Czy znajdziesz w sobie siłę by zawalczyć o samą siebie, miłość i własne szczęście?

Główna bohaterka zmaga się z emocjonalnym rollercoasterem fundowanym przez własnego ojca, byłego chłopaka i tego nowego, który w sumie nie jest jej chłopakiem. Wiele emocji, wiele miłości, przyjaźni, a także trochę magii i przeznaczenia...

Momentami bywało lekko bajkowo, co nie zmienia faktu, że to dobre czytadło na poprawę humoru i miło spędzony weekend.

Polecam

Czy znajdziesz w sobie siłę by zawalczyć o samą siebie, miłość i własne szczęście?

Główna bohaterka zmaga się z emocjonalnym rollercoasterem fundowanym przez własnego ojca, byłego chłopaka i tego nowego, który w sumie nie jest jej chłopakiem. Wiele emocji, wiele miłości, przyjaźni, a także trochę magii i przeznaczenia...

Momentami bywało lekko bajkowo, co nie zmienia ...

Ta kobieta potrafi wzruszać. Piękna fabuła, pieknie napisane, bez zbędnych, niesmacznych scen zbliżeń bohaterów. Z pieknym zakończeniem. Polecam.

Ta kobieta potrafi wzruszać. Piękna fabuła, pieknie napisane, bez zbędnych, niesmacznych scen zbliżeń bohaterów. Z pieknym zakończeniem. Polecam.

Super dobrze mi się czytało

Super dobrze mi się czytało

Niby zwykły romans, ale jednak niezwykły. Chemia między bohaterami od pierwszego spotkania. Książka wciąga, nie można przestać czytać.

Niby zwykły romans, ale jednak niezwykły. Chemia między bohaterami od pierwszego spotkania. Książka wciąga, nie można przestać czytać.

33/2024

Alexis i Daniel

Świetna, super się czyta. Polecam książki autorki.

33/2024

Alexis i Daniel

Świetna, super się czyta. Polecam książki autorki.

Rodzice Alexis i Dereka mają wobec swoich dzieci konkretne oczekiwania. Ojciec rodu Montgomerych zaplanował im całe życie, od ścieżki zawodowej po małżeństwa z odpowiednimi osobami. Po tym jak Derek się zbuntował cały ciężar presji został skumulowany na Alexis. Córka Montgomerych ma objąć stanowisko szefa szpitala Royaume, z którym jej przodkowie są związani od ponad wieku, i poślubić chirurga.

Los Alexis zdaje się przesądzony. Jest posłuszną córką, która dba o dobre samopoczucie rodziców. Pewnego dnia, gdy Alexis wraca z pogrzebu, jej samochód wpada do rowu w okolicy małego miasteczka Wakan. Z opresji wyciąga ją Daniel Grant, burmistrz. Tak zaczyna się historia miłosna, która nie może się udać.

Alexis i Daniel przynależą do różnych światów. Choć ich miejsca zamieszkania dzieli tylko dwie godziny drogi różne sytuacje mogą sprawić, że nie będą w stanie się spotykać tak często jakby chcieli. Żadne z nich nie wyobraża sobie innego życia niż to, które zna.

Daniel kocha Wakan. Ma tu przyjaciół, których zna całe życie, pensjonat i warsztat stolarski. Aktualnie walczy o prawo do budynku, którym opiekuje się od lat. W zebraniu odpowiedniej sumy mogą przeszkodzić mu takie osoby jak przyjaciółki Alexis. Zaistniała sytuacja pokazała je w prawdziwym świetle...

Pełna recenzja na blogu: https://m-czas.blogspot.com/2024/04/abby-jimenez-to-nie-moze-sie-udac.html

Rodzice Alexis i Dereka mają wobec swoich dzieci konkretne oczekiwania. Ojciec rodu Montgomerych zaplanował im całe życie, od ścieżki zawodowej po małżeństwa z odpowiednimi osobami. Po tym jak Derek się zbuntował cały ciężar presji został skumulowany na Alexis. Córka Montgomerych ma objąć stanowisko szefa szpitala Royaume, z którym jej przodkowie są związani od ponad wieku,...

