Miałam okazję czytać fajną historię. Polubiłam mega braci Davies i Hope.

Może od początku. Pierwsza dwa tomy czytali mi się miło i z niecierpliwością czekałam na kolejny tom, aby poznać koniec ich historii. Tak jak zakończenie ostatniego tomu mnie wprowadzilo w całkiem miły stan tak już początek jak i środek historii nie za bardzo.

Nie powiem, że oczekiwałam od tej książki dużo, naprawdę dużo a tego nie dostałam. Zawiodłam się bo samo w sobie to jak oni się do siebie odzywali, jakie Hope miała rozterki było jeszcze zrozumiałe, ale nie czytało mi się tego przyjemnie. Męczyłam się strasznie.

Same opisy, których praktycznie nie było takich jak w poprzednich częściach nie oddawały dla mnie tego świata.

Rozumiem fenomen popularności książki i nie mówię, że ona jest jakoś bardzo zła. Po prostu moje serca nie skradła. I choć bardzo chciałam zobaczyć Daviesa w roli ojca, tak tutaj było mało tego wątku.

Dużo plus dla mnie ma ta książka za poruszenie ciężki temat dla niektórych matek. Sama jestem mamą i często zastanawiałam się nad pewnymi sytuacjami jak Hope. Dlatego to zakończenie wywołało we mnie duży emocji.

Nie powiem, bo w niektórych momentach również się uśmiechałam. Ale nie było jednej tego takie wow.

Oceniam ją na
3️⃣⭐| 5️⃣⭐

Mnie nie urzekła jakoś bardzo ale może będą osoby, które będą miały inne zdanie.

Miałam okazję czytać fajną historię. Polubiłam mega braci Davies i Hope.

Może od początku. Pierwsza dwa tomy czytali mi się miło i z niecierpliwością czekałam na kolejny tom, aby poznać koniec ich historii. Tak jak zakończenie ostatniego tomu mnie wprowadzilo w całkiem miły stan tak już początek jak i środek historii nie za bardzo.

Nie powiem, że oczekiwałam od tej...

Przyznam, że spodziewałam się czegoś innego po tej części. Jednak to jak autorka pokierowała fabułą podobało mi się. Rozterki Hope i jej wahania co do relacji z Anthonym były chwilami irytujące ale to co się zadziało później było ciekawe. Pomimo, że był to dość ciężki temat. Liczę na dalsze losy braci Davies.

Przyznam, że spodziewałam się czegoś innego po tej części. Jednak to jak autorka pokierowała fabułą podobało mi się. Rozterki Hope i jej wahania co do relacji z Anthonym były chwilami irytujące ale to co się zadziało później było ciekawe. Pomimo, że był to dość ciężki temat. Liczę na dalsze losy braci Davies.

Nawet sobie nie wyobrażacie jak czekałam na tę część. I powtórzę to samo co przy recenzji drugiej części, że tutaj z każdej strony bije promocja. Albo mamy zabawne dialogi, albo wzruszające cytaty, no awwwww 🥹😍
W pewnym momencie pomyślałam sobie, że jest zbyt sielsko i spokojnie. Ale autorka postanowiła nas po raz kolejny zaskoczyć.
Otrzymacie tutaj motyw depresji, walki o siebie i rodzinę.
Czytam setki książek rocznie, jednak dopiero tutaj otrzymałam prawdziwe życie. Nie zawsze mając pieniądze na koncie będziemy szczęśliwi. Czasem to te.życie sprawi, że będziemy na samym dole, bez chęci do czegokolwiek. Jednak dobrze mieć u boku kogoś kto nas podniesie. Cudownie że autorka pokazała, że mężczyźni też dbają o rodziny. Że warto udać się po pomoc. Ja mam swojego księcia u boku, który wspierał na każdym momencie naszego życia i wiem, że te wsparcie będę w nim miała.
Także uwaga książkary! Nowy fikcyjny mąż do wzięcia!

