Bardzo kontrowersyjna. Obnaża ludzką naturę, ukazując człowieka bez żadnych upiększeń. Dobro i zło przenika się na każdej płaszczyźnie. Wzbudza litość, współczucie czy wywołuje obrzydzenie. Głód nie jest książką przyjemną i idealna do relaksu. Jest to powieść skłaniająca do refleksji.

Alexander Laszlo jest filantropem, który od wielu lat zajmował się pomocą humanitarną w Etiopii. Został skazany za wyrządzenie krzywdy jednemu ze swoich adopcyjnych dzieci. Po wielu latach kontaktuję się z byłą dziewczyną, dziennikarką - Aurelie, by napisała o nim biografie.

Głód jest powieścią wieloaspektową. Aurelie odradzają się dawne sentymenty, uczucia. Próbuje znaleźć w życiorysie Alexandra usprawiedliwienie, oczyszczanie go z zarzutów. Zmaga się z własną przeszłością, w której jej ukochanym był inteligentnym, charyzmatycznym i dobrym mężczyzną. Sam Laszlo jest osobą pełną sprzeczności, jednocześnie potwierdzając i zaprzeczając dokonanego czynu. Czy autobiografia Alexandra Laszla miała być jego wybawieniem czy większym pogrążeniem?

Głód nie był łatwą książką. Miałam od niej dłuższą przerwę, przez to jaką jest dużą książką. Styl pisania nie przypadł mi do gustu. Autor za bardzo nie koncentrował się na głównym wątku, a na małych i niewiele znaczących dla fabuły. Przez to książka mogłaby być o wiele krótsza.

Głód nie jest książką dla wszystkich. Jest to solidna porcja literatury, skłaniająca do przemyśleń, zdzierająca dobra i ukazująca większe i mniejsze zło, pokazująca, że istnieje wielka miłość, która mogła przetrwać na całe życie. Tutaj duża rolę odgrywają bohaterowie, którzy w swojej fikcyjności byli ludcy w zachowaniach czy odczuciach.

Bardzo kontrowersyjna. Obnaża ludzką naturę, ukazując człowieka bez żadnych upiększeń. Dobro i zło przenika się na każdej płaszczyźnie. Wzbudza litość, współczucie czy wywołuje obrzydzenie. Głód nie jest książką przyjemną i idealna do relaksu. Jest to powieść skłaniająca do refleksji.

Alexander Laszlo jest filantropem, który od wielu lat zajmował się pomocą humanitarną w...

Niełatwa, zapadająca głęboko w pamięć. Poruszająca.

Niełatwa, zapadająca głęboko w pamięć. Poruszająca.

Gdy zobaczyłam o czym jest książka "Głód" od razu wiedziałam, że będę chciała ją przeczytać. Nie będę Wam pisać o czym jest fabuła. Z opisem książki możecie się zapoznać na LubimyCzytać.

Książka wciąga od pierwszy stron. Porusza ciężkie tematy: głód w Afryce i związaną z tym pomoc humanitarną oraz pedofilię. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Jest momentami kontrowersyjna. Pokazuje, że nie wszystko jest tak oczywiste jakby się mogło wydawać na pierwszy rzut oka. Świetnie przedstawia ile jesteśmy wstanie zrobić dla osób, na których nam zależy.

Spodobało mi się w jaki sposób autor bawi się stylami i językiem. Jak wplata cytaty. Te zabiegi nadały pewnego smaczku tej książce 👌

W moim odbiorze nie jest to książka, o której pisze się łatwo. Dużo myśli pozostaje w głowie i trudno je przelać "na papier". Jest to jedna z najlepszych książek jakie w ostatnim czasie czytałam 💗

Nie bójcie się tej książki!

Gdy zobaczyłam o czym jest książka "Głód" od razu wiedziałam, że będę chciała ją przeczytać. Nie będę Wam pisać o czym jest fabuła. Z opisem książki możecie się zapoznać na LubimyCzytać.

Książka wciąga od pierwszy stron. Porusza ciężkie tematy: głód w Afryce i związaną z tym pomoc humanitarną oraz pedofilię. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Jest momentami...

