Ta książka to zbiór ciekawych historyjek, anegdot i dykteryjek na temat życia parafialnego i kościelnego. W całej rozciągłości 111 opowieści znajdziemy bardziej i mniej zabawne. Osobiście traktuję tę książkę jako studium na temat folkloru i prostoty ludności polskiej związanej z Kościołem. Oczywiście, nie chcąc być źle zrozumianym, nie twierdzę, że ludzie związani z Kościołem katolickim to prostaki. Myślę, że autor tymi anegdotami ukazał nieco inne oblicze tego Kościoła, który zazwyczaj kojarzy się z powagą i pewnego rodzaju patosem. Ja sam czytając wiele z nich przednio się uśmiałem i myślę, że taki sam efekt osiągnie każdy czytelnik.
Reasumując - ta książeczka to dobry sposób na poprawienie sobie humoru. Nie zważajcie na pewną dozę "sucharów" jakie w niej znajdziecie. To nie są dowcipy, tylko historyjki, które wedle autora wydarzyły się naprawdę - nie są zatem jakoś sztucznie podkreślane i charakteryzowane. Potraktujcie je jako spojrzenie na Kościół Katolicki, życie parafialne w inny, bardziej humorystyczny sposób. Jest jeszcze jedna rzecz. Dużo z tych historyjek to zamierzchłe czasy, które powoli odchodzą do lamusa - zatem jest to również coś w rodzaju podróży w przeszłość, której już nie ma, a sam ten fakt budzi we mnie coś w rodzaju sentymentu.

Ta książka to zbiór ciekawych historyjek, anegdot i dykteryjek na temat życia parafialnego i kościelnego. W całej rozciągłości 111 opowieści znajdziemy bardziej i mniej zabawne. Osobiście traktuję tę książkę jako studium na temat folkloru i prostoty ludności polskiej związanej z Kościołem. Oczywiście, nie chcąc być źle zrozumianym, nie twierdzę, że ludzie związani z...