𝑅𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑗𝑎 "𝑃𝑡𝑎𝑠𝑧𝑦𝑛𝑘𝑎 2" .・❀.・

! Opis zawiera spoilery !

Wyczekiwałam tej książki wystarczająco długo, bo teraz tak szybko się z nią pożegnać.. oczywiście nie jest to koniec historii naszych ukochanych bohaterów. Jednak to nie zmienia faktu, że ewidentnie przedłużałam samo zakończenie, by jeszcze się z nimi nie żegnać.

" Hope budzi się w mieszkaniu całkiem sama. Szybko dociera do niej, że Anthony odszedł, a wszystko, co było między nimi, jest już skończone."

Ten tom dostarczy wam dużą dawkę humoru, która wciągnie was od pierwszych stron, a co za tym idzie.. również wywoła was wiele emocji. Nie zawsze tych dobrych.

Tak jak Kasia zapowiadała przed wydaniem, a nawet możemy przeczytać w dedykacji. Mam ochotę postawić tą książkę w kąt, by przemyślała swoje zachowanie.

Główna bohaterka 𝐻𝑜𝑝𝑒 w tej części jest bardziej otwartą postacią, oraz nie ma co ukrywać, jest niezwykle wrażliwa.

𝐴𝑛𝑡ℎ𝑜𝑛𝑦 chodź uwielbiam tego faceta, doprowadzał mnie niejednokrotnie do śmiechu. To w tym tomie troszkę nadszarpnął mojego zaufania. Byłam w szoku, że po ich wspólnych przeżyciach, był w stanie zostawić Hope całkowicie samą. Z każdym rozdziałem jednak nadrabiał i postanowiłam mu wybaczyć.

W "Ptaszynka 2" bardziej poznajemy braci Davies, którzy dostarczają masę humoru. I postacie są cudownie wykreowane, Matt jak i Collin mają niesamowitą osobowość. Dbają o Hope, jak o młodszą siostrę. Matt dba o jej zdrowie, jak i przynosi ulubione soczki w kartoniku. Natomiast Collin od samych chwili ją wspierał.

Ta część jest pełna miłości i uczuć. Historia tej dwójki, choć zaczęła się od całkowitego przypadku, złączyła bohaterów na zawsze. Gdy Hope zakochiwała się w jego ciszy, Anthony zaczął kochać jej głos, który niczym delikatny płatek śniegu muskał jego wrażliwą skórę.

𝐷𝑙𝑎 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑎 𝑜𝑡𝑟𝑧𝑦𝑚𝑢𝑗𝑒 5/5 ✩
𝑤𝑎𝑠𝑧𝑎 "𝑝ół𝑘𝑎 𝑛𝑎 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑖" .・❀.・

𝑅𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑗𝑎 "𝑃𝑡𝑎𝑠𝑧𝑦𝑛𝑘𝑎 2" .・❀.・

! Opis zawiera spoilery !

Wyczekiwałam tej książki wystarczająco długo, bo teraz tak szybko się z nią pożegnać.. oczywiście nie jest to koniec historii naszych ukochanych bohaterów. Jednak to nie zmienia faktu, że ewidentnie przedłużałam samo zakończenie, by jeszcze się z nimi nie żegnać.

" Hope budzi się w mieszkaniu całkiem sama. Szybko...

W RECENZJI MOGĄ ZNAJDOWAĆ SIĘ SPOJLERY DO 1 I 2 TOMU

Tw: przemoc fizyczna, przemoc psychiczna, krew, morderstwa,

Ocena: 5/5

“- On zabija ludzi, nosi broń! To diabeł, nie człowiek!
- Nie, tato, diabeł nie potrzebuje broni. [...] Wystarczają mu słowa”.

Piszę tą recenzję po dwóch dniach, kiedy już doszłam do siebie.

Lu ponownie zaciągnęła nas w świat braci Davies. Po tym jak Anthony postanowił zostawić Hope, jej jedynym wsparciem okazuje się najmłodszy z braci – Collin.

W recenzji pierwszego tomu mówiłam trochę o kreacji głównych bohaterów, ale tym razem chciałabym się skupić nie tylko na nich.

Collin, od którego zacznę to taka moja kochana buba. Za każdym razem, gdy najmłodszy Davies złości się na Anthonego i używa sformułowania typu “Zraniłeś moją siostrę” autentycznie się rozpływałam.