Życie Aurélie wywraca się do góry nogami, gdy odbiera telefon od dawnego kochanka. Dziesięć lat wcześniej związek Aurélie i Alexandra dobiegł końca, gdy mężczyzna został skazany za wykorzystywanie seksualne jednego ze swoich adoptowanych w Etiopii dzieci. Teraz Alexander prosi ją o napisanie swojej biografii. Aurélie zgadza się napisać książkę.

Jamal Ouariachi posługuje się wyjątkowym słowem, a jego fabuła jest bardzo plastyczna, jednak nie jest to lektura do przeczytania w „biegu”. Warto rozłożyć na czynniki pierwsze losy bohaterów, ich zachowania czy podejmowane decyzje. Autor jest bystrym obserwatorem świata, a to, co dostrzega, świetnie przekłada na historię. Ouariachi w każdą postać wkłada dużo skrajnych uczuć. Bo ilu w tej książce bohaterów, tyle tajemnic.

Autor poruszył wiele ważnych kwestii, nie bał się mówić o tematach, które na co dzień wydają się wręcz szokujące. Muszę przyznać, że „Głód” to lektura, obok której nie można przejść obojętnie. Ouariachi zmusza do myślenia, a często nawet do zrewidowania swoich poglądów.

Życie Aurélie wywraca się do góry nogami, gdy odbiera telefon od dawnego kochanka. Dziesięć lat wcześniej związek Aurélie i Alexandra dobiegł końca, gdy mężczyzna został skazany za wykorzystywanie seksualne jednego ze swoich adoptowanych w Etiopii dzieci. Teraz Alexander prosi ją o napisanie swojej biografii. Aurélie zgadza się napisać książkę.

Jamal Ouariachi posługuje...

Niezasłużony zachwyt. Książka jest przede wszystkim nuda, dialogi płaskie, relacje mało przekonujące. Pokazuję na ambitną i mocną, ale mnie nie przekonuje, nie wiedzę w niej nic wyjątkowego. Kontrowersyjny temat narobił w okół niej niepotrzebnego szumu.

Niezasłużony zachwyt. Książka jest przede wszystkim nuda, dialogi płaskie, relacje mało przekonujące. Pokazuję na ambitną i mocną, ale mnie nie przekonuje, nie wiedzę w niej nic wyjątkowego. Kontrowersyjny temat narobił w okół niej niepotrzebnego szumu.

Aurélie, matka trzylatki i dziennikarka popularnego programu telewizyjnego, musi zmierzyć się z przeszłością, gdy Alexander Laszlo niegdyś ikona w świecie holenderskiej pomocy humanitarnej prosi ją o napisanie swojej biografii. Dziesięć lat wcześniej związek Aurélie i Alexandra dobiegł końca, gdy mężczyzna został skazany za wykorzystywanie seksualne jednego ze swoich adoptowanych w Etiopii dzieci. Aurélie zgadza się napisać książkę, która ostatecznie przypieczętuje los jej byłego kochanka.

"Głód" Jamal Quariachi to powieść, która pozwala nam spojrzeć na świat z zupełnie innej perspektywy, pokazuje nam, że nasze doświadczenia i przekonania mogą wpłynąć na sposób, w jaki odbieramy świat i ludzi wokół nas. Zaś fabuła, oparta na skomplikowanej relacji między Aurélie i jej byłym kochankiem Alexandrem, prowadzi czytelnika przez różne miejsca i czas, a także zagłębia się również w psychikę głównych bohaterów. To wielowymiarowa opowieść, która stawia mnóstwo niewygodnych pytań.

Wraz z bohaterami udajemy się do Etiopii w czasach klęski głodu. Sam wątek pomocy humanitarnej stawia pytania o granice tej pomocy oraz jej intencje. Wywołuje emocje i jest to jeden z ciekawszych punktów książki. Poznajemy również kulisy pomocy humanitarnej, warunki panujące w obozie, śmierć głodową i ludzkie cierpienie.

Wyzwanie, jakim jest napisanie biografii Alexandra stawia przed naszą bohaterką pytanie o etykę, lojalność i moralność. Autor w niezwykle przemyślany sposób ukazuje złożoność relacji międzyludzkich oraz konsekwencje naszych czynów czy wyborów. Rozważania Laszla na temat relacji z dziećmi są mocno kontrowersyjne. Pomimo licznych przykładów ludzi, którzy utrzymywali kontakty z nieletnimi budzi u mnie głęboki sprzeciw, a ciężar podjętej tematyki przygniata. Jednocześnie zmusza do spojrzenia również na problem seksualność. Sam postać Aleksandra jest jednocześnie odrzucająca i intrygująca.