Pokochałam całą tę serię. Będę ją Wam polecać!
Autorce gratuluję 🥹😍

Nawet sobie nie wyobrażacie jak czekałam na tę część. I powtórzę to samo co przy recenzji drugiej części, że tutaj z każdej strony bije promocja. Albo mamy zabawne dialogi, albo wzruszające cytaty, no awwwww 🥹😍
W pewnym momencie pomyślałam sobie, że jest zbyt sielsko i spokojnie. Ale autorka postanowiła nas po raz kolejny zaskoczyć.
Otrzymacie tutaj motyw depresji, walki o...

Nie polecam czytania recenzji ani opisu przed zapoznaniem się z poprzednimi tomami, można przypadkiem coś zaspioretować.
.
Hope wraca do domu z twardym postanowieniem. Między nią a Anthony wszystko skończone. Nie jest jednak łatwo odciąć się od mężczyzny, którego dzieci w robię rosną. Mężczyzna nie odpuszcza i walczy o swoją rodzinę. Gdy udaje mu się zyskać z powrotem serce Hope los rzuca zakochanym pod nogi kolejne kłody. Czy poradzą sobie z kolejnymi trudnymi doświadczeniami?
.
Widzę wszystkie wady tej książki, jednak nie potrafię ocenić jej niżej. Czytałam ją jeszcze na Wattpadzie jako całość i pokochałam bohaterów. Teraz przy drugim czytaniu kilka rzeczy mi nie grało. O ile w poprzednich tomach działy się inne rzeczy i mogłam przymknąć na coś oko to tu akcja była jakby wolniejsza przez co mój czepialski umysł wyłapywał więcej rzeczy. Chociażby zachowanie Hope w pierwszej połowie książki, to całe przeciąganie - nie chce być z tobą, ale jeszcze ten ostatni numerek. Choć to może przez hormony. Tak samo niektóre sytuacje miałam wrażenie, że były nie potrzebne. Na przykład pocałunek Colina, ale z drugiej strony to Colin, taki trochę szogun więc zachowanie jak dla niego adekwatne 😅 I mogłabym jeszcze kilak rzeczy tak wymienić, ale wiecie o co mi chodzi. Nie umiem nie lubić tej książki, mimo że widzę jej wady. I będę niecierpliwie czekać na losy pozostałych braci i pewnie też je pokocham.
.
Muszę jeszcze wspomnieć, że druga połowa to obowiązkowa paczka chusteczek do czytania, ale też inne spojrzenie na bohaterów. Jeśli w pierwszej połowie nie zgadzałam się z zachowaniem Hope, to w drugiej kochałam tą małą silną kobietkę całym sercem 🥹
.
A jeśli wy macie w planach trzeci tom Ptaszynki to nie wiem nad czym się zastanawiacie. To trzeba przeczytać i ukochać, a potem będziemy razem tęsknić za Anthonem i Hope ❤️

Nie polecam czytania recenzji ani opisu przed zapoznaniem się z poprzednimi tomami, można przypadkiem coś zaspioretować.
.
Hope wraca do domu z twardym postanowieniem. Między nią a Anthony wszystko skończone. Nie jest jednak łatwo odciąć się od mężczyzny, którego dzieci w robię rosną. Mężczyzna nie odpuszcza i walczy o swoją rodzinę. Gdy udaje mu się zyskać z powrotem serce...

Hope i Anthony po raz kolejny muszę zawalczyć o swój związek. Autorka po raz kolejny wciąga nas w świat, w którym miłość jest czymś o co warto walczyć.

Fabuła wciąga nas ostatnią część ptaszynki, która opowiada o dalszych losach bohaterów. Jest to lekka i przyjemna książka, przy której można odpocząć a tym samym podziwiać idealnie wykreowanych bohaterów. Mają oni swoje problemy i słabości jednak to sprawia, że ta książka jest o wiele lepsza.