“- Jest moją siostrą, a nie żadną dzi*ką, ty zazdrosny kretynie. [...] Naucz się je*anego szacunku”

Jeśli chodzi o Mathew to w pierwszym tomie sprawiał wrażenie bardzo niezadowolonego z obecności Hope, jednak momenty, w których w drugim tomie nazywa ją “Oczkiem w głowie”, są tak cudowne, że nie wiem, jak można go nie kochać. Zwłaszcza, gdy kupuje jej soczki w kartonikach. Poza tym to właśnie o tym bracie dowiadujemy się trochę więcej w tym tomie. Możemy usłyszeć o tym, iż Matt ma narzeczoną, a owa narzeczona bardzo restrykcyjne życie. Sam Mathew nie jest zadowolony z tego jak ma wyglądać jego przyszłość i to jego płacz załamuje najbardziej.

“- Jesteś najlepszą siostrą pod słońcem i też cię kocham. [...] Jesteś najlepszym co nas spotkało. Wszystkich bez wyjątku. Nasze małe oczko w głowie”.

Poza nimi dwoma mamy oczywiście Hope, która w tym tomie stara się pokazać, że jest silniejsza i bardziej niezależna, oraz Anthonego, który pomimo błędów jakie popełnia nadal chce chronić swoją Ptaszynkę.

“- Mam soczki w kartoniku, nasze oczko w głowie. - Po tych słowach zapadła chwilowa cisza.
- Jakie? [...]
- Jabłkowe.”

Pod koniec książki pojawia się nam jeszcze ktoś kogo znamy od pierwszego rozdziału pierwszego tomu “Ptaszynki” i jest to Aaron, który jak się okazuje ma siostrę. Widać między nim prawdziwą więź rodzeństwa i to, że jedno skoczyłoby za drugie w ogień.

Poza bohaterami muszę się też odnieść do tego, że nasza Lu pilnie potrzebuje soczewek, bo jak jej zapytałam na targach co odwala w drugim tomie i czemu to oznajmiła mi, że zgubiła okulary i znalazła je pod koniec pisania 3 TOMU. Ja tej kobiecie kiedyś coś zrobię.

Skoro wiemy, że Lu zgubiła okulary to można łatwo stwierdzić, że w drugim tomie porządnie odwaliła (tak Lu, nie żyjesz jak cię spotkam na targach). Końcówka i fragmenty z Damonem TAK BOLĄ. W jednym fragmencie z tym kartoflem się popłakałam co można łatwo zaobserwować przez wyróżnione rolki z “Ptaszynki”.

Nie wiem co mam dodać więcej. Może powiem szczerze, że początek trochę mnie nudził, ale od strony dokładnie 133 robi się BAAAAARDZO CIEKAWIE. Dlatego zdecydowanie mogę wam polecić tę książkę.

W RECENZJI MOGĄ ZNAJDOWAĆ SIĘ SPOJLERY DO 1 I 2 TOMU

Tw: przemoc fizyczna, przemoc psychiczna, krew, morderstwa,

Ocena: 5/5

“- On zabija ludzi, nosi broń! To diabeł, nie człowiek!
- Nie, tato, diabeł nie potrzebuje broni. [...] Wystarczają mu słowa”.

Piszę tą recenzję po dwóch dniach, kiedy już doszłam do siebie.

Lu ponownie zaciągnęła nas w świat braci Davies....

