Nie mam żadnych szczególnych talentów. Jestem tylko piekielnie ciekawski” – trudno uwierzyć w te słowa, gdy ma się świadomość, że wypowiedział je człowiek będący autorem najpopularniejszego wzoru współczesnej nauki.
Walter Isaacson miał to szczęście, że w trakcie pracy nad książką mógł już korzystać z wielu niedostępnych uprzednio materiałów, stąd jego dzieło pretendować może do miana najpełniejszej biografii Alberta Einsteina. Ta obszerna pozycja pokazuje niezwykłego uczonego z sympatią, ale nie na kolanach. Zagarnięty przez popkulturę Einstein funkcjonuje w zbiorowej świadomości niejako na prawach celebryty świata nauki. Dzięki jego najnowszej biografii mamy szansę uzyskać zdecydowanie pełniejszy obraz uczonego.
Einstein jawi się nam jako wieczny buntownik –przeciwstawiający się konwenansom i utartym poglądom nie tylko w życiu prywatnym, ale także naukowym. Właśnie to miało decydujący wpływ na jego osiągnięcia: wielokrotnie kwestionował powszechnie obowiązujące prawdy i nie wahał się krytykować uznane naukowe autorytety, nierzadko szokował świat swoimi teoriami i pomysłami. Przy tym był gotów prawdziwie po dziecinnemu dziwić się najprostszym nawet faktom, a łączył tę umiejętność z niezwykłą wyobraźnią. Sam przecież powiedział: ”Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy”.
Isaacson pokazuje Einsteina jako człowieka pełnego drobnych przywar, który często „walił prawdę prosto w oczy”. Mamy w biografii nieudane pierwsze małżeństwo, drobniejsze i poważniejsze romanse, niewyjaśnioną dotąd kwestię pierwszego nieślubnego dziecka – jak widać pisarz nie stroni także od ciemniejszych stron życia fizyka, ale dzięki temu wielki uczony jawi się jako postać pełniejsza i wielowymiarowa. Dzięki takiemu podejściu otrzymujemy pełny obraz postaci ze wszystkimi jej słabościami i wadami, a nie spiżowy pomnik.

Niepełna byłaby jednak historia życia człowieka, którego nazwisko jest synonimem geniuszu bez próby przybliżenia czytelnikowi jego odkryć. Isaacson na szczęście potrafi pisać w sposób jednocześnie rzetelny, ale i dostępny dla laika, dzięki czemu całość nie tonie w naukowych wywodach. Nie wątpię, że sam Einstein przyklasnąłby swojemu biografowi: sam był zwolennikiem rozwijania wyobraźni, a nie wkuwania uczonych formułek, więc zapewne przypadłaby mu do gustu książka ciekawie i zrozumiale ukazująca fizykę.

Nie mam żadnych szczególnych talentów. Jestem tylko piekielnie ciekawski” – trudno uwierzyć w te słowa, gdy ma się świadomość, że wypowiedział je człowiek będący autorem najpopularniejszego wzoru współczesnej nauki.
Walter Isaacson miał to szczęście, że w trakcie pracy nad książką mógł już korzystać z wielu niedostępnych uprzednio materiałów, stąd jego dzieło pretendować...