"Głód" to powieść, która zaskakuje, prowokuje do refleksji i pozostaje w pamięci jeszcze długo po jej lekturze. Stawia wiele pytań o naturę człowieka czy granice między dobrem a złem. Polecam ją każdemu, kto szuka niebanalnej i wymagającej literatury, która porusza trudne tematy i skłania do przemyśleń. Choć nie ukrywam momentami czytanie tej książki nie było łatwe. To książka, która z pewnością nie pozostawi obojętnym żadnego czytelnika. Zmusza jednocześnie do podejmowania trudnych pytań o nasze wartości, postawy, granice moralności wzbudzając jednocześnie skrajne emocje.

Aurélie, matka trzylatki i dziennikarka popularnego programu telewizyjnego, musi zmierzyć się z przeszłością, gdy Alexander Laszlo niegdyś ikona w świecie holenderskiej pomocy humanitarnej prosi ją o napisanie swojej biografii. Dziesięć lat wcześniej związek Aurélie i Alexandra dobiegł końca, gdy mężczyzna został skazany za wykorzystywanie seksualne jednego ze swoich...

Wielowarstwowa opowieść, przedstawiająca bohatera kontrowersyjnego, podważającego to co przez wszystkich innych jest uznane. I bohaterkę, która odważnie podchodzi do konfrontacji, nie ulega łatwo manipulacji, a wiele myśli, tez, poddaje zdrowej wątpliwości.
Dużo tutaj o tym co tak naprawdę jest humanitarne. Dużo przemyśleń. Dużo pytań i niezgody. Dużo „inteligentych dialogów” (nie brzmi to ładnie, ale nie potrafiłam znaleźć lepszego określenia dla rozmów między naszymi bohaterami).
Tytułowy głód nie odnosi się tylko do tego odczuwanego przez brak pożywienia. W tej książce głód ma wiele form. Ale czy istnieje na niego rozwiązanie?

Miejscami duszna i przytłaczająca. Z pewnością zmuszająca do refleksji. Jednocześnie napisana w sposób angażujący, który nadaje płynności. Podczas czytania można czerpać swego rodzaju satysfakcję. Jednocześnie są rozdziały dostarczające wiele emocji. I to tych negatywnych, ekhem… np. „Liber Vista 1.0”. Nie przyznam się ile wulgarnych adnotacji zrobiłam na brzegach stron.

Jeżeli lubicie książki trudne, wielowarstwowe, mające do zaoferowania więcej niż samą historię i na dodatek są przyjemne (jakkolwiek źle to brzmi) do czytania - polecam. Jednak koniecznie zapoznajcie się z opisem, bo niektórych temat może przerosnąć. Dla mnie to było ciekawe doświadczenie. Cieszę się, że mogłam ją przeczytać i skonfrontować się z tak innym poglądem niż mój.

„Logika i ból duszy źle siebie znoszą.”

Czytana w ramach współpracy barterowej z wydawcą.

Wielowarstwowa opowieść, przedstawiająca bohatera kontrowersyjnego, podważającego to co przez wszystkich innych jest uznane. I bohaterkę, która odważnie podchodzi do konfrontacji, nie ulega łatwo manipulacji, a wiele myśli, tez, poddaje zdrowej wątpliwości.
Dużo tutaj o tym co tak naprawdę jest humanitarne. Dużo przemyśleń. Dużo pytań i niezgody. Dużo „inteligentych...