TYTUŁ: Ptaszynka 2
AUTOR: Katarzyna Strawińska
WYDAWNICTWO:
OCENA: ♾️/5🌟 NieZwykłe
RECEZNJA PATRONACKA zawiera spojlery
Na wstępie chciałam podziękować Kasi, za uwierzenie we mnie i danie mi tej szansy, aby móc zaopiekować się dalszymi losami Anthony’ego i Hope. Pokochałam pierwszy tom, a drugi pozostanie na zawsze w moim serduszku.
Jak pamiętamy; pierwsza część skończyła się w momencie wyjścia Anthony’ego z mieszkania Hope. Od razu na wstępie mamy bardzo smutną i rozrywającą serce scenę, gdy dziewczyna się budzi, jest w szoku, bo nie wie, co się stało i dlaczego. Nie ma Anthony’ego. Jest tylko krótki liścik, w którym zrywa zaręczyny. No, nieciekawie to wyglądało. Skoro Mężczyzna nie chciał być obecny w jej życiu, to ona postanowia to ułatwić. Odchodzi z pracy, by odciąć powiązania z nim. Nie jest jej łatwo, ale...
Może i Anthony ją zostawił, ale jego bracia nie. Bardzo się cieszyłam, że pomimo mrocznych dni miała wsparcie innych osób, których nie miała wcześniej za wiele. Uwielbiam relacje Hope z chłopakami, która ewoluowała na inny poziom. Colin z Aaronem są bardzo zżyci z Hope i nie trudno im wpaść, razem na jakieś głupie pomysły. Natomiast relacje z Matthew, kocham po prostu. Porównując to jakie miał do niej nastawnie w pierwszej części, tutaj? Inny poziom. Troskliwy, myślący o jej potrzebach. Matthew jest u mnie na czele w "rankingu" braci. Strasznie dobiła mnie scena, gdy płakał Hope w ramionach, tak bardzo było mi go szkoda.
Myślicie, że Anthony długo wytrzymał rozłąkę? Dość szybko przemyślał swoje zachowanie i wrócił, by błagać o przebaczenie. Moim zdaniem trochę za krótko się płaszczył, ale i tak Hope nieźle sobie z nim poradziła. Świetnie są przedstawione różnice między bohaterami. Moment, gdy kobieta namawia mężczyznę, by na czas wyjazdu żyli z jej funduszy, pokazuje jak bardzo, różniła się ich sytuacja materialna. Mimo to Anthony nie narzekał i świetnie się bawił, bo wiedział, że z nią wszystko będzie cudowne.
Na scenę wjechał teść. Teść, który pierwsze wrażenie sprawił bardzo negatywne, ale po dłuższym poznaniu okazał się nie taki zły. Nie wiem jak wy, ale ja go uwielbiam. Zaskoczeniem dla mnie był fakt, że tata Hope okazał się policjantem. No nie spodziewałam się. Matki Hope.. Oj nie polubiłam. Ciężko stwierdzić po kim Hope jest taka empatyczna, bo na pewno nie po swoich rodzicach.
Mamy wzloty i upadki naszych bohaterów, które kończą się raz gorzej, a raz lepiej. Pragną być szczęśliwi, ale ciągle coś staje im na drodze.
Uwielbiam styl autorki tak jak i humor. Dużo śmiałam się, czytając. Zabawnych momentów nie brakuje zdecydowanie. Kocham to, że możemy zżyć się z bohaterami i śmiać się i płakać razem z nimi.
Zakończenie w takim momencie... Było mocno frustrujące i postawiło wielką niewiadomą.
Kochani biegnijcie czytać, bo trzeci tom zbliża się wielkimi krokami.

TYTUŁ: Ptaszynka 2
AUTOR: Katarzyna Strawińska
WYDAWNICTWO:
OCENA: ♾️/5🌟 NieZwykłe
RECEZNJA PATRONACKA zawiera spojlery
Na wstępie chciałam podziękować Kasi, za uwierzenie we mnie i danie mi tej szansy, aby móc zaopiekować się dalszymi losami Anthony’ego i Hope. Pokochałam pierwszy tom, a drugi pozostanie na zawsze w moim serduszku.
Jak pamiętamy; pierwsza część skończyła...

Drugi tom stracił piedestał słodkiego romansu stając się erotykiem. Nie odstraszającym jak bywają książki tego gatunku ale jednak. Pierwszy tom był dużo lepszy, drugi dużo traci stając się płytki ale autorka zastosowała dobry chwyt kończąc w ten sposób więc każdy czytelnik mimo wszystko za trzeci tom chwyci.

Drugi tom stracił piedestał słodkiego romansu stając się erotykiem. Nie odstraszającym jak bywają książki tego gatunku ale jednak. Pierwszy tom był dużo lepszy, drugi dużo traci stając się płytki ale autorka zastosowała dobry chwyt kończąc w ten sposób więc każdy czytelnik mimo wszystko za trzeci tom chwyci.

Drugi tom mogłabym śmielej nazwać lekkim erotykiem niż słodkim romansem, ale takim który nie pozostawi po sobie ciarek zażenowania, bo został napisany z dobrym smakiem. W porównaniu z pierwszym tomem wypadł on niestety dość nudno i przewidywalnie. Mam wrażenie jakby był on etapem przejściowym między początkiem a zakończeniem, gdzie nie wydarzyło się w ich życiu nic spektralnego, a dopiero zbudowało fundamenty aby coś takiego mogło się zdarzyć.

