Historia przedstawia zarówno Batmana, Jokera, jak i Harley Quinn w kompletnie innych odsłonach niż dotychczas, co bardzo mi się podoba. Kiedyś zastanawiałam się nad tym czy taki rozwój wydarzeń byłby możliwy i połączenia między tymi konkretnymi bohaterami aż tak uległyby zmianie, ale nigdy nie sądziłam, że zobaczę to faktycznie na kartach komiksu, i to jeszcze tak dobrze zrobionego! Aż mi głupio, że tak długo zabierałam się do przeczytania tej historii. Pomimo iż komiks wydaje się gruby, przeszłam przez niego bardzo szybko (czytanie zajęło mi jedynie godzinę),co troszkę mnie boli, bo jednak fajnie, aby ten proces trwał dłużej, lecz z drugiej strony jednak mam wrażenie, że historia została opowiedziana dokładnie tak jak miała być - bez zbędnego przedłużania, wymyślania czy wyolbrzymiania. Trzymanie się konkretów, rozwiązywanie wątków i dobry humor. Kreska również mi się podoba - nie jest zbytnio ostra i tym samym realistyczna, tylko pozostaje raczej w kwestii takich wizji i rozmytych idei, co też nadaje fajnego klimatu.

Historia przedstawia zarówno Batmana, Jokera, jak i Harley Quinn w kompletnie innych odsłonach niż dotychczas, co bardzo mi się podoba. Kiedyś zastanawiałam się nad tym czy taki rozwój wydarzeń byłby możliwy i połączenia między tymi konkretnymi bohaterami aż tak uległyby zmianie, ale nigdy nie sądziłam, że zobaczę to faktycznie na kartach komiksu, i to jeszcze tak dobrze...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3133-batman-bialy-rycerz-przedstawia-harley-quinn

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3133-batman-bialy-rycerz-przedstawia-harley-quinn

Chyba każdy fan komiksów DC kojarzy Harley Quinn. Inni znają ją z produkcji takich jak Legion Samobójców czy Ptaki Nocy. To szalona dziewczyna Jokera. Jednego z najpopularniejszych i najgroźniejszych przestępców w Gotham. Egmont wydał komiks przedstawiający Harleen w innym świetle. Mianowicie w roli bohaterki.

Doktor Harleen Quinzel to psychiatra. Niegdyś próbowała wyleczyć swojego ukochanego z choroby. Nie do końca jej to wyszło, a po nim zostały jej tylko bliźniaki, Jackie i Bryce. Jako samotna matka może liczyć na pomoc swojego przyjaciela, Bruce’a Wayne’a, który obecnie odbywa wyrok.

Pewnego dnia dochodzi do morderstw w Gotham City. Ponieważ kiedyś kobieta stała po stronie złoczyńców, postanowiono wplątać ją w śledztwo. Jako detektyw sprawdzała się lepiej niż jako mama. Martwiło ją to.

Ofiar przybywało, więc Harleen poszukała wskazówek u „starych znajomych”. Zależało jej, by doprowadzić sprawę do końca. Z jej dwiema hienami u boku, działała po zmroku, naginając zasady.

Bardzo spodobał mi się kryminał w formie komiksu. Akcja, mimo iż rozwijała się stopniowo, nie pozwalała na nudę. Historia potrafiła trzymać w napięciu. Nie zabrakło humoru i wzruszających momentów.

Jedyne rozczarowanie to antagoniści. Nie do końca rozumiem motyw ich działania, ale cóż, to Gotham, wariatów tam nie brakuje. Jednak spodziewałam się czegoś więcej.

Na plus jest również rola Batmana. Nie gra tu głównej roli jak zawsze, jest raczej cichym pomocnikiem.

Więcej na: CzasoStrefa

Chyba każdy fan komiksów DC kojarzy Harley Quinn. Inni znają ją z produkcji takich jak Legion Samobójców czy Ptaki Nocy. To szalona dziewczyna Jokera. Jednego z najpopularniejszych i najgroźniejszych przestępców w Gotham. Egmont wydał komiks przedstawiający Harleen w innym świetle. Mianowicie w roli bohaterki.

Doktor Harleen Quinzel to psychiatra. Niegdyś próbowała...

