Tak bardzo potrzebna mi książka o Jezusie. Nie jest to jakaś wielka apologia chrześcijaństwa ale rzetelna i dotykająca serce pozycja o Bogu-Człowieku – fundamencie wiary naszej chrześcijańskiej. Wydana blisko 30 lat temu ale pokazuje argumenty aktualne również i dzisiaj. Messori ma świetne pióro. Czasem pisząc o rzeczach dość trudnych czyni to z łatwością. Częste cytaty z Pascala (na filozofii którego oparł swój wywód) oraz innych klasyków egzegezy biblijnej tylko ubogacają lekturę. Książka nie jest naukowa choć co chwila odwołuje się do aparatu naukowego. Ma przede wszystkim dotknąć rozumu by poruszone zostało serce. Do miłości i służby. Bo po raz kolejny mam to właśnie przeświadczenie, że tym jest chrześcijaństwo i na tym zasadza się moje powołanie. Kochać i służyć!

Tak bardzo potrzebna mi książka o Jezusie. Nie jest to jakaś wielka apologia chrześcijaństwa ale rzetelna i dotykająca serce pozycja o Bogu-Człowieku – fundamencie wiary naszej chrześcijańskiej. Wydana blisko 30 lat temu ale pokazuje argumenty aktualne również i dzisiaj. Messori ma świetne pióro. Czasem pisząc o rzeczach dość trudnych czyni to z łatwością. Częste cytaty z...

"Należy się dziwić i nie ufać tym, którzy twierdzą, że nie mają żadnej trudności z wiarą. Chyba dlatego, jak stwierdzono, że zupełnie nie rozumieją, o co chodzi."

"Dowody" nie tyle dają wiarę, co ją potwierdzają; stanowią próbę (do użytku wierzących),aby ułatwić rozumowi włączenie się do pewności wiary."

"Scientia sanctorum, sztuka bycia świętym, czyli radykalne trwanie w chrześcijaństwie, polega właśnie na tym: wierzyć wbrew wszystkim przeciwnym pozorom, wbrew wszelkiej nadziei i prawdopodobieństwu
ludzkiego myślenia."

"Należy się dziwić i nie ufać tym, którzy twierdzą, że nie mają żadnej trudności z wiarą. Chyba dlatego, jak stwierdzono, że zupełnie nie rozumieją, o co chodzi."

"Dowody" nie tyle dają wiarę, co ją potwierdzają; stanowią próbę (do użytku wierzących),aby ułatwić rozumowi włączenie się do pewności wiary."

"Scientia sanctorum, sztuka bycia świętym, czyli radykalne trwanie...

Jest ok

Jest ok

Bardzo ciekawa książka o historyczności Jezusa. Autor prowadzi tok myślowy według trzech hipotez pisząc w rozdziale "Trzy hipotezy":
"Tymi trzema rozwiązaniami są te same, które Jean Guitton nazywa: 1) krytycznym; 2) mitycznym. Dwa pierwsze rozwiązania służą do 'zaprzeczenia'. I wreszcie trzecie, dla 'potwierdzenia": rozwiązanie oparte na wierze."
Kolejno opisuje te trzy koncepcje i podaje przy nich mnóstwo ciekawych i mało znanych faktów.
Duże wrażenie wywarł na mnie rozdział "Kobiety" rozpoczynający się od słów: "O ile Jezus demistyfikuje sakralny charakter śmierci i rodziny, to natomiast podnosi wartość tego wszystkiego, co starożytna kultura w ogóle, a hebrajska w szczególności maiła w dużej pogardzie, czyli kobiety i dzieci."
Zainteresowanym życzę miłej lektury. Książka wydana dosyć dawno (1993) zdobyłem ja w antykwariacie.

Bardzo ciekawa książka o historyczności Jezusa. Autor prowadzi tok myślowy według trzech hipotez pisząc w rozdziale "Trzy hipotezy":
"Tymi trzema rozwiązaniami są te same, które Jean Guitton nazywa: 1) krytycznym; 2) mitycznym. Dwa pierwsze rozwiązania służą do 'zaprzeczenia'. I wreszcie trzecie, dla 'potwierdzenia": rozwiązanie oparte na wierze."
Kolejno opisuje te trzy...

„Pośród ludzi dobrze wychowanych nie rozmawia się wcale o Jezusie.” - tak swoje „Opinie o Jezusie” rozpoczyna Vittorio Messori. Włoch w swojej pierwszej książce przełamuje jednak ten dziwny znak tych czasów i pokazuje nam pracę wieloletnich badań na temat Chrystusa. Ciekawie przedstawione argumenty na temat prawdziwości Ewangelii, porównania chrześcijaństwa z innymi wiarami, m.in. Islamem, Buddyzmem czy Judaizmem. Jeśli chodzi o zarzuty to szkoda, że czasem cytaty lub badania są podawane bez źródeł. Jednak myślę, że warto się zapoznać, chociaż książka łatwą do czytania nie jest. Na pewno nie do pochłonięcia za jednym razem, raczej do powrotów przy odpowiednim nastroju.

„Pośród ludzi dobrze wychowanych nie rozmawia się wcale o Jezusie.” - tak swoje „Opinie o Jezusie” rozpoczyna Vittorio Messori. Włoch w swojej pierwszej książce przełamuje jednak ten dziwny znak tych czasów i pokazuje nam pracę wieloletnich badań na temat Chrystusa. Ciekawie przedstawione argumenty na temat prawdziwości Ewangelii, porównania chrześcijaństwa z innymi...

