Jest to trzeci tom serii „Afterlife: Zaświaty”. W tej części poznajemy historię Reagan, która pewnego dnia znajduje wisielca w lesie. Niewiele czasu później odkrywa, że posiadła zdolność elektrokinezy, a jej rodzina (oraz cała wioska) skrywa więcej tajemnic niż przypuszczała. Dziewczyna przychodzi po pomoc do Aidena – badacza anomalii. Wkrótce w sprawę zamieszani są już wszyscy.

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę. Pomimo poruszania trudnych tematów, pióro autora jest lekkie i przyjemne. W tej części poznajemy więcej wierzeń Irlandczyków, co uważam za plus. Po raz kolejny bardzo umiejętnie do historii zostali wpleceni bohaterowie z poprzednich części. Moim zdaniem to bardzo ważne, że nie zostali oni pominięci ani na siłę wciśnięci do historii. Bardzo fajnie się tam wkomponowali, a co ważniejsze – byli potrzebni. Kolejny raz dostajemy ciekawą i oryginalną historię, a autor zdradza nam kolejne tajemnice zasad panujących na Dachu Świata, w Tenebrae oraz Nod.

Moim zdaniem ta część jest nieco gorsza od poprzednich, ale myślę, że to kwestia wysoko zawieszonej poprzeczki przez samego autora. Mimo to naprawdę dobrze się bawiłam, czytając tę książkę. Po raz kolejny bardzo wciągnęłam się i przeżywałam tę przygodę razem z bohaterami. Od tej serii naprawdę ciężko się oderwać 😉

Jest to trzeci tom serii „Afterlife: Zaświaty”. W tej części poznajemy historię Reagan, która pewnego dnia znajduje wisielca w lesie. Niewiele czasu później odkrywa, że posiadła zdolność elektrokinezy, a jej rodzina (oraz cała wioska) skrywa więcej tajemnic niż przypuszczała. Dziewczyna przychodzi po pomoc do Aidena – badacza anomalii. Wkrótce w sprawę zamieszani są już...

Zaświaty powracają!

Trzeci tom "Afterlife" najbardziej przypadł mi do gustu z przeczytanych dotychczas książek z tej serii.

W tym tomie poznaliśmy dwie nowe bohaterki. Reagan i Abigail mają młodymi dziewczynami, które w skutek nieszczęśliwych wydarzeń zostają wplątane w nadnaturalną historię. Reagan odnajduje ciało wisielca i od tego momentu w jej otoczeniu zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Są one połączone bezpośrednio z Zaświatami, więc prędzej czy później spotka się z mieszkańcami Dachu Świata.

Trzeci tom dał nam ciekawą postać głównej bohaterki. Reagan jest outsiderką, jednocześnie cechuje ją odwaga i ma w sobie wiele uczuć, których przez bardzo nieprzystępnego ojca, nie za bardzo potrafi wyrażać. Jest dosyć skomplikowaną postacią, moim zdaniem najlepiej napisaną w całej serii.

Miło też jest patrzeć jak rozwijają się znani już bohaterowie. Widać, ze wraz z upływem ziemskich lat dojrzeli, zmieniło się ich podejście do niektórych spraw. Trójca Zagłady gości w moim sercu na stało, zwłaszcza Emil i Jeremy. Z przyjemnością śledzę ich losy i to, jaką drogę przebyli, żeby ich dusze mogły być razem.

Cieszy mnie też ponowne spotkanie z Aidenem i Torim. Chłopcy dorośli, stali się bardziej odpowiedzialni i zajmują się życiem na poważnie, ale wciąż została w nim cząstka młodzieńczego szaleństwa, które tak polubiłam.

W tej części mamy do czynienia z bardzo ciekawym i dobrze poprowadzonym wątkiem morderstwa, które splotło losy Reagan i Abigail, Trójcy Zagłady oraz Aidena i Toriego. Cieszę się, że tym razem więcej czasu spędziliśmy w świecie śmiertelników niż na Dachu Świata, bo dzięki temu możemy lepiej zobaczyć, jak życie duchowe potrafi przeniknąć do świata żywych.

Widać wyraźnie, że z każdym tomem jakość narracji się poprawia, styl autora jest coraz lepszy, wątki są coraz ciekawsze, a bohaterowie coraz realniejsi. Z przyjemnością będę śledzić dalsze losy bohaterów tej serii.

Za możliwość przeczytania książki bardzo serdecznie dziękuję autorowi, to jest prawdziwa przyjemność :)

Zaświaty powracają!

Trzeci tom "Afterlife" najbardziej przypadł mi do gustu z przeczytanych dotychczas książek z tej serii.

