Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet bezdomność podlega stereotypom. Reportaż ,,kobiety, których nie ma" to hotorie kobiet w bezdomności. Zmiażdżyła mnie ta książka. Wielu rzeczy nie wiedziałam. Nie zdawałam sobie sprawy jak wygląda ten system wychodzenia z bezdomności i jakie to jest błędne koło. Autorka poruszyła wiele kwestii i problemów z jakimi borykają się osoby bezdomne. Kolejny reportaż w którym, wady przestażałego systemu działają na szkodę ogółu. Systemu, który w innych krajach odszedł do lamusa. Autorka przybliża nam historię kilkudziesięciu kobiet, które znalazły się w kryzysie bezdomności. Niektóre historie szokują, inne zmuszają do zastanowienia. Wszystkie łączy brak dachu nad głową. Spanie w pustostanach, noclegowniach, schroniskach. Rozmawia z prawnikami ww. instytucji a także, niedocenianymi w naszej kochanej ojczyznie, streetworkerami, którzy odwalają mrówczą pracę. Autorka próbuje odpowiedzieć pytania, na które chyba nie ma odpowiedzi. Po lekturze nasuwa mi się znowu na myśl, ze ludzie są bezwzględni, bezlitośni, pozbawieni empati. Wiecie, wiele z tych kobiet znalazło się na ulicy za sprawą rodziny. Oczywiście nie generalizuje, bo ludzie często sami pracują na relacje z bliskimi...ale mimo wszystko. Reportaż rzuca nowe światło na problem bezdomności kobiet w Polsce. Inaczej wygląda to w dużych miastach i inaczej w małych. Autorka stworzyła bardzo wartościową lekturę. Polecam.