Historia Alexis i Daniela była raczej przeciętna. Czytało się ją szybko, niektóre rozdziały były całkiem przyjemne, ale jednak ja nie lubię wchodzenia w jakąś dziwną metafizykę, czy siły nadprzyrodzone w „rzeczywistym” świecie. Męczyło trochę wieczne powtarzanie jak to bohaterowie nie mogą być razem, a także wdzięczność na twarzy Daniela za każdym razem kiedy Alexis na coś się zgadzała. Stawiał się zbyt nisko w tej relacji.

Historia Alexis i Daniela była raczej przeciętna. Czytało się ją szybko, niektóre rozdziały były całkiem przyjemne, ale jednak ja nie lubię wchodzenia w jakąś dziwną metafizykę, czy siły nadprzyrodzone w „rzeczywistym” świecie. Męczyło trochę wieczne powtarzanie jak to bohaterowie nie mogą być razem, a także wdzięczność na twarzy Daniela za każdym razem kiedy Alexis na coś...

Po prostu świetna. Jest to pozycja którą trzeba przeczytać. Porusza również problemy toksycznych związków. Zakończenie praktycznie bajkowe. Warto przeczytać.

Po prostu świetna. Jest to pozycja którą trzeba przeczytać. Porusza również problemy toksycznych związków. Zakończenie praktycznie bajkowe. Warto przeczytać.

Mam ochotę krzyczeć! 😂
Z dwóch powodów:
1. Nie mam już więcej książek Abby Jimenez do przeczytania, co łamie mi serce 💔
2. Skończyłam tą książkę i przepadłam, jestem absolutnie kupiona i zakochana w tej historii ❤️

Już nie wiem, która z książek Abby jest moją ulubioną, ale ta na pewno jest na szczycie w ogóle, w moich ulubionych książkach 🤭❤️

Historia Alexis i Daniela jest niesamowita, bajkowa, a jednocześnie - tak jak w prawdziwym życiu - pokazuje nam prozaiczne życie i problemy.

To wspaniała historia, która w moim odczuciu dodaje sił i skrzydeł by o siebie walczyć 💪🏻
Pokazuje nam, że przy odpowiednich ludziach mamy ogromną moc i możemy osiągnąć wszystko czego tylko chcemy 💪🏻
Daje nam poczucie, że powinniśmy o siebie dbać, stawiać siebie równie wysoko jak inne ważne rzeczy w swoim życiu i nie dawać się tłamsić, jeżeli mamy kogoś toksycznego w swoim otoczeniu 💪🏻

A tak przynajmniej ja odczułam książkę w całości 🤭

„Łaskawość nic nie kosztuje” jest pięknym motywem przewodnim i mottem tej książki 📕
I z tym motywem Was zostawiam namawiając do przeczytania 🤭
Warto! 🥰

Mam ochotę krzyczeć! 😂
Z dwóch powodów:
1. Nie mam już więcej książek Abby Jimenez do przeczytania, co łamie mi serce 💔
2. Skończyłam tą książkę i przepadłam, jestem absolutnie kupiona i zakochana w tej historii ❤️

Już nie wiem, która z książek Abby jest moją ulubioną, ale ta na pewno jest na szczycie w ogóle, w moich ulubionych książkach 🤭❤️

Historia Alexis i Daniela...

Nawet fajna, ale yyyyyyy tak się w którymś momencie dłużyła, że przewijałam bez czytania, mogłaby spokojnie mieć 100 stron mniej

Nawet fajna, ale yyyyyyy tak się w którymś momencie dłużyła, że przewijałam bez czytania, mogłaby spokojnie mieć 100 stron mniej