W tym tomie poznaliśmy dwie nowe bohaterki. Reagan i Abigail mają młodymi dziewczynami, które w skutek nieszczęśliwych wydarzeń zostają wplątane w nadnaturalną historię. Reagan odnajduje ciało wisielca i od tego momentu w jej otoczeniu zaczynają się...

Reagan to taka bohaterka, którą chciałabym zobaczyć w dalszej akcji. Cieszę się, że autor postawił wreszcie na romans kobiecy i przede wszystkim na silne kobiety w powieści! Silną kobietą była i jest Varya, ale Reagan i Abigail to silne dziewczyny, które z pewnością staną się wzorem <3

Moi kochani chłopcy jak zwykle mnie nie zawiedli, związek Emila i Jeremy'ego to coś, o czym mogę czytać codziennie i wcale mnie to nie nudzi. Autor w cudowny sposób opisuje miłość pomiędzy dwoma jednostkami, rozpływam się nad tym już któryś raz, ale po prostu nie mogę uwierzyć, że można to robić tak lekko. Książkę czyta się naprawdę przyjemnie i bardzo, bardzo szybko - nie tylko za sprawą jej długości, ale też pióra autora. :)

Reagan to taka bohaterka, którą chciałabym zobaczyć w dalszej akcji. Cieszę się, że autor postawił wreszcie na romans kobiecy i przede wszystkim na silne kobiety w powieści! Silną kobietą była i jest Varya, ale Reagan i Abigail to silne dziewczyny, które z pewnością staną się wzorem <3

Moi kochani chłopcy jak zwykle mnie nie zawiedli, związek Emila i Jeremy'ego to coś, o...

„Potencjał trwogi” ukazuje nam ile istnień może cierpieć przez jedną osobę. Historia przedstawiona w tej książce poruszyła mnie ogromnie oraz zachwyciła. Nadszedł czas by znów zatopić się w serię „Zaświaty”, już po raz trzeci. Historia rozpoczyna się w momencie gdy 15-letnia Reagan Colman znajduje wisielca ,osobę , którą zna od lat, listonosza Gryffina. Pogrążona w nieprzyjemnych wspomnieniach, odkrywa w sobie niebywałe zdolności, a dokładniej zdolność elektrokinezy. Elektrokineza to potężna moc, pozwalająca na tworzenie wiązek elektrycznych. Młodej Reagan bardzo nie podoba się nowa umiejętność, dlatego planuje spotkać się z lokalnym badaczem anomalii ,naszym znajomym Aidenem Hunterem. Do pomocy ma również nową przyjaciółkę-Abigail. Ojciec Reagan nie jest kochającym rodzicem, jest jej oprawcą dręczy ją psychicznie oraz używa swojej ciężkiej ręki wobec niej. Reagan ma wiele ciężkich chwil za sobą, jej mama jest w szpitalu psychiatrycznym ,została tam zamknięta po nieudanej próbie samobójczej.

„Nicholas, będący Obrońcą , dodał mężczyźnie otuchy, taka bowiem była jego rola.”

Tym czasem Trójca Zagłady otrzymała nowe zadanie, musi zbadać sprawę zaginionych dusz. Dziadek Jeremiego zostaje przyprowadzony przez Emila na dach świata ,robiąc tym samym słodko-gorzką niespodziankę swemu ukochanemu. Po miłym spotkaniu na Dachu Świata , dusze chłopaków udają się na ziemię by zbadać pewną śmierć samobójczą, już niedługo dowiedzą się ,że ich ziemscy sprzymierzeńcy zajmują się tą samą sprawą lecz całkiem z innych powodów.

„Jeremy, będący Instygatorem, czyli Oskarżycielem wyższym rangą, dobrze pamiętał, że świadomość o cnotach i grzechach śmiertelnika stawiała Killiana w lepszym świetle.”

Wszystko się zazębia i łączy dając nam wciągającą historię, pełną tajemnic, rozterek i akcji. Jest to kolejna część, która bardzo przypadła mi do gustu,od której nie mogłam się oderwać. Wszystko dzięki cudownie opowiedzianej historii z pewną dozą mrocznego klimatu. Dzięki kolejnym nowym bohaterom, którzy są równie barwni jak Tori i Aiden, książka jest jeszcze lepsza. Okładka jest znowu klimatyczna i w swojej prostocie piękna. Jak tylko zostanie wydana w wersji papierowej, będzie pięknie zdobyć każdą biblioteczkę. Od niedawna można zakupić pierwszy tom „Posłaniec śmierci” w wersji papierowej. Za możliwość przeczytania, serdecznie dziękuję autorowi, może i się powtarzam, ale jest za co dziękować. Na długo w moim sercu ugościła się Trójca Zagłady wraz ze swoimi sprzymierzeńcami.