Ciekawy komiks który rozbudowuje uniwersum Seana Murphego o Białym Batmanie. Skupienie się teraz na Harley pozwala pokazać ją z innej strony. Jako matka, wojowniczka, osoba która chce zapomnieć dawne życie. Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Ciekawy komiks który rozbudowuje uniwersum Seana Murphego o Białym Batmanie. Skupienie się teraz na Harley pozwala pokazać ją z innej strony. Jako matka, wojowniczka, osoba która chce zapomnieć dawne życie. Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Uniwersum „Białego Rycerza” nie oczarowało mnie od samego początku. Pierwszy tom tej inicjatywy miał potencjał, ostatecznie oceniłem go zresztą jako komiks udany, ale brakowało mu czegoś więcej. Sytuacja uległa widocznej poprawie na kartach kontynuacji, która niespodziewanie okazała się jednym z tych sequeli, które przewyższają oryginał. Uzupełnienie w postaci one-shotu „Von Freeze” ugruntowało to pozytywne wrażenie. Z tym większą ciekawością wypatrywałem kolejnej odsłony cyklu. Ta w końcu wylądowała na księgarskich półkach, można więc sprawdzić, czy wysoki poziom został utrzymany.

W wyniku wydarzeń opisanych w „Klątwie Białego Rycerza” z Gotham w znacznej mierze zniknęła przestępczość. Natura nie znosi jednak próżni. Na miejscu dotychczasowych bandytów powoli pojawiają się kolejni. Co więcej, ktoś chce sprawować nad nimi kontrolę – tajemniczy Producent ma plan, jak wskrzesić złotą erę zbrodni w Gotham City. Ponieważ Bruce Wayne odbywa karę pozbawienia wolności, ciężar walki z zagrożeniem muszą wziąć na siebie inni.

„Harley Quinn” umiejętnie korzysta z dobrodziejstw umiejscowienia opowieści obok głównej linii wydarzeń, w tzw. Elseworld. Ta inicjatywa zawsze umożliwiała twórcom popuszczenie wodzy fantazji, postawienie bohaterów w takich sytuacjach, w jakich ich się zazwyczaj nie ogląda. Tutaj dostajemy coś w tym właśnie stylu. Uwagę przykuwa świat przedstawiony, w którym bohaterowie są nieco inni, niż do tego przywykliśmy. Joker jest bardziej ludzki, Batman siedzi w więzieniu, a Harley Quinn na pierwszym miejscu stawia rodzinę. Nie z tego ich znamy, prawda? Okazuje się jednak, że spojrzenie z innej perspektywy może być bardzo odświeżające.

W wielu momentach byłem zaskoczony tym, jak bardzo komiks potrafi zagrać na emocjach. Wiele scen (chociażby tych retrospekcyjnych) ma w sobie wyraźnie wyczuwalne nuty sentymentalizmu. Opowieści superbohaterskie ze świata Gotham City kojarzone są raczej z akcją i jakkolwiek jej też tu nie brakuje, to Katana Collins znalazła miejsce na kwestie, które często są w trykociarstwie jedynie mało znaczącym dodatkiem. Tymczasem motyw pragnienia miłości oraz poszukiwania ciepła i stabilności odgrywa na kartach „Harley Quinn” niebagatelną rolę, stanowiąc integralną część fabuły. Bez niego całość byłaby zdecydowanie uboższa.

Gdzieś w połowie albumu dobrze wyważone proporcje między akcją a głębią psychologiczną ulegają lekkiemu zachwianiu, a to z tego względu, że akcja znacząco przyspiesza, co przywodzi na myśl konstrukcję pierwszego „Białego Rycerza”. Mimo tego sposób, w jaki rozwijana jest ta seria robi wrażenie. Autorzy (zarówno Murphy, jak i Collins) konsekwentnie poszerzają obraz świata przedstawionego, dodają do niego nowe elementy, dzięki czemu (oczywiście w miarę nieco ograniczonych możliwości, jakie daje trykociarska konwencja) uwiarygadniają całość. Sprzyja temu jeszcze lepsze opisanie relacji między bohaterami – tutaj naprawdę ważna jest psychologia postaci. Ten element wygląda naprawdę dobrze.

Choć rysunki nie są już dziełem Seana Murphy’ego, to trzeba przyznać, że Matteo Scalera doskonale wpasował się w obraną przez Amerykanina konwencję. Widać wyraźną ciągłość stylu, ilustracje cechuje ta sama ostrość i precyzja, co sprawia, że wizualnie „Harley Quinn” prezentuje się równie dobrze, jak poprzednie dwa albumy. Warto jeszcze wspomnieć, że jako swoisty bonus dostaliśmy krótką opowiastkę z serii „czerń, biel, czerwień”, która świetnie wypada jako swoisty epilog głównej historii.

