Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #5

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #5

Książka z gatunku "proszę nie kończ się".
Czytając nie mogłam się od niej oderwać. Nie jest to kolejna pozycja mówiąc o superbohaterach którzy są nieomylni .
Tu pierwsze skrzypce grają emocje i przemyślenia. Opisy operacji czy sprzętu są krótkie i treściwe. Nie nudzą.
Jeżeli chce się podskórnie poczuć wojnę, to bardzo polecam te książkę.

Książka z gatunku "proszę nie kończ się".
Czytając nie mogłam się od niej oderwać. Nie jest to kolejna pozycja mówiąc o superbohaterach którzy są nieomylni .
Tu pierwsze skrzypce grają emocje i przemyślenia. Opisy operacji czy sprzętu są krótkie i treściwe. Nie nudzą.
Jeżeli chce się podskórnie poczuć wojnę, to bardzo polecam te książkę.

Dziennik doradcy wojskowego i dowódcy armii w Afganistanie Marcina Szymańskiego. Spędził on na misji ponad rok. Są to jego przeżycia, obserwacje, przeżycia kolegów, które pozwalają zrozumieć czym taka misja jest. Książka warta przeczytania. Polecam.

Dziennik doradcy wojskowego i dowódcy armii w Afganistanie Marcina Szymańskiego. Spędził on na misji ponad rok. Są to jego przeżycia, obserwacje, przeżycia kolegów, które pozwalają zrozumieć czym taka misja jest. Książka warta przeczytania. Polecam.

Pełna osobistych refleksji i wspomnień książka którą przeczytałem dosłownie w jedną noc.
Pozycja dla wszystkich , nie tylko dla osób interesujących się tematem.
Ci którzy byli na misjach od razu się w tym odnajdą w temacie , dla tych którzy na wojnie nigdy nie byli - poczują klimat i w niektórych momentach zaczną wycierać piasek z oczu.
Gorąco polecam !

Pełna osobistych refleksji i wspomnień książka którą przeczytałem dosłownie w jedną noc.
Pozycja dla wszystkich , nie tylko dla osób interesujących się tematem.
Ci którzy byli na misjach od razu się w tym odnajdą w temacie , dla tych którzy na wojnie nigdy nie byli - poczują klimat i w niektórych momentach zaczną wycierać piasek z oczu.
Gorąco polecam !

Polecam kolejną książkę pana Marcina, która w bardzo dobry i prosty sposób opisuje realia tamtych czasów i zmagań z problemami wojska.
To nie jest opowieść jak jeden żołnierz typu "Rambo" rozwala w Afganistanie wszystkich złych.
Czyta się lekko i nie ma tam nudy.
Czekam na kolejną książkę, która w najbliższym czasie będzie wydana i przeczytana.

Polecam kolejną książkę pana Marcina, która w bardzo dobry i prosty sposób opisuje realia tamtych czasów i zmagań z problemami wojska.
To nie jest opowieść jak jeden żołnierz typu "Rambo" rozwala w Afganistanie wszystkich złych.
Czyta się lekko i nie ma tam nudy.
Czekam na kolejną książkę, która w najbliższym czasie będzie wydana i przeczytana.

Znakomita książka! Warto wyruszyć w podróż z Marcinem Szymańskim i spojrzeć na Afganistan oczami żołnierza, wnikliwego obserwatora i wrażliwego człowieka. Polecam!

Znakomita książka! Warto wyruszyć w podróż z Marcinem Szymańskim i spojrzeć na Afganistan oczami żołnierza, wnikliwego obserwatora i wrażliwego człowieka. Polecam!

https://instagram.com/tata_czika?igshid=OGQ5ZDc2ODk2ZA==

Marcin Szymański przedstawia pierwszy pobyt w tym kraju, konkretnie na nieokiełznanym terenie - Paktice. Został mianowany dowódcą międzynarodowej grupy i zdecydował się spisać wszystkie swoje przeżycia i przemyślenia, na gorąco, w formie dziennika. Przedstawienie swojej historii w ten sposób było genialnym posunięciem. Jego wiedza, umiejętności i emocje wręcz wylewały się ze stronic. Mocno wczułem się w relację, a z każdą kolejną kartką (w moim przypadku sekundą) rozdzierałem się wewnętrznie. Publikacja książki krótko po zakończeniu działań NATO daje całkowicie inny odbiór, a sam Autor zyskuje szacunek przez swoje wnioski, postawione hipotezy i wytykanie błędów w działaniach, które w efekcie okazały się prawidłowe.