Kasia w swojej kolejnej książce zaskakuje mnie coraz bardziej wystawiając bohaterów na nowe problemy i wyzwania. W dodatku w pewnej części jest to romans mafijny jednak tak bardzo różny od innych co sprawia, że z chęcią się po niego sięga. Bohaterowie są ukazani w pozytywnym świetle: są opiekuńczy wobec Hope, mają honor a także poczucie humoru.

Ptaszynka 3 to historia, która dostarcza niesamowitych emocji: niesamowitej więzi pomiędzy braćmi, uczucia, które jest tak wielkie, że nikt nie może go zniszczyć a także wywołuje łzy zarówno smutku, ale i radości.

Hope i Anthony po raz kolejny muszę zawalczyć o swój związek. Autorka po raz kolejny wciąga nas w świat, w którym miłość jest czymś o co warto walczyć.

Fabuła wciąga nas ostatnią część ptaszynki, która opowiada o dalszych losach bohaterów. Jest to lekka i przyjemna książka, przy której można odpocząć a tym samym podziwiać idealnie wykreowanych bohaterów. Mają oni swoje...

Co to był za emocjonalny rollercoaster! W tej niewielkiej książce autorka zmieściła zarówno powody abyście się roześmiali, rozpłakali, jak i po prostu uśmiechnęli. Aby w jednym rozdziale umieścić trudne rozstanie i spotkanie Anthony'ego z ojcem Hope, trzeba mieć rozmach. Co do bohaterów - wyraźnie dojrzeli, dzięki temu ilość ewentualnej frustracji podczas czytania została mocno ograniczona. Anthony miał w tej książce wiele momentów, w których wykazał się niezwykle mądrym podejściem do niewygodnych tematów. Udźwignął każdy problem ich dwójki i, odbijając się od dna, stworzył ich relację na nowo w znacznie zdrowszym stylu niż za pierwszym razem.

Co to był za emocjonalny rollercoaster! W tej niewielkiej książce autorka zmieściła zarówno powody abyście się roześmiali, rozpłakali, jak i po prostu uśmiechnęli. Aby w jednym rozdziale umieścić trudne rozstanie i spotkanie Anthony'ego z ojcem Hope, trzeba mieć rozmach. Co do bohaterów - wyraźnie dojrzeli, dzięki temu ilość ewentualnej frustracji podczas czytania została...

Boże drogi nie mogę uwierzyć, że to już koniec 😭
Jestem taka szczęśliwa, że Hope i Anthony mają szczęśliwe zakończenie, bo zdecydowanie zasłużyli na to. Ubóstwiam tą serię tak bardzo, że aż nie mam słów. Przepadałam dla tej historii już od pierwszego tomu i zdecydowanie nie żałuję. Ta historia jest tak piękna.. 🥺
Jedyne czego nie lubię w tej historii to ojca Anthonego.. ale może dlatego, że facet jest zbyt hm "Żołnierski" o ile mogę tak to nazwać, ale dobrze, że Anthony oraz reszta jego braci nie stała się taka jak on.
Jeśli mój facet nie będzie chociaż w połowie taki jak pan Anthony Davies to ja nie chcę innego 😂 (żartuje oczywiście)
Zdecydowanie historia uderzyła w moje serce i pozostanie w niej jeszcze bardzo długo.
Jeśli miałabym opisać tą historię jedynym słowem to zdecydowanie to byłoby : NADZIEJA
Kocham tą powieść całym sercem i będę ją polegać każdemu!
Błagam czytajcie Ptaszynke bo przysięgam, że zakochacie się w niej na zabój tak jak zrobił to Anthony w Hope.

Boże drogi nie mogę uwierzyć, że to już koniec 😭
Jestem taka szczęśliwa, że Hope i Anthony mają szczęśliwe zakończenie, bo zdecydowanie zasłużyli na to. Ubóstwiam tą serię tak bardzo, że aż nie mam słów. Przepadałam dla tej historii już od pierwszego tomu i zdecydowanie nie żałuję. Ta historia jest tak piękna.. 🥺
Jedyne czego nie lubię w tej historii to ojca Anthonego.. ale...

