Kiedy byłam młoda, czyli dawno temu, książki Danielle Steel pochłaniałam dosłownie jedna za drugą, bardzo długo byłam na bieżąco z twórczością Autorki, a potem odezwała się ta mroczna strona mojej natury.
Po wielu latach wracam, by sprawdzić, jak teraz będę odbierać to pióro.
Antonia od małego żyła w strefie wojennej, między swoimi rodzicami, bardzo szybko nauczyła się ukrywać w cieniu, znikać i milczeć. Sztukę bycia niewidzialną opanowała do takiej perfekcji że rzeczywiście osoby będące obok, często o niej zapominały.
Pogrążona w świecie książek i lalek oddawała się swoim dziewczęcym marzeniom o zostaniu scenarzystką.
Świat dorosłych był dla niej wrogi, a ona od najmłodszych lat została pozbawiona najważniejszego fundamentu, jakim jest miłość i poczucie bezpieczeństwa. Przyzwyczaiła się do swojej samotności, ale się z nią nie pogodziła. Z bagażem tak trudnych doświadczeń wyniesionych z dzieciństwa, naprawdę trudno jest zbudować dorosłość, która satysfakcjonuje, ale ta młoda dziewczyna jest pełna determinacji i wiary, by spełnić swoje marzenia. Lata mijają, a ona przekonuje się, że kariera w Hollywood, to nie tylko blaski, ale również cienie, a bycie na świeczniku to dla niej naprawdę duże wyzwanie.
Czy mimo wszystkich trudności, życie napisze do naszej bohaterki szczęśliwy scenariusz?
Cóż mogę powiedzieć... Było lekko, łatwo i przyjemnie, choć i trudnych momentów nie brakowało. Gorzko i słodko. Dokładnie tak jak u Danielle Steel, dokładnie tak jak w życiu.
Jednak etap romansów w takim wydaniu chyba mam już za sobą. Zdecydowanie wolę tropić morderców i zagłębiać się w ich psychopatyczne umysły.

Kiedy byłam młoda, czyli dawno temu, książki Danielle Steel pochłaniałam dosłownie jedna za drugą, bardzo długo byłam na bieżąco z twórczością Autorki, a potem odezwała się ta mroczna strona mojej natury.
Po wielu latach wracam, by sprawdzić, jak teraz będę odbierać to pióro.
Antonia od małego żyła w strefie wojennej, między swoimi rodzicami, bardzo szybko nauczyła się...

Bardzo fajna historia o miłości rodziców do dziecka i jej skutkach. Momentami książka się dłużyła.

Bardzo fajna historia o miłości rodziców do dziecka i jej skutkach. Momentami książka się dłużyła.

To było moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Spodziewałam się czegoś bardziej ciężkiego. Ja w tej powieści widzę trzy części, które znacząco się od siebie różnią. Pierwsza z nich przedstawia dzieciństwo bohaterki. Jest ponura, trudna i bardzo szczegółowa. Druga z nich to małżeństwo dziewczyny i pełno w niej romantyzmu oraz braku przemyślanych decyzji, z których dotychczas słynęła. I wreszcie trzecia część, w której mamy tak duże przeskoki czasowe, że czuję niedosyt. Czegoś mi tu brakuje. Chciałabym lepiej poznać bohaterkę, w późniejszych latach w ogóle nie ma pogłębionej psychologii postaci i mam wrażenie, że dostajemy tylko zdawkowe informacje, które mają usprawiedliwić jej zachowanie i wybory. Brak mi tu ładu i składu.

Uważam, że tę powieść można by podzielić na 3 albo tak rozbudować, aby zamiast 340 stron miała co najmniej 500. Mimo tego ją polecam, bo mnie wciągnęła i byłam baaardzo ciekawa, co wydarzy się dalej. Mam wrażenie, że autorka nie wykorzystała swojego potencjału, ale chętnie sięgnę po jej kolejne książki.

To było moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Spodziewałam się czegoś bardziej ciężkiego. Ja w tej powieści widzę trzy części, które znacząco się od siebie różnią. Pierwsza z nich przedstawia dzieciństwo bohaterki. Jest ponura, trudna i bardzo szczegółowa. Druga z nich to małżeństwo dziewczyny i pełno w niej romantyzmu oraz braku przemyślanych decyzji, z których dotychczas...

