Maciej Kwaśniewski, doświadczony dziennikarz i redaktor naczelny Taternika, zebrał jedenaście opowieści tatrzańskich o życiu i śmierci.

A przeczytamy o:

1909. Karłowicz idzie ku przeznaczeniu.
O ostatnich chwilach słynnego kompozytora, jego ostatnim zdjęciu i Mariuszu Zaruskim, który próbował gołymi rękami wydrapać przyjaciela spod lawiny. Czy Mieczysława Karłowicza można było uratować?
1910. Śmierć z gorliwości.O śmierci i bohaterstwie.
O Klimku Bachledzie, który nie chciał wziąć niczyjej duszy na swoje sumienie i Mariuszu Zaruskim, który nie chciał nikogo posłać na śmierć.
1912. Ekscentryczna panna Eugenia w kapeluszu panama.
O młodej dziewczynie, która nie złożyła Tatrom daniny powagi.
1914. Żleb rozpaczy.
O Marii Bandrowskiej, dzielnej nad dzielnymi, która przetrwała piekło w skalnych urwiskach.
1914. Demon i dziewica.
O Witkacym, który nie znał żadnej świętości.
1925. Tragedia na Lodowej Przełęczy.
O najsłynniejszej tragedii Tatr i dziewczynie, która uszła z życiem, ale żyć już nie mogła.
1938. Kosmiczna katastrofa w Dolinie Chochołowskiej.
O halnym, który wmieszał się w zdobycie kosmosu.
1946. Patrząc śmierci w oczy.
O Józefie Oppenhaimie, którego zabito dwa razy.
1983. Święty Gazda w Dolinie Chochołowskiej.
O Janie Pawle II, który przybył do krainy życia.
1988. Chichot zza grobu.
Po raz wtóry o Witkacym, który umarł na rozpacz, ale nie dał się pochować.
1990. Wyprawa po śmierć.
O ludziach, którzy nawet po śmierci zostają w górach.