Trzypokoleniowa pełna goryczy i rozczarowań saga rodziny żydowskiej z początku XX wieku. Klarowna analiza nieuchronnego a fatalnego w skutkach zwracania się w stronę komunizmu wywodzącego się z nędzy idealisty. Bardzo ciekawy punkt widzenia, świetne opisy, przejmujące losy bohaterów. A biorąc pod uwagę, że Singer napisał powieść w roku 1937, w momencie rozkręcania się stalinowskiego terroru, to jego umiejętność trafnej oceny bieżącej rzeczywistości budzi podziw.

Trzypokoleniowa pełna goryczy i rozczarowań saga rodziny żydowskiej z początku XX wieku. Klarowna analiza nieuchronnego a fatalnego w skutkach zwracania się w stronę komunizmu wywodzącego się z nędzy idealisty. Bardzo ciekawy punkt widzenia, świetne opisy, przejmujące losy bohaterów. A biorąc pod uwagę, że Singer napisał powieść w roku 1937, w momencie rozkręcania się...

Bardzo dobre tłumaczenie, piękny język polski. Książka na początku zapowiada moim zdaniem coś innego, niż dostajemy później. Zaczyna się barwną opowieścią o losie biednej żydowskiej rodziny, aby następnie stać się historią Nachmana, zgodnie z tytułem. I ta część jest już pozbawiona tej typowej singerowskiej soczystości. Jest opowieścią o człowieku opanowanym ideologią, ślepym na jej wady, tak jak pozostałe miliony jej "wyznawców". W mojej ocenie etap przemiany Nachmana jest zbyt krótki i za mało wyrazisty. Jeszcze jest badaczem tory i prawie nagle socjalistą. Spodziewałam się, że autor poświęci tej przemianie więcej miejsca, że więcej tu będzie walki Nachmana z samym sobą, a on jakoś szybko wsiąkł w nowe socjalistyczne środowisko i oddał się mu bezwzględnie.
Wydaje mi się, że książka Joshuy Singera nie zawiera takiej dawki emocji, jak powieści Izaaka i Estery, ale literacko jest poziom wyżej.

Bardzo dobre tłumaczenie, piękny język polski. Książka na początku zapowiada moim zdaniem coś innego, niż dostajemy później. Zaczyna się barwną opowieścią o losie biednej żydowskiej rodziny, aby następnie stać się historią Nachmana, zgodnie z tytułem. I ta część jest już pozbawiona tej typowej singerowskiej soczystości. Jest opowieścią o człowieku opanowanym ideologią,...

Najsmutniejsza książka, o prawdziwej biedzie, beznadziei, niesprawiedliwości, bez możliwości poprawy życia, bez wpływu na los swój i rodziny.

Najsmutniejsza książka, o prawdziwej biedzie, beznadziei, niesprawiedliwości, bez możliwości poprawy życia, bez wpływu na los swój i rodziny.

Do tej pory czytałam tylko utwory Isaaca Bashevisa Singera. Powieść jego brata jest dla mnie miłą niespodzianką. Jest bardzo w klimatach singerowskich. Izrael Joszua Singer pisze równie dobrze jak jego brat. Historia tytułowego Nachmana ,chłopaka z biednej żydowskiej rodziny z Lubelszczyzny choć barwnie opowiedziana, jest bardzo przygnębiająca. Nachmana porywają idee sowieckiego komunizmu, porzuca rodzinę, swoją religię, odcina się od swoich korzeni i jak łatwo przewidzieć, płaci za to wysoką cenę. Słaby, naiwny, zaślepiony, wyobcowany, opuszcza kraj, a w sowieckiej Rosji czeka go jeszcze większe rozczarowanie. Zmęczony latami więzienia, rozłąki z rodziną, nadal daje z siebie wszystko w imię realizacji partyjnych ideałów. Hanka jego żona to w przeciwieństwie do niego, mocna postać, z jej inicjatywy staną się ponownie rodziną. Wciągnęła mnie ta rodzinna saga, zachwyciła swoim klimatem i językiem.
Z przyjemnością sięgnę po inne powieści autora, który jest dla mnie odkryciem. Do takich powieści się tęskni.

Do tej pory czytałam tylko utwory Isaaca Bashevisa Singera. Powieść jego brata jest dla mnie miłą niespodzianką. Jest bardzo w klimatach singerowskich. Izrael Joszua Singer pisze równie dobrze jak jego brat. Historia tytułowego Nachmana ,chłopaka z biednej żydowskiej rodziny z Lubelszczyzny choć barwnie opowiedziana, jest bardzo przygnębiająca. Nachmana porywają idee...

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Podzielona jest ona na trzy części. Pierwsza opisuje życie rodziny Riterów w polskiej biednej wiosce żydowskiej. Druga - to Warszawa i czas ogromnych napięć wojennych do zakończenia I wojny światowej, w której centralną postacią staje się, i pozostaje do końca, tytułowy Nachman. Ostatnia, trzecia część - to Związek Radziecki. Postaci przedstawione zostały w całej swojej złożoności, a ich losy skłaniają do refleksji, jak bardzo czasem nie mamy wpływu na nasze życie mimo ogromnych starań. Jak uwarunkowania społeczne determinują nasze życie, a układy społeczne potrafią być niesprawiedliwe; jednych zrzucające na dno poniżenia, a drugich, mimo żadnych zasług czy braku podejmowania szczególnych wysiłków, wynoszące wysoko i pozwalające cieszyć się poważaniem społecznym i dobrobytem. Niezwykle sugestywnie opisana została też cała koncepcja myśli socjalistycznej w Kraju Rad, która mimo pięknych idei, pozbawiona była morali, ponieważ gnębiła ludzi, poniżała ich, odzierała ich z godności. A co chyba najbardziej przerażające - za wrogów miała nawet tych, którzy w sprawę wierzyli i byli jej oddani.