dawno już nie czytałam powieści, która przez ponad 600 stron swojej rozciągłości zdołałaby utrzymać moje zaangażowanie i uwagę na jednostajnie wysokim poziomie. taki jest „głód”, czyli eklektyczna historia łącząca w sobie temat pomocy humanitarnej w etiopii, rozważania o imperializmie i wątek oskarżenia o p*dofilię. temu wszystkiemu próbuje stawić czoła główna bohaterka, którą były kochanek prosi o współtworzenie jego biografii. dziennikarka staje przed tym zadaniem i robi to samo, co wiedziony przez nią później czytelnik - ściera poszczególne warstwy, odsłaniając kolejne tematy. bogata w retrospekcje narracja pochyla się nad tożsamościowymi przemyśleniami i motywacjami emigranta przyglądając się pozostającym w psychice mężczyzny skutkom wyjazdu. bierze także na warsztat związaną z polityką pomocową moralność kultury zachodu i cynicznie ją puentuje podkreślając granicę między faktyczną pomocą, a próbą zatuszowania kompleksu „dobrego białego”.

to opowieść, która wbudza skrajne emocje - począwszy od zaciekawienia i empatii, stopniowo miesza się z dezorientacją i obrzydzeniem. docierając bowiem do fragmentów poświęconych poglądom podważającym karalność czynów p*dofilskich wystawia czytelnikowi poważną próbę, przypominając niejako o tym, że literatura nie ma obowiązku być moralnie poprawna. taka dawka eksperymentalnej światopoglądowo prozy może skończyć się różnie, natomiast przyjąwszy ją z odpowiednim dystansem można wyjść z tej przygody cało. przygody bogatej w intertekstualne odniesienia, badającej granice człowieczeństwa i odsłaniającej cenę prawdy, jak zazwyczaj - wysoką.

dawno już nie czytałam powieści, która przez ponad 600 stron swojej rozciągłości zdołałaby utrzymać moje zaangażowanie i uwagę na jednostajnie wysokim poziomie. taki jest „głód”, czyli eklektyczna historia łącząca w sobie temat pomocy humanitarnej w etiopii, rozważania o imperializmie i wątek oskarżenia o p*dofilię. temu wszystkiemu próbuje stawić czoła główna bohaterka,...

boska!

boska!

Szukacie mocnej i kontrowersyjnej lektury, która zapadnie Wam na długo w pamięci? Jeśli tak, to polecam Wam #głód #jamalouariachi. Ta powieść prowokuje, oblepia całym ohydztwem współczesnego świata i odziera go z ułudy pięknego kłamstwa.
Powieść opowiada historię Aurélie, dziennikarki, która otrzymuje telefon od dawnego kochanka - Alexandra, znanego lekarza i filantropa. Ich spotkanie po latach wyzwala lawinę wspomnień i otwiera mroczne sekrety z przeszłości.
Ouariachi zabiera nas w podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki. Odkrywamy sekrety Alexandra, jego obsesje i mroczne skłonności. Autor nie boi się poruszać trudnych tematów, takich jak pedofilia, kanibalizm i kolonializm.
"Głód" to nie tylko wciągająca historia, ale też książka, która skłania do refleksji. Porusza ważne pytania o moralność, granice ludzkiej psychiki i wpływ traumy na nasze życie.
Czytelnik obserwuje jak bohaterowie staczają się w otchłań szaleństwa. To książka, która nie pozostawi nikogo obojętnym.
To nie jest łatwa lektura. To powieść, która przytłacza brutalnością i szokuje tak celnie i bezpośrednio, że odczuwamy to na własnej skórze.
Bezceremonialnie rozprawia się z hipokryzją współczesnego świata konfrontując bogactwo z ekstremalnym ubóstwem. Obżarstwo ze śmiertelnym głodem. Pomoc z oskarżeniem. Przyzwolenie na zło.
Jeśli szukacie czegoś mocnego, niebanalnego i skłaniającego do refleksji, to "Głód" jest książką dla Was!
Mną ta lektura wstrząsnęła i przyznam, że zdarzały się momenty, gdy chciałam ją odłożyć i już nie wracać, ale z drugiej strony ona przyciąga nas swoją prawdą. Zachęcam do głębszej refleksji po zakończeniu powieści.

Szukacie mocnej i kontrowersyjnej lektury, która zapadnie Wam na długo w pamięci? Jeśli tak, to polecam Wam #głód #jamalouariachi. Ta powieść prowokuje, oblepia całym ohydztwem współczesnego świata i odziera go z ułudy pięknego kłamstwa.
Powieść opowiada historię Aurélie, dziennikarki, która otrzymuje telefon od dawnego kochanka - Alexandra, znanego lekarza i filantropa. ...