„Jeremy i Nicholas spojrzeli na Emila . Aura chłopaka pociemniała . Założył kaptur . Był Posłańcem śmierci . I musiał wykonać wyrok.”

„Potencjał trwogi” ukazuje nam ile istnień może cierpieć przez jedną osobę. Historia przedstawiona w tej książce poruszyła mnie ogromnie oraz zachwyciła. Nadszedł czas by znów zatopić się w serię „Zaświaty”, już po raz trzeci. Historia rozpoczyna się w momencie gdy 15-letnia Reagan Colman znajduje wisielca ,osobę , którą zna od lat, listonosza Gryffina. Pogrążona w...

Jestem świeżo po lekturze trzeciego tomu serii "Afterlife: Zaświaty" i cóż to była za przygoda! Znów mogę powiedzieć, że 'Potencjał trwogi" spodobał mi się bardziej, niż poprzednie części. Razem tworzą godną polecenia całość.
Parę słów o fabule - dla Trójcy Zagłady edukacja w Akademii Spiritum dobiegła końca, jednak ich zadaniem nadal pozostaje badanie Cnót Pierwotnych. Emil przyprowadza na Dach Świata dziadka Jeremiego, robiąc mu tym samym niespodziankę. Kiedy widzi szczęście na twarzy swojej bratniej duszy, robi mu się ciepło w miejscu, w którym niegdyś miał serce. W Zaświatach panuje radosna, rodzinna atmosfera, gdy bliscy odnajdują się po śmierci, by móc spędzić razem całą wieczność... Instygator, Strażnik i Obrońca Dusz dostają kolejną misję na Ziemi. Muszę zbadać tajemniczą śmierć samobójczą jednej z nowo przybyłych dusz, umieszczonej w Nod. Nie wiedzą jeszcze, że na ten sam trop wpadli ich ziemscy sprzymierzeńcy - Aiden i Tori, którzy od ostatnich wydarzeń mieszkają razem.

Dwa tygodnie wcześniej piętnastoletnia dziewczyna znajduje ciało zwisającego z drzewa mężczyzny. Przerażona pędzi do domu, żeby powiadomić o tym swojego ojca. Znała tego człowieka i nie mogła uwierzyć, że odebrał sobie życie. Od tego czasu codziennie pojawia się w jej koszmarach, a sama Reagan doświadcza dziwnych zjawisk związanych z elektrycznością... Choć wydawałoby się, że w tę sprawę ponownie zamieszane są demony nie można zapominać, że zło kryje się także w ludzkiej skórze.

Trzecią część czytało mi się z pewnym dreszczykiem emocji. Nurtowała mnie ta historia i w napięciu czekałam na jej rozwiązanie. Ze wstydem przyznaję, że zapomniałam nawet o własnym zauroczeniu względem dawnego Oskarżyciela, tak wciągnął mnie ten wątek. Mam wrażenie, że każdy kolejny tom jest coraz lepszy, a dla zainteresowanych mam wspaniałą wiadomość! Od niedawna można zakupić pierwszą część w wersji papierowej! Natomiast przede mną ostatni IV tom, z którym z przyjemnością się zapoznam już wkrótce.

Jestem świeżo po lekturze trzeciego tomu serii "Afterlife: Zaświaty" i cóż to była za przygoda! Znów mogę powiedzieć, że 'Potencjał trwogi" spodobał mi się bardziej, niż poprzednie części. Razem tworzą godną polecenia całość.
Parę słów o fabule - dla Trójcy Zagłady edukacja w Akademii Spiritum dobiegła końca, jednak ich zadaniem nadal pozostaje badanie Cnót Pierwotnych....

Bohaterką trzeciego tomu jest piętnastoletnia Reagan, mieszka w wiosce Ballymadun. Miasteczko jak każde inne, wszystko ma swój rytm, mieszkańcy się znają.
Samobójcza śmierć Griffina, miejscowego listonosza, zaburza spokój mieszkańców.
Reagan ma też to nieszczęście, że znajduje jego ciało. Jest przerażona i nie może się pozbierać, znała go dobrze, był jej bliższy niż Logan, jej własny ojciec, który nie jest idealny. Bije ją, wymierza kary za byle co, zabrania jej korzystania z laptopa, czy z nowszego modelu telefonu bo zasłania się tym, że ona musi się uczyć a nie zajmować głupotami. Mieszka sama z ojcem, jej bracia się wyprowadzili i żyją z dala od niej, mama jest w szpitalu psychiatrycznym, trafiła tam po nieudanej próbie samobójczej.
Reagan jest sama, nie ma przyjaciół, mówią o niej wariatka. Sama często zwraca uwagę na Abigail, ale nie ma odwagi do niej podejść.
Odkąd zobaczyła ciało Griffina z nią dzieje się coś dziwnego, światła gdy przechodzi zaświecają się, potrafi żarówkę trzymać w ręce i ją zaświecić, a kiedy razi prądem chłopaka ze szkoły bo ją zaatakował podejrzewa, że jest jednak nienormalna. Abigail rusza z pomocą, i tak obie trafiają do Aidena i Toriego......

