Lekturę zaczynam od niezwykle udanej, pięknej i adekwatnej do treści książki okładki, a kończę na jednym z największych facepalmów w historii literatury. O wadach i zasadniczym braku zalet "Najemnika" nie mam co pisać, bo to jest w zasadzie niemalże to samo, co w "Piracie" (nostalgia nakazuje mi jednak docenić postać piratki Wal, celowo i umiejętnie przerysowanej przez autora, która przy okazji wydaje się być najlepiej skreśloną charakterologicznie postacią).
Słów jednak parę o rzeczonym facepalmie, co jednocześnie będzie spoilerem, więc w tym miejscu proponuję od razu przejść do opinii o Morrellu. Otóż Cole'owi i ekipie przychodzi bronić pewnej stacji kosmicznej przed pewnym agresywnym watażką i jego armadą, liczącą 40 egzemplarzy. Stacja, chociaż ogromna (licząca 5 mil długości), wydaje się być bezbronna, biedny Cole jest w sytuacji bez wyjścia, każe nawet komputerowi zrobić symulkę możliwych rozwiązań (przy założeniu, że komputer dane do obliczeń bierze od wskazówek Cole'a, co już jest zdeka bezsensu). Razem z bohaterami obgryzam więc paznokcie przez niemalże 30 stron ichnich rozmyślań co by tu wykombinować, kiedy nagle po dwóch dniach dopiero Cole (ten najwybitniejszy umysł galaktyki przypominam) wpada na "genialny" pomysł, by do obrony wykorzystać tysiące statków mieszkańców owej stacji kosmicznej, z których co najmniej połowa jest uzbrojona. Mieszkańcy zostają zmobilizowani, stają naprzeciwko watażki, ten czmycha gdzie pieprz rośnie, do walki nawet nie dochodzi. Kuriozalnośc i debilizm tej całej sytuacji jest szczególnie widoczny, kiedy do człowieka dociera, że oto był punkt kulminacyjny całej powieści. Nie, no panie Resnick, skoro tak, to ja tez mogę takie książki pisać, wymyślać niesamowite historie jak to watażka z 40 statkami chce napaść na stację kosmiczną z tysiącami statków, robić z tego nie wiadomo jak wielki problem i zagrożenie dla tej stacji, a następnie wpaść na genialny pomysł obrony stacji jej obywatelami i ich własnymi statkami ... nie wspominając mimochodem wcześniej o tym, że przecież każdy niemal obywatel stacji ma uzbrojony statek, bo to w końcu ma być element zaskoczenia i genialnego umysłu Cole'a! Piękne dzięki panie Autorze za obrazę mojej inteligencji, pozwoliłem sobie wyrazić swoje ubolewanie w tej właśnie formie, bo inaczej nie mogę. Skończę pański cykl, ale już naprawdę niewiele się po nim spodziewam.

http://mamerkus.blogspot.com/2013/05/mamerkus-czyta-minirecenzje.html

Lekturę zaczynam od niezwykle udanej, pięknej i adekwatnej do treści książki okładki, a kończę na jednym z największych facepalmów w historii literatury. O wadach i zasadniczym braku zalet "Najemnika" nie mam co pisać, bo to jest w zasadzie niemalże to samo, co w "Piracie" (nostalgia nakazuje mi jednak docenić postać piratki Wal, celowo i umiejętnie przerysowanej przez...