Zbiór opowiadań w stylu gonzo. Cyniczne, dość uproszczone, zmierzające do z góry ustalonego finału, raczej przewidywalnego. Jest jednak w tej staromodnej literaturze, jak w całej grozie wojny, coś uzależniającego i sadystycznie atrakcyjnego, wręcz atawistycznego. Najbardziej podobały mi się teksty pisane z perspektywy korespondenta wojennego, historie bardziej osobiste mniej mnie przekonały.

Zbiór opowiadań w stylu gonzo. Cyniczne, dość uproszczone, zmierzające do z góry ustalonego finału, raczej przewidywalnego. Jest jednak w tej staromodnej literaturze, jak w całej grozie wojny, coś uzależniającego i sadystycznie atrakcyjnego, wręcz atawistycznego. Najbardziej podobały mi się teksty pisane z perspektywy korespondenta wojennego, historie bardziej osobiste...

Jak dla mnie scenki z życia reportera wojennego zbyt dosłowne. Ha!art przyzwyczaił mnie do swoistej poetyckości - nawet reportaży, specyficznej, konceptualnej formy, gry z gatunkiem reportażu wojennego. Tu jest tej gry, w porównaniu do moich oczekiwań, za mało. Zaskoczenie na minus, ale tradycjonalistom powinno się spodobać.

Jak dla mnie scenki z życia reportera wojennego zbyt dosłowne. Ha!art przyzwyczaił mnie do swoistej poetyckości - nawet reportaży, specyficznej, konceptualnej formy, gry z gatunkiem reportażu wojennego. Tu jest tej gry, w porównaniu do moich oczekiwań, za mało. Zaskoczenie na minus, ale tradycjonalistom powinno się spodobać.

"Świat nie stanie się ani odrobinę lepszy, jeśli odsłonimy jego okrucieństwa, co najwyżej ludzie przy śniadaniu będą z niedowierzaniem kręcić głowami tak długo aż nie dopiją soku pomarańczowego."

Proza obserwacyjna, sugestywna, skupiająca się na detalu, prezentująca miejsca i sytuacje, w które przeciętny człowiek nigdy nie trafi.

Chyba najbardziej zwraca uwagę brutalność wojny, konfliktu i obojętność, zimny dystans korespondenta, grającego w gry na telefonie,czy pijącego w hotelu - enklawie bezpieczeństwa dla korespondentów, aktywistów, wolontariuszy, pracowników organizacji humanitarnych, z której mozna wyjść i wejsc w dowolnym momencie. Przenieść siędo świata pozbawionego porządku - uwarunkowań politycznych, reguł przetrwania, świata wojny, przemocy, wykorzenienia, zagrożenia. Są tylko reakcje, emocje, myśli, atawistyczne wola przetrwania. Tym bardziej dosadna, jeśli zestawia się ją z reakcjami tych z zewnątrz, którym problemy pierwszego świata przesłaniają destrukcje miejsc, w których tyle co byli lub lada chwila będę.

Książka to albo słabo zamaskowane fikcją noszącą cechy realizmu obrazki zdarzeń albo realistyczne, autobiograficzne wspomnienia przykryte elementami fikcji. Czyta się dobrze, coś między Kapuścińskim a Hemingway'em. Zbiór 15 opowiadań, z których kilka wymaga głębszego namysłu, inne zaś w swoistej dosłowności zapadają na długo w pamięci.

"Świat nie stanie się ani odrobinę lepszy, jeśli odsłonimy jego okrucieństwa, co najwyżej ludzie przy śniadaniu będą z niedowierzaniem kręcić głowami tak długo aż nie dopiją soku pomarańczowego."

Proza obserwacyjna, sugestywna, skupiająca się na detalu, prezentująca miejsca i sytuacje, w które przeciętny człowiek nigdy nie trafi.

Chyba najbardziej zwraca uwagę brutalność...

Wojna. Afryka. Bliski Wschód. Konflikty zbrojne. Ludzka codzienność, okropne tragedię.

Oto właśnie obraz przestawiony na kartkach też książki. Obraz okrucieństwa wojny, tego co źle i straszne z bliskiej perspektywy.

Jest to historia fotoreportera Marosa, który jest wszędzie tam, gdzie jest wojna. Zawsze na miejscu, zawsze ciekawy. A jakie historie? Połączenie fikcji i faktów, wciągające i interesujące.

Jego historia mówią o zwykłych ludziach, o pracownikach organizacji humanitarnych, o reporterze, która pogodziła się że śmiercią, o żołnierzy złego Cudzoziemskiej. To bardzo wiele bardzo różnych osób i ich historii.

Jest to zupełnie niebanalna, życiowa, wojenną historia.

Wojna. Afryka. Bliski Wschód. Konflikty zbrojne. Ludzka codzienność, okropne tragedię.

Oto właśnie obraz przestawiony na kartkach też książki. Obraz okrucieństwa wojny, tego co źle i straszne z bliskiej perspektywy.

Jest to historia fotoreportera Marosa, który jest wszędzie tam, gdzie jest wojna. Zawsze na miejscu, zawsze ciekawy. A jakie historie? Połączenie fikcji i...