"Czyś ty z pegaza spadł?" - zawołał Emil, niemal czując na sobie ciężar papierów.


Trzeci tom czyta się szybko, główną bohaterką jest wyjątkowa Reagan, zagubiona i zaszczuta przez ojca, ale z pomocą przyjaciół i Trójcy Zagłady odnajduje swoje miejsce w świecie i odkrywa tajemnicę miasteczka Ballymadun.
Jak zawsze autor zabrał mnie w niesamowitą podróż, im dalej się czyta jest coraz lepiej, uwielbiam styl Joaquina Danieleckiego i lekkość z jaką tworzy każdy kolejny tom. Podoba mi się to, że przygody głównych bohaterów rozwijają się. Mam wrażenie, że autor szykuje spektakularny koniec, są w treści subtelne znaki, które sugerują, że ostatni tom może być jedną wielką niespodzianką dla czytelnika.
Polecam ją Wam z całego serca.

Bohaterką trzeciego tomu jest piętnastoletnia Reagan, mieszka w wiosce Ballymadun. Miasteczko jak każde inne, wszystko ma swój rytm, mieszkańcy się znają.
Samobójcza śmierć Griffina, miejscowego listonosza, zaburza spokój mieszkańców.
Reagan ma też to nieszczęście, że znajduje jego ciało. Jest przerażona i nie może się pozbierać, znała go dobrze, był jej bliższy niż Logan,...

Afterlife Tom III Potencjał trwogi to kolejna część zmagań Trójcy Zagłady. Tym razem historia kręci się wokół Regan. Buńczucznej piętnastolatki, która odnajduje ciało wisielca. Na początku dziewczyna nie ma pojęcia co się z nią dzieje. Żeby to odkryć planuje spotkać się z Aidenem, który jest lokalnym badaczem anomalii. Pokazując swoje zdolności koleżance z klasy znalazła sprzymierzeńca. Muszę przyznać że w tym tomie intryga jest trochę bardziej zagmatwana, co działa zdecydowanie na plus. Tajemnice w niej zawarte nie przytłaczają czytelnika, a odkrywane są po kolei. Swojej krótkiej formie zawdzięcza to, że jest lektura dosłownie na jeden wieczór. Autor ponownie pokazał, że potrafi pisać i zainteresować czytelnika. Trójca Zagłady to moja ukochana trójka bohaterów i prawdę mówiąc było ich dla mnie troszkę za mało w tym tomie. Jednak wątek związany z Regan mi to wynagrodził. Kończąc jest to lekka i krótka powieść, przez którą się po prostu płynie. Mimo tej krotkiej formy nie odbiega od dwóch poprzednich i jest równie ciekawa.

Afterlife Tom III Potencjał trwogi to kolejna część zmagań Trójcy Zagłady. Tym razem historia kręci się wokół Regan. Buńczucznej piętnastolatki, która odnajduje ciało wisielca. Na początku dziewczyna nie ma pojęcia co się z nią dzieje. Żeby to odkryć planuje spotkać się z Aidenem, który jest lokalnym badaczem anomalii. Pokazując swoje zdolności koleżance z klasy znalazła...

"Nasze światy się przeplatają. Niektórzy mówią o przypadku, inni o synchroniczności. Czasem, by rozwiązać zagadkę Zaświatów, potrzeba żywych ludzi."

Już pierwszy tom tej serii zrobił na mnie wrażenie, kolejny pochłonęłam bardzo szybko, a ten… Już po ocenie pewnie widzicie, że również zrobił na mnie dosyć dobre wrażenie, tutaj dostajemy kolejną postać, wokół której kręci się wszystko – Reagan, mimo że już dosyć dawno przeczytałam ten tom to dalej nie mam pojęcia jak wymawia się jej imię, ale jakoś sobie poradziłam.