Ależ to była piękna historia! Chwyta za serce jak mało która. Nie czytałam zbyt wielu książek autorki i nie mam zbyt dużego porównania, ale wydaje mi się, że wszystkie jej powieści są tak bardzo poruszające, a na pewno większość. Antonię, główną bohaterkę powieści spotykamy na początku w jej domu rodzinnym. Poznajemy jej relacje z najbliższymi i już wtedy łamie nam się serce. Później jest równie wzruszająco. Antonia nie miała łatwego dzieciństwa. Jej rodzice nigdy nie okazywali jej miłości. Ojciec ją ignorował, matka stale wpędzała dziewczynę w poczucie winy. Została odrzucona przez najbliższych i nikt nie wyciągnął do niej pomocnej dłoni. Każdy zajmował się swoim życiem. W końcu Antonia stała się niewidzialna. Nauczyła się żyć na uboczu, nie rzucać się w oczy, nikomu nie wchodzić w drogę, nie sprawiać problemów. Nie zwracała na siebie niczyjej uwagi, zamknęła się w sobie, zamknęła się też na otoczenie. Zrozumiała, że kiedy będzie niewidzialna, nikt nie będzie mógł jej zranić. W tym trudnym dla niej czasie ukojenie przynosiły jej marzenia o normalnym życiu i o zaistnieniu w świecie kina. Chciała napisać scenariusz filmowy. Kiedy podczas letniego stażu w w hollywoodzkim studiu poznała słynnego reżysera, jej życie diametralnie się zmieniło. Przestała być niewidzialna. Czy jednak na pewno tego chciała? Czy jej życie zmieniło się na lepsze? To musicie już ocenić sami.

Bardzo dobrze czyta się tę powieść. Płynnie i bez przestojów. Wciąga od razu w wir wydarzeń i nie odpuszcza do ostatniej strony. Jej niewątpliwą zaletą jest fakt, że wywołuje silne emocje, różne, te pozytywne, ale też negatywne. Na pewno jednak nie pozostaje bez wpływu na czytelnika. Trudna historia Antonii porusza najczulsze struny naszej duszy. Nie wydaje mi się, że dziewczyna chciałaby, aby się nad nią litowano, bo bagaż doświadczeń, który niosła na swoich barkach sprawił, że miała twardą skórę i potrafiła sobie poradzić, jednak nie można się podczas lektury opędzić od współczujących myśli w jej kierunku i w kierunku tego, przez co musiała przechodzić. Główna bohaterka została dobrze nakreślona. Wiele kobiet z łatwością będzie mogło się z nią utożsamić. Godne pochwały jest to, że mimo wszystko Antonia potrafiła zawalczyć o swoje marzenia. Nigdy się nie poddała, nawet kiedy było jej źle, kiedy nie miała już na nic siły, kiedy ciągle rzucano jej kłody pod nogi. To wojowniczka, która pokazuje innym kobietom, że zawsze warto walczyć o siebie. Wątek romantyczny, który pojawia się w powieści przypadł mi do gustu. Uwierzyłam w uczucie łączące Antonię i starszego od niej reżysera, znanego w świecie Hamisha. Ich relacja wypadła przekonująco i autentycznie.

„Niewidzialna” to wypełniona emocjami po brzegi, ciekawa, niezwykle intensywna opowieść o walce o marzenia, trudnej drodze do odnalezienia siebie, o pokonywaniu przeszkód i o wychodzeniu ze swojej strefy komfortu, którą w tym przypadku okazało się bycie w cieniu przez prawie całe życie. To poruszająca, warta poznania historia. Polecam!

Ależ to była piękna historia! Chwyta za serce jak mało która. Nie czytałam zbyt wielu książek autorki i nie mam zbyt dużego porównania, ale wydaje mi się, że wszystkie jej powieści są tak bardzo poruszające, a na pewno większość. Antonię, główną bohaterkę powieści spotykamy na początku w jej domu rodzinnym. Poznajemy jej relacje z najbliższymi i już wtedy łamie nam się...

