Flirt bywa uzależniający. Nie ma znaczenia, czy patrzymy wtedy prosto w oczy czy odczytujemy wyznania z ekranu monitora. Sporadyczny jest fajną odskocznią od codzienności i miłych dodatkiem. Jednak zawsze istnieje ryzyko, że niezobowiązujący flirt stanie się początkiem długotrwałej przygody, a nawet zalążkiem poważnego związku. Granica między jednym, a drugim jest niemal niezauważalna. Gdy dostrzeżemy, co się dzieje jest już najczęściej za późno.

W sidła flirtu wpadli bohaterowie książki N@pisz do mnie Daniela Glattauera. To, że rozpoczęli wirtualną korespondencję było totalnym przypadkiem. Ona chciała zrezygnować z prenumeraty czasopisma, on jedynie grzecznie odpisał. Jednak coś między mini zaskoczyło, jakaś wyższa siła sprawiła, że rozpoczęli wirtualną konwersację. Co ciekawe, ich rozmowy nie dotyczyły codzienności, a były ucieczką od niej. Właściwie książka nie zawiera wiele treści, jest jedynie spisem ich wzajemnych reakcji na tę znajomość. Niestety z czasem ciekawa konwersacja zamieniła się w mdły dialog. Nie jest to książka zła, jednak temat stanowczo przerósł autora. Mogła być to ciekawa powieść psychologiczna, a stała się romansidłem.

Generalnie patrząc na okładkę mogłam się tego spodziewać. Jednak po pierwszych stronach zorientowałam się, że relacja tych dwoje nie jest nastoletnią miłostką, a dojrzałą relacją dwojga doświadczonych przez życie ludzi. To autor, zwłaszcza pod koniec utworu, zaserwował czytelnikom stereotypowy banał. Raczej nie zdradzę treści mówiąc, że to kobieta uległa wyobrażeniom o mężczyźnie niemal idealnym. Ba, gotowa była nawet przewrócić swoje życie do góry nogami.

Trzeba jednak przyznać, że książkę czyta się nieźle. Chwilami miałam wrażenie, że podglądam prywatną korespondencję. Pewnie o taki efekt chodziło autorowi, bowiem życie bohaterów szybko przestało być mi obojętne. Czy sięgnę po kontynuację? Raczej nie, w historii zabrakło mi głębszego dna, czułam jakbym niemal cały czas brodziła na płyciźnie. Zdecydowanie wole nieokiełznane głębiny i bezkresne horyzonty.

Flirt bywa uzależniający. Nie ma znaczenia, czy patrzymy wtedy prosto w oczy czy odczytujemy wyznania z ekranu monitora. Sporadyczny jest fajną odskocznią od codzienności i miłych dodatkiem. Jednak zawsze istnieje ryzyko, że niezobowiązujący flirt stanie się początkiem długotrwałej przygody, a nawet zalążkiem poważnego związku. Granica między jednym, a drugim jest niemal...