Okropnie mnie rozczarowała ta książka. Obejrzałam film i zakochałam się w nim. Może nie oczekiwałam po książce dokładnie tego samego, ale skoro nosi identyczny tytuł (a film był chronologicznie pierwszy), na okładce ma kadr z filmu, a z tyłu opis tej samej fabuły - spodziewałam się literackiej wersji tej historii. Tymczasem dostałam biografię kobiety zupełnie mi obcej i nie budzącej sympatii w najmniejszym stopniu, napisaną bez polotu, skrótowo jak byle streszczenie, za to przeładowaną tytułami i nazwiskami, które absolutnie nic mi nie mówią. Krótko mówiąc, przeczytałam książkę, której nawet bym nie tknęła, gdybym wiedziała, czego po niej oczekiwać.

Lynn Barber nie jest osobą wybitną, nie ma specjalnie niezwykłego życiorysu (choć niektóre jego fragmenty istotnie mnie zażenowały), a choć jakiś wkład w postęp kulturowy miała - chyba nie na tyle istotny, by wymagało to napisania książki. A co najgorsze: Lynn Barber jest dziennikarką, nie pisarką. A więc jej autobiografia ma raczej formę rozbudowanego artykułu, pełnego czystych faktów, a nie opowieści o przeszłości.
Przebieg jej życia właściwie w żaden sposób nie wykracza poza przeciętność, może pomijając incydent z Simonem (który sama zresztą raczej ignoruje): ot, szkoła, studia, nieco swobody seksualnej, ślub z wymarzonym mężczyzną, kariera zawodowa. Tym, co ją wyróżnia, jest chyba tylko to, że w gruncie rzeczy jej się udało - czym się nie zajęła, obróciło się na dobre, a szczęśliwie pogodne usposobienie pozwoliło jej nawet o gorszych chwilach myśleć pozytywnie. Była też w jej życiu tragedia śmierci bliskiej osoby - ale każdego dotyka to prędzej czy później. Nie widzę więc nic w pani Barber, co wymagałoby dzielenia się z innymi swoimi przeżyciami - zwłaszcza na skalę światową.

Być może dla Anglika czy Amerykanina, który pamięta działalność pani Barber i fakty, o których ona pisze, ta książka jest jakimś ciekawym materiałem, rozszerzającym perspektywę. Ale ja tego nie widzę i niestety żałuję czasu poświęconego na lekturę - choć aż tak znowu dużo nie trzeba było poświęcić.

Okropnie mnie rozczarowała ta książka. Obejrzałam film i zakochałam się w nim. Może nie oczekiwałam po książce dokładnie tego samego, ale skoro nosi identyczny tytuł (a film był chronologicznie pierwszy), na okładce ma kadr z filmu, a z tyłu opis tej samej fabuły - spodziewałam się literackiej wersji tej historii. Tymczasem dostałam biografię kobiety zupełnie mi obcej i nie...