Antonię, poznajemy w zasadzie od początku jej życia oraz widzimy małżeństwo jej rodziców, jak i życie rodzinne, które nie było usłane różami. Nie było w nim, choć odrobinę miłości, ponieważ ojciec ją ignorował, a matka wpędzała w poczucie winy i nie okazywała jej miłości, chociaż nie tylko ona.
„Dziewczynka w ogóle nie miała rodziny, nikt nie okazywał jej czułości, nikt jej nie kochał. Ojciec ciągle ją ignorował”.
Dziewczyna od wczesnego dzieciństwa, do czasów, kiedy była nastolatką, a później dwudziestokilkuletnią kobietą tak naprawdę nie miała miłości od rodziców, poczucia bezpieczeństwa, tego też powodu nauczyła się nie zwracać na siebie uwagi, również nie sprawiać problemów, bo w jej domu rodzinnym wszyscy zajmowali się sobą i to dosłownie. Bardzo współczułam głównej bohaterce i nie podobało mi się, w jaki sposób traktowali ją najbliżsi.
Pewnego dnia na stażu letnim podczas letniej pracy w hollywoodzkim studiu poznaje sławnego reżysera, Hamisha, który jest od niej dwa lata starszy. Reżyser ma zamiar zrobić z niej gwiazdę, ale niestety w ten sposób skończy się jej „bezpieczna przystań”.
Na dodatek mężczyzna zaczyna czuć coś do dużo od siebie młodszej kobiety i to ze wzajemnością.
„- Nie jesteś niewidzialna, Antonio, i nie musisz być. Ja cię widzę i uwielbiam ten widok. Nie musisz się ukrywać.
Nie pozwolę, żeby ktokolwiek cię skrzywdził.
Wierzyła mu. Hamish Quist był szczerym mężczyzną i kochał ją, a ona jego. Nie była już intruzem. Jej miejsce było przy nim”.
Ich relacja była namiętna, pełna miłości, według mnie naprawdę silnej i dojrzałej. Ponadto według mnie ich relacja była też nie tylko partnerska oraz bardzo mi się spodobał wątek miłosny, który został świetnie przedstawiony i niezwykle prawdziwy...
Czy Hamish i Antonia dostaną swoje „bajkowo-hollywoodzkie długo i szczęśliwie”?
Czy dziewczyna po koszmarze pozostanie w świetle fleszy, czy znowu zejdzie ze sceny?
To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i jestem zachwycona. Ta historia porwała mnie do kości.

Antonię, poznajemy w zasadzie od początku jej życia oraz widzimy małżeństwo jej rodziców, jak i życie rodzinne, które nie było usłane różami. Nie było w nim, choć odrobinę miłości, ponieważ ojciec ją ignorował, a matka wpędzała w poczucie winy i nie okazywała jej miłości, chociaż nie tylko ona.
„Dziewczynka w ogóle nie miała rodziny, nikt nie okazywał jej czułości, nikt jej...

Któż z nas nie marzył choć raz o sławie? O blasku fleszy, niczym filmowa gwiazda. Antonina, bohaterka najnowszej powieści Danielle Steel od najmłodszych lat pragnęła zaistnieć w świecie kina. Marzyła o napisaniu scenariusza filmowego. Antonina jako dziecko była odrzucona przez swych rodziców. To sprawiło, że nauczona była tego, aby nie zwracać na siebie uwagi. Najlepiej, gdyby była niewidzialna dla otoczenia.
„Niewidzialna” to właśnie najnowsza powieść amerykańskiej, bestsellerowej aktorki. To kolejna książka, w której Danielle Steel rysuje poruszającą historię. Historię, która daje do myślenia. Ale to, co najważniejsze „Niewidzialna” chwyta za serce. Los dla Antoniny nie był łaskawy. Rodzice nie ofiarowali jej miłości. Nauczyli, aby żyła w cieniu. To, co piękne w tej historii, to fakt, że kobieta zawalczyła o swoje marzenia. Podejmując pracę w hollywoodzkim studiu poznała reżysera, który święcił triumfy w filmowym świecie. Między nimi rodzi się uczucie. Oliwia z szarej myszki „przeobraża” się w czołową twarz Hollywood. Jednak gdy dochodzi do tragedii musi podjąć decyzję, czy odejdzie w zapomnienie niczym niewidzialna, czy zawalczy o siebie i pozostanie w blasku fleszy. Jaką decyzję podejmie Antonina? Jaki drogą potoczy się jej los? Czy będzie dla niej łaskawy. Odpowiedzi na te pytania zapisane są w najnowszej powieści Danielle Steel – autorki, która zdobyła miliony serc miłośników powieści obyczajowych.
Myślę, że Danielle Steel jest pisarką, którą przedstawiać nie trzeba. A jej powieści dumnie prezentują się na półkach Najlepszych Interesujących Książek wszystkich miłośników poruszających historii, które pozostają na zawsze w serca. A w umysłach pozostaje pamięć o tym, że pisarka potrafi dotknąć najczulszych strun naszych emocji.
„Niewidzialna” to powieść, która warto zauważyć i zaprosić do swej domowej biblioteki. To kolejny tytuł, który wpisuje się do bestsellerowych dzieł Danielle Steel.
Powieść „Niewidzialna” ukazała się nakładem Wydawnictwa Znak, Między Słowami

Któż z nas nie marzył choć raz o sławie? O blasku fleszy, niczym filmowa gwiazda. Antonina, bohaterka najnowszej powieści Danielle Steel od najmłodszych lat pragnęła zaistnieć w świecie kina. Marzyła o napisaniu scenariusza filmowego. Antonina jako dziecko była odrzucona przez swych rodziców. To sprawiło, że nauczona była tego, aby nie zwracać na siebie uwagi. Najlepiej,...