Wieloletnie studia teologiczne cechują się tym, że doszczętnie, absolutnie i w pełni potrafią wypłukać wiarę. Mam tu na myśli, studiowanie Słowa, bez Wiary, instrumentalne traktowanie przyswajanych treść. U mnie było inaczej (i w sumie jest). Ożył w mojej świadomości jakiś niesamowity wstręt do dość licznej rzeszy kapłanów, klechów, mieszkańców wyjebanych w kosmos (pozostających w okrutnym kontraście z normalnymi domami) plebani. Uwielbiam zakonników, to oni sprawiają, że "mam gdzie pójść", a tymi drugimi... Gardzę. Moje święte oburzenie wynika z niezrozumienia, jak może nastąpić tak fatalne nieporozumienie, myślę sobie, okej niech nie mieszkają w szałasach, ale na litość Boską nie w willach. I fakt, jak śpiewał przed laty Erik Klapton, "zanim mnie oskarżysz, najpierw popatrz na siebie". I fakt, racja, zamieniam moralność na święte oburzenie. Tylko, że moje |ale| musi jeszcze ująć jeden fakt. Ja nigdy i nigdzie nie będę występował IN PERSONA CHRISTI, a oni tak. Chrystus nie skorzystał z mocy i nie zszedł z krzyża, nie tupnął nóżką, tylko pozwolił ludziom być sobą. Poszedł z nami do granic naszej obrzydliwości i z pokorą dał się zatłuc. I do tego był Bogiem. Takie proste, ale głębsze wniknięcie człowieka wrażliwego musi obudzić lęk.Ta książka daje równą ilość odpowiedzi co pytań, których w wikipedi się nie znajdzie. Polecam zwłaszcza mieszkańcom plebani, by przypomnieli sobie poco tam są (sobie również bym przypominał sobie w co wierzę i jaką miarą odmierzam....)

Wieloletnie studia teologiczne cechują się tym, że doszczętnie, absolutnie i w pełni potrafią wypłukać wiarę. Mam tu na myśli, studiowanie Słowa, bez Wiary, instrumentalne traktowanie przyswajanych treść. U mnie było inaczej (i w sumie jest). Ożył w mojej świadomości jakiś niesamowity wstręt do dość licznej rzeszy kapłanów, klechów, mieszkańców wyjebanych w kosmos...

Pomimo jednoznacznego tytułu, książka jest nie tylko dla wierzących.
Mogą po nią sięgnąć zarówno zatwardziali ateiści jak i osoby, które trawi kryzys wiary.
Autor w sposób „prawie” naukowy, próbuje dowieść, iż Chrystus był nie tylko postacią mityczną ale też historyczną. Broni też Nowego Testamentu i Ojców Kościoła, w których postępowaniu widzi jednoznaczną logikę opartą na prawdzie objawionej.
Ciężko mi stwierdzić czy użyte argumenty są właściwe czy też nie. Książka nie ma przypisów. Autor w większości cytuje innych autorów, co daje wrażenie jakby to wszystko było zmyślone. Nie twierdzę, że tak jest ale czytając tą pracę, zastanawiałem się, że jeśli to wszystko prawda to dlaczego na świecie nie istnieje tylko jedna wiara. Chrześcijaństwo?
Po lekturze tej książki miałem przyjemność czytać książkę Prokopa i Hołowni na bardzo zbliżony temat. Co przykuło moją uwagę to właśnie fakt, że argumenty i stwierdzenia używane zarówno przez Hołownię jak i Messori`ego mają bardzo podobny wydźwięk.
Pomimo faktu, że oba wydawnictwa dzieli cała epoka, to znaczy ponad 30 lat. Każdy z tych panów, miejscami otwarcie a czasami w sposób zawoalowany, twierdzi że chrześcijaństwo to jedyna właściwa wiara, jedyna prawda a pozostałe istniejące religie to niestety pomyłka. Ja się z takim podejściem nie zgadzam.
Żadnej wiary nie dyskredytuje ani nie pomniejszam jej rangi. Urodziłem się jako katolik i tej wierze będę wierny, lecz nigdy nie powiem, że inne wiary są mniej wartościowe. Ich dogmaty mogą do mnie nie trafiać, jednak mam na tyle rozumu by ich nie skreślać.
Istnienie Chrześcijaństwa opiera się tak naprawdę na tylko jednym założeniu, iż Chrystus był Bogiem. A gdyby się okazało, że był tylko człowiekiem?
Nie będę oceniał ani namawiał do czytania. To ciężki temat.
Ciężko jest także zdobyć samą książkę. Została wydana na początku lat dziewięćdziesiątych. Nakład został wyczerpany i nie ma wznowień.
W moje ręce dostała się przez przypadek, po rozmowie ze znajomym księdzem.

Pomimo jednoznacznego tytułu, książka jest nie tylko dla wierzących.
Mogą po nią sięgnąć zarówno zatwardziali ateiści jak i osoby, które trawi kryzys wiary.
Autor w sposób „prawie” naukowy, próbuje dowieść, iż Chrystus był nie tylko postacią mityczną ale też historyczną. Broni też Nowego Testamentu i Ojców Kościoła, w których postępowaniu widzi jednoznaczną logikę opartą...

słyszałem o tej książce wiele razy i bardzo chce zajrzeć na jej strony.

słyszałem o tej książce wiele razy i bardzo chce zajrzeć na jej strony.