,,Kobiety wydają nas na świat,więc nie robimy im krzywdy.Dają nam dzieci i ciepło,którego sami nie potrafimy stworzyć,musisz to zapamiętać,
bo brak szacunku do kobiet może kosztować Cię kolejnym razem życie.
A ja swojej kobiecie uchyliłbym nieba.”

Życie Anthony'ego i Hope wywraca się do góry nogami,za sprawą wieści o ciąży Hope.Mężczyzna nie reaguje tak jak oczekiwała Hope,a ponieważ jest nieszczęśliwa,czuje się przez niego odrzucona uważa,że to najwyższa pora się rozstać dla własnego komfortu psychicznego.Czy Anthony naprawi relacje z partnerką?

Anthony jest w szoku,gdy Hope oświadcza,że jest w ciąży.Co prawda nie jest szczęśliwy,tylko spanikowany,ale po tym jak szok mija,a on zdaje sobie sprawę,że schrzanił po całości🙈,decyduje się,że chce być ojcem i chociaż czuje,że się do tego nie nadaje wierzy,że razem z Hope poradzą sobie w nowych rolach.Oczywiście jeśli Hope pozwoli mu się do siebie zbliżyć,bo po tym jak stworzyła między nimi dystans💔 z jego winy nie jest pewien czy Hope nadal chce być częścią jego życia albo czy w ogóle rozważa inna opcję niż urodzenie dziecka.Anthony stara się z całych sił,żeby jego ukochana dostrzegła,że mu na niej zależy.Bardzo się stara,żeby Hope miała odpowiednią opiekę,żeby dobrze się odżywiała,bo teraz musi troszczyć się o swoją kobietę podwójnie,chociaż wydaje mu się,że to nie w porządku,że on się stara a ona go wykorzystuje w jednym celu,a potem sobie wraca do udawania,że są tylko przyjaciółmi🤦.Mam wrażenie,że ta sytuacja go męczy,więc rozumiem kiedy postanawia udowodnić Hope jak to nie jest miło kiedy udajesz obojętność do osoby,która Cię kocha.Czy pojawienie się dziecka odmieni ich związek?

Hope jest zagubiona,cieszy się z noszonej pod sercem części Antony'ego uważa,że jednak,że w tych okolicznościach nie może czuć się bezpiecznie wiedząc jak wygląda życie z Antony'm,czyli wszędzie niebezpieczeństwo,poza tym teraz już nie chodzi tylko o nią,żeby zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa,ale by jako mama zatroszczyła się też oto,żeby dziecko miało ciepły,kochający dom i bezpieczny azyl z dala od czyhającego zagrożenia.Czy dziecko uczyni ją szczęśliwą i spełnioną mamą?

To moje trzecie i ostatnie spotkanie z Hope i Anthony'm.Ich życie się komplikuje za sprawą wieści o tym,że będą rodzicami.Anthony najpierw musi otrząsnąć się z szoku,a potem okazuje się,że Hope go od siebie odpycha.Ja rozumiem ich oboje ona czuje się,że została w ciąży sama bez Anthony'ego,a on chociaż mam wrażenie,że no dobrze nie skakał z radości,bo czuł że zaraz zemdleje to naprawdę mężczyzna się stara być przy Hope teraz kiedy trzeba otoczyć ją większą opieką niż dotychczas.