Czy Anthony i Hope się zmienili? On wciąż porywczy, a ona dalej naiwna i zahukana. Jednak oboje mają na siebie kojący wpływ gdzie ona uczy go spokoju, a on pozwala jej wrócić do dawnej siebie sprzed wielu traum.

Drugi tom mogłabym śmielej nazwać lekkim erotykiem niż słodkim romansem, ale takim który nie pozostawi po sobie ciarek zażenowania, bo został napisany z dobrym smakiem. W porównaniu z pierwszym tomem wypadł on niestety dość nudno i przewidywalnie. Mam wrażenie jakby był on etapem przejściowym między początkiem a zakończeniem, gdzie nie wydarzyło się w ich życiu nic...

„Ptaszynka 1” zawładnęła moim sercem i skończyła się w takim momencie, że wręcz musiałam poznać dalsze losy Hope i Anthony’ego. Przed sięgnięciem po kontynuacje miałam lekkie obawy, czy i tym razem, aż tak dam się pochłonąć akcji oraz emocjom, na szczęście zupełnie niepotrzebnie. „Ptaszynka 2” utwierdziła mnie w przekonaniu, że „Bracia Davies” to jedna z lepszych serii jakie czytałam.
Gdy zagłębiam się w powieści napisane przez Katarzynę Strawińską to czuje, jakbym wracała do domu. Autorka ma tak rewelacyjne pióro, że ja przez jej historie płynę. I może czasami brakuje mi jakiś drobnych elementów/scen, ale tak bardzo wciągam się w fabułę, że zaraz o tym zapominam i całą sobą chłonę wydarzenia.

Uwielbiam bohaterów i nawet, jeśli czasami podnosili mi ciśnienie, to nie wyobrażam sobie, aby mieli być inaczej wykreowani. Na szczególną uwagę zasługują bracia Anthony’ego. Colin i Matthew byli po prostu kochani. To, jaką opieką otoczyli Hope, traktowali, ją jak siostrę, stawali w jej obronie, było naprawdę przesłodkie. Do tego każdy z nich był tak wyrazisty, że bez problemu na podstawie wypowiedzi, czy też zachowania można było ich rozróżnić.

Jeśli chodzi o Anthony’ego to widać było, że się starał. Nie wszystkie jego decyzje były dobre dla Hope, ale wierze, że on po prostu nie potrafił w inny sposób jej chronić. Sytuacja, w której się znalazł, uczucia, które ta dziewczyna w nim wywoływała, były dla niego czymś nowym, czymś z czym musiał się oswoić.
Z kolei Hope zaczęła częściej stawiać na swoim, co bardzo mi się podobało. Powoli opuszczała skorupę, w którą się zamknęła i zaczynała na nowo żyć.

„Ptaszynka 2” to książka, która dostarczyła mi ogromu emocji. Niektóre sceny wywoływały mój śmiech, np. ta z rodzicami Hope, inne radość, przerażenie, smutek, złość. Jestem zakochana w tej serii i mam nadzieje, że Wy również po nią sięgniecie.

„Ptaszynka 1” zawładnęła moim sercem i skończyła się w takim momencie, że wręcz musiałam poznać dalsze losy Hope i Anthony’ego. Przed sięgnięciem po kontynuacje miałam lekkie obawy, czy i tym razem, aż tak dam się pochłonąć akcji oraz emocjom, na szczęście zupełnie niepotrzebnie. „Ptaszynka 2” utwierdziła mnie w przekonaniu, że „Bracia Davies” to jedna z lepszych serii...

❤️ Recenzja ❤️


"Chcia­łem usły­szeć, że za­wsze sta­nie u mo­je­go boku, cho­ciaż te słowa nie mia­ły­by żad­ne­go zna­cze­nia. Do­pie­ro czyny Hope będą sta­no­wić fun­da­ment mo­je­go za­ufa­nia." 


Czasami trudno poradzić sobie, kiedy ktoś, kogo darzyliśmy uczucie, z dnia na dzień nas zostawia. Nie wiemy dlaczego... Nie wiemy, co się stało. Wiemy tylko jedno, że teraz nasze serce wypełnia pustka. Hope musi poradzić sobie z bólem, jednak na jej drodze stanie Colin, który pomoże jej uporać się z bólem. Jej życie, znowu zacznie rozkwitać. Nie wie tylko, że Anthony ją obserwuje. Czy mężczyzna w końcu da o sobie znać?