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Podzielona jest ona na trzy części. Pierwsza opisuje życie rodziny Riterów w polskiej biednej wiosce żydowskiej. Druga - to Warszawa i czas ogromnych napięć wojennych do zakończenia I wojny światowej, w której centralną postacią staje się, i pozostaje do końca, tytułowy Nachman. Ostatnia, trzecia część - to Związek Radziecki....

Profesor Aleksander Bardini, polski aktor, reżyser teatralny i filmowy oraz pedagog, powtarzał, że w teatrze bywają „trudne lata, marne miesiące, kiepskie tygodnie i dobre dni”.

Tak też wygląda życie głównego bohatera powieści, Nachmana, syna Matesa i Sary, pochodzącego z biednej, pobożnej, żydowskiej rodziny mieszkającej w Piaskach na Lubelszczyźnie / trudne lata, marne miesiące, kiepskie tygodnie i kilka dobrych chwil.

Epicka opowieść / saga rodzinna.

Historia zauroczenia żydowskiego robotnika sowieckim komunizmem. Tragiczne losy zwykłego człowieka w trybach wielkiej historii XX wieku. Jedną z cech systemów okrutnych jest to, że deformuje ludzi, często robiąc z nich współtwórców własnego zniszczenia.

Książka powstała w roku 1937 w Nowym Jorku.

Profesor Aleksander Bardini, polski aktor, reżyser teatralny i filmowy oraz pedagog, powtarzał, że w teatrze bywają „trudne lata, marne miesiące, kiepskie tygodnie i dobre dni”.

Tak też wygląda życie głównego bohatera powieści, Nachmana, syna Matesa i Sary, pochodzącego z biednej, pobożnej, żydowskiej rodziny mieszkającej w Piaskach na Lubelszczyźnie / trudne lata, marne...

Im dalej tym gorzej. Początek świetny 10/10. Potem im dalej tym gorzej. W sumie jednak dobra i ciekawa książka.

Im dalej tym gorzej. Początek świetny 10/10. Potem im dalej tym gorzej. W sumie jednak dobra i ciekawa książka.

Strasznie przygnębiająca i pesymistyczna książka. Obraz międzywojennej Polski i ZSRR. Prowincji i wielkich miast (Warszawa, Moskwa) Bieda. Poniżenie. Generalnie można tak podsumować tę książkę, że biednemu zawsze wiatr w oczy. Nie ma ideałów tylko cynicy wykorzystujący biednych, prostych ludzi.
Mam jednak opór, by zaliczyć "Towarzysza Nachmana" do kategorii powieść realistyczna, bowiem takie nagromadzenie negatywizmów świadczy raczej o wielkiej niechęci Singera do ruchów socjalistycznych i komunistycznych i jest zdecydowanie nacechowane subiektywnie.
A że Izrael Joshua Singer miał świetne pióro to mamy tu kawałek mięsistej prozy, niestety dość jednowymiarowej.
Smutny i tragiczny jest los tytułowego Nachman i calej jego rodziny. Singer pisał tę książkę w Nowym Jorku, nie wiem czy kiedykolwiek był w Rosji Sowieckiej., raczej wątpię. Z tej perspektywy widział wszystko czarno -białe, a raczej czarno-czarne. A przecież w Stanach też nie było w tym czasie różowo (patrzy: "Grona gniewu" Steinbecka).
"Towarzysz Nachman" to, jak dla mnie, typowa książka z tezą, autor nie próbuje niczego balansować, cyzelować postaci, a finałowe porównanie Nachmana do zdychającego na drodze konia nie daje żadnej nadziei.

Strasznie przygnębiająca i pesymistyczna książka. Obraz międzywojennej Polski i ZSRR. Prowincji i wielkich miast (Warszawa, Moskwa) Bieda. Poniżenie. Generalnie można tak podsumować tę książkę, że biednemu zawsze wiatr w oczy. Nie ma ideałów tylko cynicy wykorzystujący biednych, prostych ludzi.
Mam jednak opór, by zaliczyć "Towarzysza Nachmana" do kategorii powieść...

Świetna książka ! Napisana z rozmachem. Autor doskonale odwzorował lata międzywojenne, zależności polityczne, gospodarze, statusy społeczne ludności.
Brawo !

Świetna książka ! Napisana z rozmachem. Autor doskonale odwzorował lata międzywojenne, zależności polityczne, gospodarze, statusy społeczne ludności.
Brawo !

Bardzo singerowska, bardzo klimatyczna, doskonała proza. Wielkie podziękowania wydawnictwu, które przywraca nam przedwojenne perły literackie. Rzeczywiście, po raz kolejny , proza starszego brata Bashevisa udowadnia, że gdyby nie przedwczesna śmierć, to prawdopodobnie Joszua odbierałby nagrodę Nobla ,jak i to , ze trójka rodzeństwa Singerów to wyjątkowe zjawisko na literackim firmamencie.

Bardzo singerowska, bardzo klimatyczna, doskonała proza. Wielkie podziękowania wydawnictwu, które przywraca nam przedwojenne perły literackie. Rzeczywiście, po raz kolejny , proza starszego brata Bashevisa udowadnia, że gdyby nie przedwczesna śmierć, to prawdopodobnie Joszua odbierałby nagrodę Nobla ,jak i to , ze trójka rodzeństwa Singerów to wyjątkowe zjawisko na...