Ta manga była... Dość dziwna. Wręcz bardzo. W czasie czytania często czułam dezorientację, a także zaskoczenie, gdy następował nagły zwrot akcji. Momentów, gdy ujawniano coś niespodziewanego było wiele i to chyba właśnie one trzymały mnie przy historii do końca. Nie umiem określić, na czym dokładnie polega "dziwność" "Żegnaj, Eri". Było to po prostu uczucie, które towarzyszyło mi w trakcie lektury.

Jest to manga specyficzna między innymi ze względu na swoją formę. Przypomina ona film, być może przez co jest wiele kadrów "kopiuj-wklej", gdzie postsci wyglądają dokładnie tak samo, gdzie nic się nie dzieje. To zabieg ciekawy, jednak niezupełnie przypadł mi do gustu, gdy połączyć go z niezbyt ładną (moim zdaniem) kreską.

"Żegnaj, Eri" porusza trudny temat, jakim jest żałoba, jednak robi to (ponownie) w dość... nietypowy sposób. Dużo jest tu psychologiczności i z pewnością są to atuty tej mangi. Niemniej odnoszę wrażenie, że czegoś tu brakuje, że z tego wszystkiego można było wycisnąć więcej... Zamiast tego zakończenie przyniosło kolejną zaskakującą... dziwność.

Chociaż oceniam mangę na 6/10, to tak naprawdę nie wiem, jak ją ocenić. Nie wiem nawet, czy ją polecić. Jeśli chcecie ją przeczytać i zrozumieć, co miałam na myśli przez "dziwne" to nie powstrzymuję. A całość polecam raczej osobom 14+

Ta manga była... Dość dziwna. Wręcz bardzo. W czasie czytania często czułam dezorientację, a także zaskoczenie, gdy następował nagły zwrot akcji. Momentów, gdy ujawniano coś niespodziewanego było wiele i to chyba właśnie one trzymały mnie przy historii do końca. Nie umiem określić, na czym dokładnie polega "dziwność" "Żegnaj, Eri". Było to po prostu uczucie, które...

Kolejna pozycja, którą polecają pracownicy Yatta słysząc prośbę: "Przeczytałabym jednotomówkę, psychologiczną". Mnie się bardzo podobała, ale bliskiej mi osobie już nie. Dlaczego?

Mamy tutaj bardzo dużo oddziaływania obrazem, jest sporo kadrów bez ani jednego słowa. Opowieść jest o dorastaniu i stracie, ale sporo tu niejednoznaczności, które pozwalają na dowolną interpretację. Jeśli nie lubi się takiego klimatu, nie polubi się samej tej mangi.

Kolejna pozycja, którą polecają pracownicy Yatta słysząc prośbę: "Przeczytałabym jednotomówkę, psychologiczną". Mnie się bardzo podobała, ale bliskiej mi osobie już nie. Dlaczego?

Mamy tutaj bardzo dużo oddziaływania obrazem, jest sporo kadrów bez ani jednego słowa. Opowieść jest o dorastaniu i stracie, ale sporo tu niejednoznaczności, które pozwalają na dowolną...

Doskonała historia, pełna emocji, wzruszeń i niejednoznaczności, przez co każdy może ją odczytywać na swój sposób. Mnie urzekła zdecydowanie, polecam serdecznie nie tylko wielbicielom mang wszelakich.

Doskonała historia, pełna emocji, wzruszeń i niejednoznaczności, przez co każdy może ją odczytywać na swój sposób. Mnie urzekła zdecydowanie, polecam serdecznie nie tylko wielbicielom mang wszelakich.

Naprawdę ciekawa manga. Jak na ograniczoną liczbę stron, jednotomówka jest bardzo treściwa. Interesujący bohaterowie, ciesząca oko kreska, oraz unikalna fabuła.

9.8/10

Naprawdę ciekawa manga. Jak na ograniczoną liczbę stron, jednotomówka jest bardzo treściwa. Interesujący bohaterowie, ciesząca oko kreska, oraz unikalna fabuła.

9.8/10

Bardzo interesująca pozycja. Ciekawa i orginalna fabuła, oraz forma jej przedstawienia. Ukazanie filmu sprawia, że trudno jest domyśleć się, co jest prawdą, a co zostało wyreżyserowane. Myślę, że odbiór tej historii jest zależny wyłącznie od własnej interpretacji, co bardzo mi się podoba.
Historia jest bardzo dynamiczna, czyta się ją bardzo szybko. Pomimo poruszania trudnych tematów, nie wzruszyła mnie. Chciałabym, by ta manga była dłuższa, na tyle by móc przywiązać się do bohaterów. Po jej zakończeniu czuje niedosyt. Mimo to jednak, ta pozycja bardzo mi się podobała.

Bardzo interesująca pozycja. Ciekawa i orginalna fabuła, oraz forma jej przedstawienia. Ukazanie filmu sprawia, że trudno jest domyśleć się, co jest prawdą, a co zostało wyreżyserowane. Myślę, że odbiór tej historii jest zależny wyłącznie od własnej interpretacji, co bardzo mi się podoba.
Historia jest bardzo dynamiczna, czyta się ją bardzo szybko. Pomimo poruszania...

