Z jednej strony to rozprawa o stanie części społeczeństwa w Federacji Rosyjskiej, z drugiej - trochę reportaż. Nieco chaotyczny, gdyż czytając poszczególne rozdziały ma się wrażenie, że w zasadzie podział na te jednostki jest zupełnie nieodczuwalny. Jednakże wnioski i oceny autora jak najbardziej słuszne i prawdziwe (niestety),a jednocześnie nie napawające optymizmem co do zmiany sytuacji w Rosji.

Z jednej strony to rozprawa o stanie części społeczeństwa w Federacji Rosyjskiej, z drugiej - trochę reportaż. Nieco chaotyczny, gdyż czytając poszczególne rozdziały ma się wrażenie, że w zasadzie podział na te jednostki jest zupełnie nieodczuwalny. Jednakże wnioski i oceny autora jak najbardziej słuszne i prawdziwe (niestety),a jednocześnie nie napawające optymizmem co do...

Najpierw wielkie uznanie dla tzw. legwork (pracy nóg, czyli wysiłku włożonego w zebranie informacji) wykonanej przez autora. Zjechał Rosję wzdłuż i wszerz, dotarł do organizacji i osób do których dotarcie jest niezwykle trudne, naprawdę "przeorał" Rosję. Dzięki temu czytelnik otrzymuje bogaty, różnorodny i wiarygodny wgląd w "rosyjską duszę". Ponieważ zdecydowana większość obecnie ukazujących się (skądinąd ciekawych) książek nt. Rosji skupia się na Putinie, oligarchach, relacjach Rosja-Chiny, Rosja-USA i Rosja-NATO, to reportażowe (świetnie napisane) studium społeczno-psychologiczne ma ogromną wartość. Teraz o tym, co wyłania się z kart książki... a wyłania się rosyjski faszyzm w całej swojej okropności. Jest tu wróg wewnętrzny i zewnętrzny, jest resentyment po utraconym imperium, jest zafałszowana historia, jest wreszcie to, co napędza faszystów: ruch, ma się dziać, ludzi trzeba mobilizować, no i specyficzne dla rosyjskiego faszyzmu wsparcie ze strony dominującego kościoła. Koniec złudzeń o Putinie-technokracie, nowej i racjonalnej rosyjskiej klasie średniej, trzeba na zimno przyjąć do wiadomości, że Rosja jest gotowa użyć siły militarnej, aby zmieniać granice i wymuszać uległość innych państw - i czas na szybką i zdeterminowaną realizację po stronie Zachodu (do którego należymy z własnego wyboru) skutecznej strategii odstraszania. To ma i będzie mieć swoją cenę gospodarczą, ale warto i trzeba ją zapłacić.

Najpierw wielkie uznanie dla tzw. legwork (pracy nóg, czyli wysiłku włożonego w zebranie informacji) wykonanej przez autora. Zjechał Rosję wzdłuż i wszerz, dotarł do organizacji i osób do których dotarcie jest niezwykle trudne, naprawdę "przeorał" Rosję. Dzięki temu czytelnik otrzymuje bogaty, różnorodny i wiarygodny wgląd w "rosyjską duszę". Ponieważ zdecydowana większość...

Czytając książkę miałam wrażenie jakbym czytała o eksperymencie społecznym, gdzie cały naród jest poddawany jednej narracji, w tym przypadku nienawiści do wszystkich, którzy myślą inaczej, aby stworzyć społeczeństwo żyjące myślą o wojnie i niszczeniu innych. A później przyszedł mi do głowy "Rok 1984" Orwella, gdzie Państwo A walczyła z Państwem B przeciwko Państwowi C i musiało trwać w ciągłej wojnie, aby utrzymać swoich obywateli w ryzach. Tutaj wyłania się podobny obraz Putin musi prowadzić wojny - z Czeczenią, Gruzją, a później Ukrainą, bo inaczej nie utrzymałby się przy władzy, ponieważ buduje jedność Państwa w opozycji do wroga wewnętrznego i zewnętrznego, bo tylko Rosja walcząca jest w stanie wytłumaczyć swoim obywatelom niski poziom życia.
I niestety ten eksperyment bardzo dobrze mu wychodzi, bo po zablokowaniu obywatelom możliwości dostępu do Internetu i niezależnych mediów jedyną narrację jaka widza jest narracja władzy.
Jednak książka kończy się delikatnym powiewem optymizmu, że jeszcze nie jest za późno, jeszcze jest szansa, aby ten eksperyment zakończyć, zanim pokolenie dzieci wychowanych do wojny dorośnie.

na pełną recenzję zapraszam na bloga:
https://bezdrozaliteratury.pl/za-putina-ian-garner/

Czytając książkę miałam wrażenie jakbym czytała o eksperymencie społecznym, gdzie cały naród jest poddawany jednej narracji, w tym przypadku nienawiści do wszystkich, którzy myślą inaczej, aby stworzyć społeczeństwo żyjące myślą o wojnie i niszczeniu innych. A później przyszedł mi do głowy "Rok 1984" Orwella, gdzie Państwo A walczyła z Państwem B przeciwko Państwowi C i...

Przesłanie książki: nadziei brak. Najmłodsze pokolenie Rosjan jest tak głęboko zindoktrynowane, że już raczej nie do uratowania. Raczej jesteśmy skazani na Rosję pełną gniewu i darzącą do wojny.

Przesłanie książki: nadziei brak. Najmłodsze pokolenie Rosjan jest tak głęboko zindoktrynowane, że już raczej nie do uratowania. Raczej jesteśmy skazani na Rosję pełną gniewu i darzącą do wojny.

Śledztwo dziennikarskie przyprawiające o dreszcze.
W jaki sposób Władimir Putin zmobilizował naród rosyjski do poparcia jego ludobójczej wojny na Ukrainie i dlaczego tak wielu z nich jest gotowych przyjąć faszyzm? Ta barwna, życiowa narracja ujawnia, jak powstało pokolenie faszystów w Rosji oraz mroczną przyszłość, która czeka ten kraj, jeśli nie uda się przełamać tej władzy.
Wojenna Rosja tonie w faszystowskich symbolach. Gorliwi patrioci atakują dziennikarzy, działaczy opozycji i każdego podejrzanego o zdradę ojczyzny. Rosjan zachęca się do przyłączenia się do sprawy przez hordy internetowych trolli i eleganckie filmy z wściekłymi młodymi mężczyznami wykrzykującymi patriotyczne hasła. Telewizja państwowa przeraża widzów zmyślonymi opowieściami o antyrosyjskich spiskach i ludobójczych pragnieniach. Dzieci-żołnierze dumnie paradują po Placu Czerwonym. Oto Rosja lat 20. XXI wieku: kraina performatywnej wściekłości i nacjonalistycznej nieprawdy, gdzie sztuka teatralna, udawanie i łamane obietnice są sposobem na życie. Ale w świecie, w którym udawanie stało się normą, Rosjan jutra ogarnia przerażający, apokaliptyczny sposób myślenia.

Śledztwo dziennikarskie przyprawiające o dreszcze.
W jaki sposób Władimir Putin zmobilizował naród rosyjski do poparcia jego ludobójczej wojny na Ukrainie i dlaczego tak wielu z nich jest gotowych przyjąć faszyzm? Ta barwna, życiowa narracja ujawnia, jak powstało pokolenie faszystów w Rosji oraz mroczną przyszłość, która czeka ten kraj, jeśli nie uda się przełamać tej...