"Ptaszynka 2" to historia, która pokazuje nam, że czasami w naszym życiu zdążają się momenty, które sprowadzają nas na samo dno, ale nigdy nie można stracić nadziei, bo życie zawsze może się zmienić...

Autorka ma bardzo lekkie pióro, które pozwala na czytanie tej książki w zawrotnym tempie. Strony wręcz same się przewracają, a historia niesamowicie wciąga. W tej części nie zabraknie zwrotów akcji, które nie tylko przyśpieszą wasze bicie serca, ale również wywołają uczucie strachu, radości, żalu oraz niebezpieczeństwa. Książka do ostatnie strony będzie trzymała was w napięciu i nie pozwoli na chwilę nudy. Bohaterowie ponownie zapewnią wam doznania, które będą wynikiem pożądania, jakie między nimi buzuje. Niejednokrotnie zrobi się gorąco 🔥. Postacie również przeszły minimalną zmianę. Szczególnie Hope, która mam wrażenie, że z takiej nieco cichej osoby, stała się bardziej pewna siebie i zdecydowanie silniejsza, natomiast Anthony...w jego żyłach już chyba płynęła i w dalszym ciągu będzie płynąć krew, która czyni z niego faceta, który irytuje, ale jednocześnie potrafi wykupić się w serce. A Ich relacja? Będzie pełna zaskoczenia oraz nieustannej walki. Kto ją wygra? Czy jest pomiędzy nimi jeszcze uczucie, które mogliśmy podziwiać w poprzedniej części?

Po przeczytaniu 1 tomu byłam bardzo ciekawa, jak potoczy się dalsza akcja, ponieważ zakończenie zostawiło nas w takim miejscu, że chciałoby się sięgnąć po kontynuację najlepiej od razu, ale musieliśmy chwilę poczekać. Kiedy już zagłębiłam się w losy Anthonego i Hope mogę stwierdzić, że historia mi się podobała, jednak nie zrobiła na mnie piorunującego wrażenia. Była po prostu dobra. Jest tylko jedna rzecz, na której się zawiodłam. Opis zapowiadał nam, że Anthony będzie obserwował Hope z ukrycia, ale trwało to dosłownie przez kilka pierwszych rozdziałów, zaledwie 30 stron. I nagle pojawił się ponownie na jej drodze. Szkoda, że nie zostało to pociągnięte nieco dłużej, bo wtedy byłoby to ciekawsze dla czytelnika, ale oczywiście nie krytykuje tego, jak zrobiła to autorka, bo jest to jej książka i sama wie najlepiej, co jest dobre ❤️.

Zakończenie uświadamia nam, że to jeszcze nie koniec. Będzie ciąg dalszy, na który przyznaje, że czekam, bo jestem ciekawa, jak ostatecznie zakończą się losy bohaterów.

Zachęcam was do sięgnięcia po tę historię i wyrobienia sobie własnej opinii. Każdy z nas jej inny i inaczej odbiera daną historię.

❤️ Recenzja ❤️


"Chcia­łem usły­szeć, że za­wsze sta­nie u mo­je­go boku, cho­ciaż te słowa nie mia­ły­by żad­ne­go zna­cze­nia. Do­pie­ro czyny Hope będą sta­no­wić fun­da­ment mo­je­go za­ufa­nia." 


Czasami trudno poradzić sobie, kiedy ktoś, kogo darzyliśmy uczucie, z dnia na dzień nas zostawia. Nie wiemy dlaczego... Nie wiemy, co się stało. Wiemy tylko jedno, że teraz...

Recenzja
Katarzyna Strawińska
@wydawnictwoniezwykle

Po końcówce pierwszej części czekałam z niecierpliwością na kolejne losy naszej Ptaszynki i naszego Mafioso.


Czy można być zawiedzionym drugim Tomem???Otóż można.

Kompletnie nie rozumiem tego tomu.w opisie mamy info ,że Antony z ukrycia śledzi Hope odkąd ją opuścił, jakież zdziwienie moje było kiedy przed 30str już się ujawnia.Ona go nie chce, On przeprasza,Ona szybko wybacza ,I tak w kółko .Zachowania bohaterów są irracjonalenei momentami tępe, tak do dosadne słowo...

Kompletnie nie rozumiem zagrania ,że ma być 3 tom????Pytam się po co????wszystko można ograć w drugim i po temacie.A tak mam wrażenie jest to zrobione na siłę.

