pokoleniowo. Wiele kobiet zmagało się nie tylko z traumą, obrażeniami fizycznymi i psychicznymi, ale także z odrzuceniem przez własną społeczność, nierzadko również rodzinę i najbliższych sobie ludzi – rodziny, mężów, dzieci. Wiele z nich nigdy nie przyznało i najpewniej nie przyzna się do swoich doświadczeń.

Książka, która łamie serce, która nosi w sobie tak wielki ciężar doświadczeń i bólu, że nie sposób o niej zapomnieć. Jedna z niewielu, które musiałam odchorować, by móc się z nią jakkolwiek zmierzyć. Już po trzydziestu stronach człowiek ma ochotę porzucić ją na zawsze – lektura to straszna, ale jakże potrzebna, uświadamiająca, choć niewątpliwie nie dla każdego.

Lamb...

Dla mnie to książka roku....Polecam i pożyczam wszystkim koleżankom....Każdy powinien ją przeczytać.

Dla mnie to książka roku....Polecam i pożyczam wszystkim koleżankom....Każdy powinien ją przeczytać.