Choć „Harley Quinn” nie była już pisana przez Seana Murphy’ego (on widnieje jako współtwórca w kategorii „pomysł”),to stanowi logiczny krok naprzód w misji rozwoju uniwersum „Białego Rycerza”. Być może stoi szczebel niżej niż tom numer dwa, ale na pewno nie przynosi serii żadnej ujmy. Po lekturze komiksu inaugurującego tę inicjatywę nie byłem pewien, czy będzie to coś wartego zapamiętania, jednak powoli zmieniam w tej materii zdanie. To drugi z rzędu bardzo udany album tego cyklu. Oby tak dalej.


Recenzja do przeczytania także na moim blogu - https://zlapany.blogspot.com/2022/08/batman-biay-rycerz-przedstawia-harley.html
oraz na łamach serwisu Szortal - https://www.facebook.com/Szortal/posts/pfbid02m18RfcTaFFWt5EBhbHD7EjACgnfhjqStu1Qo1fpocQa8it4VrS5ZxiEob12GN8yxl

Uniwersum „Białego Rycerza” nie oczarowało mnie od samego początku. Pierwszy tom tej inicjatywy miał potencjał, ostatecznie oceniłem go zresztą jako komiks udany, ale brakowało mu czegoś więcej. Sytuacja uległa widocznej poprawie na kartach kontynuacji, która niespodziewanie okazała się jednym z tych sequeli, które przewyższają oryginał. Uzupełnienie w postaci one-shotu...

W uniwersum Batmana naprawdę wiele się działo. Najgroźniejsi przestępcy grasujący po ulicach Gotham zostali zdjęci z planszy niczym pionki w jakiejś grze. Mieszkańcy miasta nareszcie mogli poczuć się w pełni bezpiecznie i nie potrzebowali oni już usług mrocznego rycerza. Zresztą on sam zamienił czarny strój bohatera na bardziej krzykliwe więzienne kolory. Spokój i beztroska nie mogły jednak trwać wiecznie. Natura nie lubi próżni i na miejscu poprzednich przestępców zaczęli pojawiać się ich następcy. Najgroźniejszym z nich wydaje się tajemniczy osobnik nazywany Producentem, który powoli, ale konsekwentnie tworzy nową groźną grupę złoczyńców. Sytuacja w mieście każdego dnia komplikuje się coraz bardziej. Zarówno policja, jak i młody agent FBI Hector Quimby muszą więc znaleźć sojuszników skorych do pomocy. Kiedy ulice miasta zaczyna wypełniać przemoc i szaleństwo – who ya gonna call? Odpowiedź może być tylko jedna – kogoś kto dobrze zna to środowisko, ale zmienił całkowicie swoje poglądy. Tym kimś jest oczywiście tytułowa Harley Quinn, która ma teraz zupełnie inne priorytety.

Wspomniany już Sean Murphy zabierając się za postać popularnego herosa, zaserwował czytelnikowi sporo fabularnych zaskoczeń i zmian. Jeśli ktoś liczy, że podobnie jest w przypadku albumu Batman Biały Rycerz przedstawia Harley Quinn, to musi zrewidować swoje oczekiwania. Katana Collins nie miała bowiem zamiaru dokonywać żadnej znaczącej scenariuszowej „rewolucji”. Wręcz przeciwnie postanowiła ona kontynuować to, co rozpoczął jej poprzednik, dodając do tego coś od siebie. Po tytuł można jednak spokojnie sięgnąć nie znając albumów autorstwa SM.

Już sam zarys fabuły jasno pokazuje, że mamy tutaj do czynienia z dość typowym tytułem dla marki DC Comics. Zagłębiając się w historii, można oczekiwać od niej zarówno wartkiej akcji, kilku głębszych momentów oraz szczypty lekkiego humoru (charakterystycznego dla HQ). Istotną częścią opowieści są nowi złoczyńcy i chaos, jaki ponownie ogarnia miasto. Autorka całe swoje dzieło opiera jednak głównie na trójstronnej fabule, której jądrem są trzy najważniejsze postacie: Harley Quinn, Bruce Wayn, Joker (kolejność nieprzypadkowa). Trio znanych „gwiazd”, którzy zostają tutaj ukazani w ciekawej i nie zawsze oczywistej formie. Najlepiej jest to chyba zobrazowane w przypadku HQ. Niegdyś szalona zwolenniczka Jokera, która nie powstrzymywała się od zadawania bólu i śmierci innym. Teraz jej okrucieństwo zostało zastąpione przez matczyną opiekuńczość, a priorytety jej życia skupiają się na wychowaniu dwójki dzieci. Sporej przemianie ulega też Wayne, którego więzienie mocno odmienia. To z kolei wpływa na nieoczywisty i często dość skomplikowany związek z Harley. Swoje miejsce w albumie otrzyma również wspomniany Joker, który będzie miał okazję miło zaskoczyć czytelnika. Obok tego wszystkiego nie zabrakło tutaj również bardziej widowiskowej akcji. Nie ma jej zbyt wiele, ale jeśli się już pojawia, to jest dość skondensowana i przyciągająca uwagę.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-batman-bialy-rycerz-przedstawia-harley-quinn/