Jest to zdecydowanie najlepsza książka poruszająca kwestię konfliktu w Afganistanie z jaką miałem do czynienia. Ciągłe napięcie, sporadyczny uśmiech, ale głównie złość, uznanie, kręcenie głową z niedowierzaniem, czasem nawet łzy wzruszenia. Tak określam debiut Szymańskiego.

Dziękuję Autorowi za tak dobrą relację swojej historii. Za pokazanie niezłomności, hartu ducha, nerwów ze stali i ciężkiej pracy. Lecz przede wszystkim za służbę!

Czytajcie. Naprawdę warto.

https://instagram.com/tata_czika?igshid=OGQ5ZDc2ODk2ZA==

Marcin Szymański przedstawia pierwszy pobyt w tym kraju, konkretnie na nieokiełznanym terenie - Paktice. Został mianowany dowódcą międzynarodowej grupy i zdecydował się spisać wszystkie swoje przeżycia i przemyślenia, na gorąco, w formie dziennika. Przedstawienie swojej historii w ten sposób było genialnym...

Książka jest świetna, lecz jednocześnie to jedna z najbardziej przygnębiających pozycji, jakie czytałem. Autor dzieli się z czytelnikami swoimi przemyśleniami o słabości społeczeństw naszego kręgu kulturowego (będącej efektem utraty wartości, szczególnie moralnych),ale wystawia też mało pochlebną opinię naszej armii. Co prawda z jednej strony docenia postęp techniczny, jaki się dokonał po wejściu do NATO oraz postawę podległych mu żołnierzy, jednak z drugiej strony ostro krytykuje niską kulturę organizacyjną wojska. Przykładowo żołnierzom amerykańskim towarzyszyła radczyni prawna, która pomagała podejmować decyzje, aby były zgodne z narzuconymi regułami i obowiązującymi przepisami. Kontynentowi polskiemu towarzyszył natomiast prokurator wojskowy, aby - w razie jakiejś wpadki - od razu wytyczyć działa przeciwko żołnierzom. Fatalnie też zostają ocenione służby wsparcia - wywiad i kontrwywiad wojskowy (SWW i SKW). Nie dostarczyły żadnych wartościowych danych, lecz przed podjęciem działań sugerowały, iż może coś pójść nie tak, aby w razie wpadki moc stwierdzić: przecież ostrzegaliśmy. W ogóle czuć ogromne rozczarowanie autora samym sposobem prowadzenia wojny w Afganistanie oraz brakiem wsparcia dla żołnierzy - stąd mnie w pamięci szczególnie utkwiły takie fragmenty, jak np. powiedzenie: Bo jakby co, to albo MY ich, albo oni WAS.

Książka jest świetna, lecz jednocześnie to jedna z najbardziej przygnębiających pozycji, jakie czytałem. Autor dzieli się z czytelnikami swoimi przemyśleniami o słabości społeczeństw naszego kręgu kulturowego (będącej efektem utraty wartości, szczególnie moralnych),ale wystawia też mało pochlebną opinię naszej armii. Co prawda z jednej strony docenia postęp techniczny,...

Polecam.
Autor bardzo sprawnie operuje słowami, czyta się płynnie i przyjemnie - na jeden raz.
Co zaskakuje - subiektywna, rzetelna i emocjonalna ocena przedstawianych faktów.
Ale jaki jest stosunek Autora do przeżytych traum i zdarzeń...?
I tom trylogii o Afganistanie widziana z wozu bojowego spod hełmu Dowódcy.

Polecam.
Autor bardzo sprawnie operuje słowami, czyta się płynnie i przyjemnie - na jeden raz.
Co zaskakuje - subiektywna, rzetelna i emocjonalna ocena przedstawianych faktów.
Ale jaki jest stosunek Autora do przeżytych traum i zdarzeń...?
I tom trylogii o Afganistanie widziana z wozu bojowego spod hełmu Dowódcy.

Naprawdę zasługuje na wysoką ocenę.
Wspomnienia napisane z innej perspektywy niż książki o podobnej tematyce.
Bardzo ciekawy epilog.
Czyta się w oka mgnieniu.
Czekam na drugi tom.

Naprawdę zasługuje na wysoką ocenę.
Wspomnienia napisane z innej perspektywy niż książki o podobnej tematyce.
Bardzo ciekawy epilog.
Czyta się w oka mgnieniu.
Czekam na drugi tom.