Szczerze jak nie mogłam się przekonać do Antony'ego za to co zrobił czyli odszedł od niej pod koniec pierwszej części,w drugiej części byłam na niego strasznie wściekła,że znowu ją zostawił samą💔
chociaż naprawił swój błąd,gdy ona cierpiała,tak tutaj widzę jak w Antony'm zachodzi duża przemiana i jest mi okropnie przykro widzieć,że życie nie przygotowuje go na to,że jego kobieta po tym jak już udało im się coś zbudować nagle sprawia,że jest w tej relacji on, dziecko,pomocni bracia,a ukochana gdzieś pomiędzy myślami nieobecna, niezaangażowana w byciu mamą,a przecież mieli te chwilę dzielić razem💔.

Hope nie rozumie co się z nią dzieje,dlaczego nie reaguje tak jak by chciała,dlaczego nie potrafi zaangażować się jako mama przecież nie tak to miało wyglądać,Hope ma mnóstwo sobie do zarzucenia, zresztą opinie tego,że jest zła w wielu kwestiach sprawiają,że Hope obwinia się,że te wszystkie uczucia,które w niej siedzą są wynikiem tego,za zawaliła w wielu sprawach,a to przecież nieprawda.

Chciałabym być wściekła na Hope
ale nie potrafię uznać jej za tą złą,
bo to nie jest jej wina,że dzieje się z niącoś niedobrego i chociaż wydaje się obojętna
to czuje, że ona chce się jakoś w tą nową rzeczywistość włączyć,ale najpierw musi uporać się z sobą i tymi myślami,a to nie jest łatwe,gdy czujesz się,jak najgorsza matka,partnerka, kobieta.Jednak dobrze mieć kogoś jak Anthony,kto trwa przy Tobie,gdy czujesz się jakbyś zawiodła.
Czy miłość Anthony'ego wystarczy
by wyleczyć Hope z jej obecnego stanu?

,,Kobiety wydają nas na świat,więc nie robimy im krzywdy.Dają nam dzieci i ciepło,którego sami nie potrafimy stworzyć,musisz to zapamiętać,
bo brak szacunku do kobiet może kosztować Cię kolejnym razem życie.
A ja swojej kobiecie uchyliłbym nieba.”

Życie Anthony'ego i Hope wywraca się do góry nogami,za sprawą wieści o ciąży Hope.Mężczyzna nie reaguje tak jak oczekiwała...

𝑅𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑗𝑎 "𝑃𝑡𝑎𝑠𝑧𝑦𝑛𝑘𝑎 3" .・❀.・

𝐙𝐚𝐰𝐢𝐞𝐫𝐚 𝐬𝐩𝐨𝐢𝐥𝐞𝐫𝐲 !

Ten tom ukazuje nam więcej bólu niż dotychczasowe dwa poprzednie. Pokazuje trudy rodzicielstwa, jak i sam proces bycia w ciąży przez naszą główną bohaterkę.

Trzeci tom zaskakuje nie tylko pod względem ogromu miłości wobec 𝑯𝒐𝒑𝒆 przez jej najblizszych, ale także bólem. Ta część jest inna od poprzednich pod wieloma względami. Choroba z jaką zmagała się Hope po porodzie rozdzierała mi serce. Czytając fragmenty o jej cierpieniu czułam, jakby ktoś odbierał cząstkę mnie.

Depresja po porodzie jest ciężkim przeżyciem nie tylko dla matki dzieci, ale także partnera. Widok cierpiącej kobiety boli bardziej niż ktoś by mógł sobie wyobrazić. Współcześni lekarze, jak i zapewne ci sprzed lat bagatelizują to jak ważne jest by zadbać o pacjentkę w tym stanie. Autorka niesamowicie opisała te sceny, które doprowadza was do łez.

Romans pomiędzy głównymi bohaterami jest zmienny. Pragną się lecz oboje wiedzą, że ich związek ucierpiał wielokrotnie, a Hope nie jest w stanie znieść więcej bólu. Jednak im bardziej próbują się od siebie oddalić tym większe przyciąganie jest między tą dwójką. 𝑨𝒏𝒕𝒉𝒐𝒏𝒚 choć próbuje przekonać ukochaną do siebie, nie udaje mu się tak łatwo.

