Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka, ale nie dla każdego - z nadmiaru słów i notatek po lekturze wyszło mi do przekazania jedno koślawe zdanie podsumowania. GŁÓD to powieść kontrowersyjna tematycznie i skomplikowana w formie, stanowiąca hołd dla osób ze świata nauki i sztuki. Jeśli spróbuje się ją czytać wyłącznie na płaszczyźnie fabularnej, może znudzić lub zbulwersować. Jeżeli jednak podąży się za pytaniami, które stawia, zyskuje nowy wymiar. Czy pomoc jednostce ma sens bez rozwiązań systemowych? Czy jednorazowe akcje charytatywne przynoszą skutek? Czy dobro i prawda to pojęcia bezwzględne? Czy można jednoznacznie oceniać czyjekolwiek czyny? Jak określić człowieka, który robi rzeczy dobre i złe jednocześnie? Poddawanie w wątpliwość utartych prawd i poglądów z pewnością u wielu wywoła efekt oburzenia, podobnie jak dobra argumentacja na uzasadnienie kontrowersyjnej tezy. „To nasze obyczaje tworzą traumę” - jakże prawdziwie brzmi! Na końcu znajdziecie jeszcze dwa cytaty ode mnie. Jeżeli dodatkowo czytelnik ma za sobą lekturę kilku znanych utworów literackich lub seansów klasyki kina, dostrzeże włączoną „literacką maszynkę do mielenia” (określenie własne autora): zabawę formą, sposobami narracji i nawiązaniami. „Wielościeżkowy” strumień świadomości Aurelie oraz ciągłe zmiany narracji do złudzenia przypominają joyce’owskie zabiegi. Koncepcję relacji dwojga głównych bohaterów oraz odsyłacze do świata sztuki autor zaczerpnął od Vladimira Nabokova. Niektóre fragmenty wyjęte są z „American Psycho” (podobno dosłownie!),a podrozdział zapisany w formie scenariusza filmowego zaczerpnięty jest z „Taksówkarza”. Więcej odwołań znajdziecie na stronie Wydawnictwa Relacja. Alexander Laszlo, osobistość publiczna zaangażowana w akcje pomocowe w Afryce, szczególnie w Etiopii, zostaje skazany na karę więzienia za stosunek seksualny z nieletnim. Po latach od tego incydentu spotyka swoją dawną miłość, Aurelie, obecnie żonę, matkę i pracowniczkę popularnego programu telewizyjnego. Alexander prosi Aurelie o pomoc w napisaniu książki stanowiącej jego wspomnienia oraz rozliczenie z przeszłością. Powieść łączy wiele osi czasowych oraz form narracji, tworząc kompletną (na pewno?) historię człowieka, który z dobroczyńcy stał się diabłem. Książka dla gotowych wysłuchać każdego punktu widzenia, w szczególności niezgodnego z własnym; dla amatorów odwołań do innych dzieł literackich; dla cierpliwych (ponad 600 stron w dużym formacie) Obiecane cytaty: „P*dofilia to klosz, pod który nikt nie chce zaglądać. Wystarczy, że ktoś go lekko podniesie i natychmiast rozlegają się odgłosy obrzydzenia. O wiele skuteczniejsze jest całkowite podniesienie klosza i zbadanie, co się pod nim znajduje. Czym to jest? Co możemy z tym zrobić?” „Ach… grożenie śmiercią to język, którym nasz naród obecnie się posługuje. Poziom edukacji najwyraźniej niezwykle się obniżył, a dostęp do środków komunikacji stał się bardzo łatwy nawet dla półanalfabetów, dlatego siła argumentów straciła na mocy. Ktoś mówi coś, z czym się nie zgadzasz, a ty natychmiast zaczynasz grozić wirtualną pięścią. Na Twitterze i Facebooku, i nie wiem, na czym tam jeszcze. Czy to jest prawdziwa wolność słowa, czy raczej jej erzac?” --- Ania https://www.instagram.com/double.bookspresso/