Jedynym ratunkiem dla tej powieści jest relacja Hope z Braćmi Antony'ego.

Bohaterowie pierwszy raz tak mocno mnie irytowali.Jak dla mnie pierwszy tom był rewelacyjny ,ten jest zupełnie dla mnie mało rozwinięty. NIE wydarzyło się tu kompletnie nic co by mnie przekonało do sięgnięcia po 3 tom.
A szkoda 🙁

Recenzja
Katarzyna Strawińska
@wydawnictwoniezwykle

Po końcówce pierwszej części czekałam z niecierpliwością na kolejne losy naszej Ptaszynki i naszego Mafioso.


Czy można być zawiedzionym drugim Tomem???Otóż można.

Kompletnie nie rozumiem tego tomu.w opisie mamy info ,że Antony z ukrycia śledzi Hope odkąd ją opuścił, jakież zdziwienie moje było kiedy przed 30str już...

Tak jak pierwsza była cukierkowa tak ten tom miał więcej akcji i pikanteri, także ja musze poznać zakończenie ich histori

Tak jak pierwsza była cukierkowa tak ten tom miał więcej akcji i pikanteri, także ja musze poznać zakończenie ich histori

[Reklama] Wydawnictwo NieZwykłe

Anthony i Hope. Ta dwójka nie miała łatwego startu. A na dodatek cały czas ma rzucane kłody pod nogi. Tym razem jednak przeciwnik jest silniejszy i jeszcze bardziej niebezpieczny.
Pierwszy tom przypadł mi do gustu. Byłam ciekawa dalszych losów bohaterów, których polubiłam. W kontynuacji sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje. Akcja nabiera tempa. Pojawiają się też elementy mroku i bezwzględności, które po chwilach zabaw i beztroski pozwalają zachować równowagę.
Lektura ciekawi i intryguje. Wciągnęła mnie i zapewniła rozrywkę. Chwilami także bawiła oraz rozpalała do czerwoności bardzo gorącymi scenami uniesień.
Tak na dobrą sprawę jest to dobra kontynuacja. Fakt, że to jeszcze nie finał wydarzeń podsyca kolejny raz moją ciekawość. Będę chciała koniecznie zobaczyć co teraz zrobi Anthony i czy faktycznie jego uczucie do kobiety jest tak silne i niezniszczalne, jak mówi i pokazuje.
Ale muszę tu wspomnieć o kilku kwestiach, które gryzły mi się.
UWAGA: mogą wpaść spojlery - najlepszego poniższy akapit pominąć jeśli jesteście dopiero przed lekturą.
Pierwsza sprawa to zachowanie Anthony'ego, gdy coś mu się dzieje. Jak może kochać, później bez słowa znikać a na koniec wracać jakby nic się nie stało? Druga sprawa: frustracja i wkurzenie Hope na mężczyznę znika wręcz ekspresowo, choć bez dwóch zdań należy mu się porządne lanie. Ale to możemy przypisać jej niepewności, braku pewności siebie oraz strachu przed samotnością, biorąc pod uwagę jej przeszłość i doświadczenia. I trzecia: chwilami zachowywali się zbyt lekkomyślnie patrząc na to, w jakich kręgach obraca się główny bohater.
Mimo wszystko zachęcam do czytania. Wypadła trochę słabiej na tle debiutu ale w dalszym ciągu może się spodobać. Ode mnie silna 7 na 10.

▪️▪️▪️
#katarzynastrawińska #braciadavies #wydawnictwoniezwykłe #ptaszynka2 #booklovers #literaturakobieca #czytampolskie #czytamlegalnie #literaturakobieca #recenzja #wyzwaniegranicepl #bookstagram #książkowo #książkohilizm #bookaddict #czytamwszędzie #allthebooks #romansiara #zksiążkąwkadrze #amreading #powieść #booking #czytamsercem #booksmylove #booktography #instaksiążka #bookart #książkidlakobiet

[Reklama] Wydawnictwo NieZwykłe

Anthony i Hope. Ta dwójka nie miała łatwego startu. A na dodatek cały czas ma rzucane kłody pod nogi. Tym razem jednak przeciwnik jest silniejszy i jeszcze bardziej niebezpieczny.
Pierwszy tom przypadł mi do gustu. Byłam ciekawa dalszych losów bohaterów, których polubiłam. W kontynuacji sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje. Akcja...