Uwielbiam także relacje pomiędzy Hope, 𝒃𝒓𝒂ć𝒎𝒊 𝑫𝒂𝒗𝒊𝒆𝒔. Choć od początków pierwszego tomu nie pałali do siebie sympatią, tak z biegiem czasu odnaleźli w niej siostrę. A rodzina jest najważniejsza. Traktują młodą dziewczynę z ogromnym szacunkiem, jak i miłością. Dbają o nią na każdym kroku, co nieraz doprowadzało mnie do wzruszenia. Zawsze marzyłam, by mieć kogoś takiego jak ci dwaj. Pod powłoką skrywają ogromne serce.

𝐷𝑙𝑎 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑎 𝑜𝑡𝑟𝑧𝑦𝑚𝑢𝑗𝑒 5/5 ✩
𝑤𝑎𝑠𝑧𝑎 "𝑝ół𝑘𝑎 𝑛𝑎 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑖" .・❀.・

• współpraca reklamowa •

𝑅𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑗𝑎 "𝑃𝑡𝑎𝑠𝑧𝑦𝑛𝑘𝑎 3" .・❀.・

𝐙𝐚𝐰𝐢𝐞𝐫𝐚 𝐬𝐩𝐨𝐢𝐥𝐞𝐫𝐲 !

Ten tom ukazuje nam więcej bólu niż dotychczasowe dwa poprzednie. Pokazuje trudy rodzicielstwa, jak i sam proces bycia w ciąży przez naszą główną bohaterkę.

Trzeci tom zaskakuje nie tylko pod względem ogromu miłości wobec 𝑯𝒐𝒑𝒆 przez jej najblizszych, ale także bólem. Ta część jest inna od poprzednich pod wieloma względami. ...

[Recenzja patronacka]

Ostatni tom losów Hope i Anthonego, po ciekawym zakończeniu II tomu. Jak zachowa się Anthony? Gwarantuje Wam, że się uśmiechniecie i pokochacie ... Matta😏ale Anthonego też :)

Najbardziej emocjonujący tom z całej serii! Historia, która poruszyła moje serce, a ile łez na niej wylałam, kochani przygotujcie chusteczki! 💜Przeżywałam ich historię jakbym była razem z nimi. Pokochacie fragmenty Anthonego z teściem, sytuację w sypialni a przede wszystkim EPILOG, który skradnie wasze serca💘. Przeniesiemy się też do Włoch, ale wszystko w ramach... przyjaźni😁.

Kocham tę historię całym swoim sercem. Porusza ona wszystkie moje emocje. Kasia doskonale wie, jak zakraść się do serca czytelnika, aby ten sięgnął po kolejny tom💋! Autorka pokazała nam jak nieprzewidywalne może byś czasem nasze życie, oraz że o to co dobre w naszym świecie warto walczyć💔.

Jeśli jeszcze nie czytaliście, biegnijcie po całą serię, zaoszczędzicie sobie bólu 🥹.

Nie mogę uwierzyć, że to już pożegnanie z tymi bohaterami! Czuję się z nimi zżyta, jakbym była jednym z Davies'ów. Kocham 💜Kocham💜Kocham💜

Lu, dziękuję za szansę i zaufanie! Tak strasznie jestem dumna z Ciebie i gratuluję bardzo 💓

♥︎ Age gap
♥︎ One bed
♥︎ Ciąża
♥︎ Mafia
♥︎ Just friends

[Recenzja patronacka]

Ostatni tom losów Hope i Anthonego, po ciekawym zakończeniu II tomu. Jak zachowa się Anthony? Gwarantuje Wam, że się uśmiechniecie i pokochacie ... Matta😏ale Anthonego też :)

Najbardziej emocjonujący tom z całej serii! Historia, która poruszyła moje serce, a ile łez na niej wylałam, kochani przygotujcie chusteczki! 💜Przeżywałam ich historię jakbym...