Tatsuki Fujimoto tworzy absolutnie wyjątkowe mangi. "Żegnaj, Eri" to poruszająca lektura, wymykającą się wszelkim schematom. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło: z jednej strony było dosyć specyficzne, z drugiej zaś doskonale dopełniło całości, jednocześnie skłaniając czytelnika do namysłu. Odrzuciło mnie tylko kilka niesmacznych żartów, których autor mógł sobie oszczędzić, gdyż kompletnie nie pasowały do ciężkiej, poważnej fabuły.

Tatsuki Fujimoto tworzy absolutnie wyjątkowe mangi. "Żegnaj, Eri" to poruszająca lektura, wymykającą się wszelkim schematom. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło: z jednej strony było dosyć specyficzne, z drugiej zaś doskonale dopełniło całości, jednocześnie skłaniając czytelnika do namysłu. Odrzuciło mnie tylko kilka niesmacznych żartów, których autor mógł sobie oszczędzić,...

Motywem przewodnim tej świetnej jednotomówki jest sens życia, przemijanie i śmierć. To manga skierowana głównie do młodzieży, która często może się utożsamiać z problemami głównego bohatera, ale dorosły również znajdzie coś interesującego dla siebie.
Więcej o moich odczuciach i samym tytule w wideo recenzji na YouTube.

Motywem przewodnim tej świetnej jednotomówki jest sens życia, przemijanie i śmierć. To manga skierowana głównie do młodzieży, która często może się utożsamiać z problemami głównego bohatera, ale dorosły również znajdzie coś interesującego dla siebie.
Więcej o moich odczuciach i samym tytule w wideo recenzji na YouTube.

"Żegnaj, Eri" to jedna z lepszych jednotomówek jaką czytałem. Świetna strona wizualna i stylistyka, ale także bardzo ciekawa historia z zaskakującymi zwrotami akcji.

"Żegnaj, Eri" to jedna z lepszych jednotomówek jaką czytałem. Świetna strona wizualna i stylistyka, ale także bardzo ciekawa historia z zaskakującymi zwrotami akcji.

Pamiętam że czytałam tego one-shota w zeszłym roku gdy wychodził po angielsku online. Historia wyszła też w formie fizycznej i po roku doczekaliśmy się jej w Polsce.
I wtedy i teraz jest to historia która robi wrażenie. Dzieje się to na wzór filmu, nie wiadomo do końca co jest prawdą a co nie. Tak naprawdę to od odbiorcy zależy to jak odbierze tę mangę więc ciężko powiedzieć coś głębiej o fabule. Występuję tu właśnie motyw filmu, żałoby, radzenia sobie z nią, śmierci bliskich osób. Można te rzeczy interpretować na wiele sposobów.
Kolejna jednotomówka od Fujimoto która mi się bardzo spodobała. Ten autor po prostu umie omówić w jednej krótkiej historii kilka tematów, podlać to nutą niepokoju i wychodzi coś całkiem ciekawego. Jak Look Back było dobre, to Żegnaj, Eri jest w mojej opinii o półkę wyżej.

Pamiętam że czytałam tego one-shota w zeszłym roku gdy wychodził po angielsku online. Historia wyszła też w formie fizycznej i po roku doczekaliśmy się jej w Polsce.
I wtedy i teraz jest to historia która robi wrażenie. Dzieje się to na wzór filmu, nie wiadomo do końca co jest prawdą a co nie. Tak naprawdę to od odbiorcy zależy to jak odbierze tę mangę więc ciężko...

Aż trudno uwierzyc, ze autor Fire Puncha i Chainsaw mana narysowal mange w tak dziwnym klimacie bo nie mozna okreslic do konca czy sie czuje smutek, czy lekkie zazenowanie czy rozbawienie po lekturze. Kluczowy temat w niej to... film. Ale nie byle jaki film bo filmowane zostaly osoby, ktore koniec koncow umarly przez przewlekla chorobe. Ma sie wrazenie jakby sie ogladalo film we filmie otoczony przez glowna filmowa fabule ;D Specyfika mangi polega na ukazaniu tego wszystkiego z perspektywy widzianej oczami lub kamera glownego bohatera. Calosc jest chaotyczna i niecalkiem zrozumiala o co autorowi chodzilo, ale czytalo sie dosc szybko. I te epickie wybuchy co mialy byc chyba symbolem zaloby.... niezapomniany widok xD

Aż trudno uwierzyc, ze autor Fire Puncha i Chainsaw mana narysowal mange w tak dziwnym klimacie bo nie mozna okreslic do konca czy sie czuje smutek, czy lekkie zazenowanie czy rozbawienie po lekturze. Kluczowy temat w niej to... film. Ale nie byle jaki film bo filmowane zostaly osoby, ktore koniec koncow umarly przez przewlekla chorobe. Ma sie wrazenie jakby sie ogladalo...