W uniwersum Batmana naprawdę wiele się działo. Najgroźniejsi przestępcy grasujący po ulicach Gotham zostali zdjęci z planszy niczym pionki w jakiejś grze. Mieszkańcy miasta nareszcie mogli poczuć się w pełni bezpiecznie i nie potrzebowali oni już usług mrocznego rycerza. Zresztą on sam zamienił czarny strój bohatera na bardziej krzykliwe więzienne kolory. Spokój i beztroska...

„Batman Biały Rycerz przedstawia Harley Quinn”:
Makabryczne zbrodnie Gwiazdki mogą kojarzyć się z dawnymi postępkami Jokera, dlatego gothamska policja, którą wspomaga w śledztwie młody, gorliwy agent FBI Hector Quimby, zwraca się do Harley Quinn z prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki. Sęk w tym, że Harley wciąż usiłuje odnaleźć się w nowej roli: samotnej matki wychowującej dzieci Jacka Napiera. Powrót do przestępczego świata Gotham – mimo że tym razem po stronie tych dobrych – to nie tylko igranie z ogniem, a także konieczność konfrontacji z najgorszymi instynktami. Udowadniając, że potrafi zachować zdrową równowagę, Harley przyjmuje pomocną dłoń Bruce’a Wayne’a i krok po kroku zbliża się do morderczyni. Kiedy realizacja pełnego zwrotów akcji scenariusza, który Producent napisał dla Gotham, wkracza w końcową fazę, Harley musi stanąć oko w oko z własną przeszłością – po to, by ochronić swoje dzieci i uratować Gotham przed dramatycznym wielkim finałem.

Akcja komiksu, choć osadzona w alternatywnym świecie, pełna jest smaczków i puszczania oka do fanów. Jak na poboczny tytuł przystało, rzecz nadaje się dla nowych odbiorców, choć przede wszystkim ucieszy fanów.
Dobra akcja, ciekawa treść i niezła, jakże nastrojowa szata graficzna robią z tego komiksu coś, co warto jest poznać. Czy czytaliście Białego Rycerza, czy nie, po Harley sięgnąć możecie. A nawet powinniście.

„Batman Biały Rycerz przedstawia Harley Quinn”:
Makabryczne zbrodnie Gwiazdki mogą kojarzyć się z dawnymi postępkami Jokera, dlatego gothamska policja, którą wspomaga w śledztwie młody, gorliwy agent FBI Hector Quimby, zwraca się do Harley Quinn z prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki. Sęk w tym, że Harley wciąż usiłuje odnaleźć się w nowej roli: samotnej matki wychowującej...

Scenariuszowo to jest jakieś giallo z tych , o których w pierwszej chwili mało kto pamięta

Scenariuszowo to jest jakieś giallo z tych , o których w pierwszej chwili mało kto pamięta

Sama kreska lepsza jak scenariusz - chociaż zdecydowanie wolę harley albo jako zwariowaną pomagierkę Jokera, albo jako wrażliwą a zmanipulowaną panią psycholog. Postać detektyw rozwiązującej zagadki niczym Batman średnio przypadła mi do gustu.

Sama kreska lepsza jak scenariusz - chociaż zdecydowanie wolę harley albo jako zwariowaną pomagierkę Jokera, albo jako wrażliwą a zmanipulowaną panią psycholog. Postać detektyw rozwiązującej zagadki niczym Batman średnio przypadła mi do gustu.

Dobrze rozwija relacje Harley z Jackiem daje jej konkretny rozwój postaci. Ciekawy motyw przewodni i jak zwykle piękne rysunki.

Dobrze rozwija relacje Harley z Jackiem daje jej konkretny rozwój postaci. Ciekawy motyw przewodni i jak zwykle piękne rysunki.