Przeczytałem, żeby "wprowadzić się w klimat" i naprawdę żałuję, że jak już coś zaczynam to muszę dociągnąć to do końca. To prawdopodobnie jedna z najgorszych powieści fantasy w dziejach. Powieści R.A. Salvatore, które również nie należą do pereł literatury, to przy tym "dziele" majstersztyk. Ba, opowiadania mało zdolnych trzynastolatków, publikowane na niszowych forach tematycznych odznaczają się niekiedy (znacznie) lepszym warsztatem i ciekawszą historią.

Ta ostatnia zresztą teoretycznie pokrywa się z fabułą gry, ale jest w tak koszmarny sposób poprowadzona, że bez znajomości produkcji BioWare nie zdekodujecie, o co właściwie Athansowi chodzi i jakie są motywacje jego bohaterów. Opisy w zasadzie nie istnieją (poza tymi, które dotyczą walk), dialogi są żenujące, postacie to wydmuszki bez krztyny charakteru, ale najgorsze są "dowcipy". "Wrota Baldura" są jak ten nieśmieszny wujek, który wpierdziela się po pijaku na imprezę i myśli, że jest zabawny, podczas gdy wszyscy marzą, żeby już sobie poszedł.

Jak Boga kocham, jedynym plusem tej historii jest to, że jest krótka!

Na koniec będę okrutny jak autor i zacytuję jego "dzieło". Zazwyczaj tego nie robię, bo to nie fair (każda książka ma słabszy moment), ale zaufajcie mi - to fragment reprezentatywny dla całości:

"Abdel przekręcił miecz w dłoni i cofnął rękę w tył. Był zbyt blisko i wiedział o tym. Ghul przyciągnął jego lewą dłoń do ust i mocno ugryzł. Abdel poczuł ból i chłód ugryzienia, po czym zaryczał raz jeszcze. Pchnął mieczem mocno i szybko na wprost, zagłębiając ostrze w brzuchu ghula. Z rozprutego brzucha wypadło jedno oko Goriona, razem z mięsem i wnętrznościami, i Abdel zawył z nienawiści do ghuli i zarazem z przerażenia na widok szczątków zmarłego ojca. Ghul upadł bez ruchu, z twarzą pogodną i błagającą o litość, której nie otrzyma, niezależnie od tego, do jakiego piekła z powrotem trafi."

Przeczytałem, żeby "wprowadzić się w klimat" i naprawdę żałuję, że jak już coś zaczynam to muszę dociągnąć to do końca. To prawdopodobnie jedna z najgorszych powieści fantasy w dziejach. Powieści R.A. Salvatore, które również nie należą do pereł literatury, to przy tym "dziele" majstersztyk. Ba, opowiadania mało zdolnych trzynastolatków, publikowane na niszowych forach...