Reagan to nastolatka, która mieszka wraz z ojcem, jej matka znajduje się w szpitalu psychiatrycznym przez nieudaną próbę samobójczą i zwidy, więc wiemy, że jakoś kolorowo w tym życiu nie ma. Posiada też dwójkę braci, starszych, którzy zdążyli się wynieść z domu. To bardziej samotniczka, jest nieufna, nawet jeśli ktoś mocno stara się z nią zaprzyjaźnić. Chyba nie muszę mówić, że to typ dziwaczki, która nosi piętno chorej matki i ojca sadysty. Nie ukrywam, że niestety zbytnio nie przepadałam za tą postacią , choć była tu główną postacią. Miała w sobie coś co niezbyt mi odpowiadało, mimo interesującej umiejętności wydawała się jakoś za bardzo flegmatyczna i bała się jej używać, być może wówczas doszłaby do prawdy i skończyła swoje męki. Chociaż w sumie to tylko dziecko, niemniej jednak ma potencjał.



Na całe szczęście powraca w tym tomie Trójca Zagłady oraz Aiden i Tori, których uwielbiam, ponadto ożywiają troszkę postać Reagan. W Potencjale Trwogi zagrożenie jest o wiele bardziej zagmatwane i skrywa się tu naprawdę sporo tajemnic, które stopniowo przed nami odkrywa. Trójca Zagłady ma ręce pełne roboty, bo nie dość, że musieli zwalczyć zło, to jeszcze ciągle trafiali na zmyłki, a przynajmniej na początku. Przyznam, że Potencjał Trwogi nie należał do zbyt długich powieści, był wręcz bardzo krótki przez co nie do końca wiem jak mam się na jego temat wypowiedzieć. Obawiam się więc, że moja opinia również do najdłuższych należeć nie będzie. Fabularnie książka jest ciekawa, jednak nie za bardzo rozbudowana, choć być może taki autor miał właśnie zamiar. Wspominałam już o Reagan, ale myślę, że warto zrobić to raz jeszcze, pomimo tego, że była dosyć sztywną postacią, to miała również przebłyski wytrwałości i inteligencji, jak się potem okazało bardzo szybko się uczy. Myślę, że teraz śmiało mogę zakończyć temat Reagan.



Autor ponownie popisał się ciekawym piórem, które polubiłam już od samego początku, jest bardzo lekkie i przyjemne w odbiorze. Tutaj również udało mu się utrzymać fajne tempo akcji i choć się spodziewałam czegoś dłuższego to w sumie nie narzekam, bardzo lubię Trójcę Zagłady, więc przyznaję, że jak dla mnie było ich za mało, więcej za to pojawiali się Aiden i Tori, którzy pomagali Reagan w walce no i przede wszystkim w poszukiwaniu prawdy.



Zaczynam już troszkę pleść od rzeczy więc wypowiem się jeszcze o okładce i na tym skończymy, zatem jest to okładka, która chyba najbardziej podoba mi się spośród tych trzech, jak każda jest naprawdę ładna, aczkolwiek ta ma w sobie coś bardziej przyciągającego wzrok niż poprzednie, kojarzy mi się z przyjemnym wieczorem przy ognisku.



Reasumując, jest to lekka, ale też bardzo krótka powieść. Ten tom podobał mi się mniej niż poprzednie, aczkolwiek jeśli chodzi o wykonanie to nic się nie odstaje od reszty, jest właściwie na tym samym poziomie. Akcja nie wciągnęła mnie bardzo mocno, natomiast nie psuje mi to poglądu na resztę serii. Bohaterowie najgorsi nie byli, ale Reagan niestety nie do końca mnie porwała, Trio to nadrabia, zatem starałam się przymknąć oko na niektóre jej mankamenty. Polecam, dopełnia historię i otwiera wiele innych dróg fabularnych. Czytało się przyjemnie i szybko.



Pozdrawiam, Sara ❤

"Nasze światy się przeplatają. Niektórzy mówią o przypadku, inni o synchroniczności. Czasem, by rozwiązać zagadkę Zaświatów, potrzeba żywych ludzi."

Już pierwszy tom tej serii zrobił na mnie wrażenie, kolejny pochłonęłam bardzo szybko, a ten… Już po ocenie pewnie widzicie, że również zrobił na mnie dosyć dobre wrażenie, tutaj dostajemy kolejną postać, wokół której...

Końcówka dobra jak świeży chleb z piekarni. Bohaterowie są bardzo żywi (martwi też się zdarzają). Fabułowo - jak rollercoaster. Polecam.

Końcówka dobra jak świeży chleb z piekarni. Bohaterowie są bardzo żywi (martwi też się zdarzają). Fabułowo - jak rollercoaster. Polecam.