Początek tej serii był taki prosty i milutki co kompletnie różni się od zakończenia. Z jednej strony szkoda, że to już koniec, a z drugiej nawet sie ciesze bo jakby to trwalo dłużej to trudno by bylo cos z takiej plataniny zrozumiec i caly klimat serii by kompletnie siadl. W sumie już na tym etapie trudno było coś z tego pojąć ;p Fabula ciekawa, przedstawiona bardzo metaforycznie. Totalnie nie rozumiem tej przemiany Sivy i kim ona okazała sie byc.... mało to sensowne. Troche ta koncowka mnie zawiodla. Niby zostali razem, ale jednak coś się zmieniło. Widać jak bardzo autor już chciał zakończyc ta opowiesc, jednak czy mu sie to udalo z sukcesem to kazdy musi ocenic sam ;)

Początek tej serii był taki prosty i milutki co kompletnie różni się od zakończenia. Z jednej strony szkoda, że to już koniec, a z drugiej nawet sie ciesze bo jakby to trwalo dłużej to trudno by bylo cos z takiej plataniny zrozumiec i caly klimat serii by kompletnie siadl. W sumie już na tym etapie trudno było coś z tego pojąć ;p Fabula ciekawa, przedstawiona bardzo...

Po tym jak historia nabrała wręcz niewyobrażalnego dla tej serii tempa w albumach 8-9 bardzo szybko wyhamowała w tomie 10, a dalsze hamowanie i finalnie zatrzymanie następuje w wydaniu finałowym. O ile w tomie 10 trochę się gubiłem i próbowałem się odnaleźc odkrywając przeszłość Mistrza (co było dość ciekawe),tak w finale poczułem się jakby ktoś zawiązał mi oczy i kazał przejść przez labirynt nie dotykając ścian. Kompletnie nie ogarnąłem, co dzieje się w finałowym albumie, ale wygląda na to, że Nagabe po prostu chciał już zakończyć tę serię. Czuć to każdym zawartym tu rozdziale. Tempo siada kompletnie, a rozmyślania Mistrza powoli prowadzą go do finału.

Po tym jak historia nabrała wręcz niewyobrażalnego dla tej serii tempa w albumach 8-9 bardzo szybko wyhamowała w tomie 10, a dalsze hamowanie i finalnie zatrzymanie następuje w wydaniu finałowym. O ile w tomie 10 trochę się gubiłem i próbowałem się odnaleźc odkrywając przeszłość Mistrza (co było dość ciekawe),tak w finale poczułem się jakby ktoś zawiązał mi oczy i kazał...

Żałuję, że to już koniec. Żałuję, że taki. Ostatnia część - podobnie jak kilka poprzednich - wprowadza duży zamęt, trudno mi się było w tym połapać. Niemniej cenię za pomysł, za metaforę sensu bycia i posiadania. Dużym sentymentem darzę ten tytuł, dlatego polecam, najlepiej ciągiem, żeby zrozumieć i nie zaplątać się gdzieś pomiędzy.

Żałuję, że to już koniec. Żałuję, że taki. Ostatnia część - podobnie jak kilka poprzednich - wprowadza duży zamęt, trudno mi się było w tym połapać. Niemniej cenię za pomysł, za metaforę sensu bycia i posiadania. Dużym sentymentem darzę ten tytuł, dlatego polecam, najlepiej ciągiem, żeby zrozumieć i nie zaplątać się gdzieś pomiędzy.

Nic nie zapowiadało tego, że prosta w sumie baśniowa opowiastka ewoluuje z czasem w kierunku czegoś tak skomplikowanego. Ostatnie tomy serii to już totalne pomieszanie z poplątaniem i naprawdę trudno się w tym wszystkim połapać, więc zalecam uważną lekturę wszystkich tomików ciągiem. :) Doceniam za jeden naprawdę szokujący plot twist (z tomu bodajże przedostatniego),choć w ogólnym rozrachunku najcieplej wspominam jednak początki serii, kiedy była to jeszcze taka urocza obyczajówka w settingu fantasy z cieplutką atmosferą i mrocznym twistem.

https://instagram.com/polishpopkulture

Nic nie zapowiadało tego, że prosta w sumie baśniowa opowiastka ewoluuje z czasem w kierunku czegoś tak skomplikowanego. Ostatnie tomy serii to już totalne pomieszanie z poplątaniem i naprawdę trudno się w tym wszystkim połapać, więc zalecam uważną lekturę wszystkich tomików ciągiem. :) Doceniam za jeden naprawdę szokujący plot twist (z tomu bodajże przedostatniego),choć w...

Nie tego się spodziewałam, zakończenie bardzo niejasne, nie wiem co się ostatecznie stało z Sivą i Mistrzem. Mimo to, niezmiernie polecam tą serię.

Nie tego się spodziewałam, zakończenie bardzo niejasne, nie wiem co się ostatecznie stało z Sivą i Mistrzem. Mimo to, niezmiernie polecam tą serię.