Po raz kolejny trzeba napisać coś na temat właśnie skończonej lektury. Jedno jest pewne, nie bez powodu Pan Leblanc zatytułował książkę „….cz I” gdyż zakończenie sugeruje ciąg dalszy. Podobnie jak w poprzednich zwrot akcji jest dynamiczny i zaskakujący dlatego warto osobiście sprawdzić co tym razem wymyślił autor dla swoich odbiorców. Polecam życząc miłej zabawy

Po raz kolejny trzeba napisać coś na temat właśnie skończonej lektury. Jedno jest pewne, nie bez powodu Pan Leblanc zatytułował książkę „….cz I” gdyż zakończenie sugeruje ciąg dalszy. Podobnie jak w poprzednich zwrot akcji jest dynamiczny i zaskakujący dlatego warto osobiście sprawdzić co tym razem wymyślił autor dla swoich odbiorców. Polecam życząc miłej zabawy

W „813” Maurice’a Leblance’a poznajemy historię milionera Kesselbacha, który jest na tropie tajnych listów, które miałyby wpływ na stosunki angielsko- francuskie i w grę wchodzą dawne posiadłości. Oczywiście nic nie jest proste jak to się wydaje, ponieważ Kesselbach zostaje zamordowany w hotelu, a podejrzanym tego występku zostaje… nasz Arsène Lupin. Ewidentnie ktoś chce nam tutaj zaszkodzić naszemu Dżentelmenowi. Tylko kto? I kim jest tajemniczy L.M? Do rozwiązania zagadki daleko, a trupów coraz więcej…

Powiem wam, że coraz mroczniejszy jest nasz Arsene i w tej części jeszcze głębiej wchodzimy w umysł. Leblance świetnie poprowadził postać Lupina, podoba mi się jego wielowymiarowość, a także to, że nie jest on idealny. Tego samego nie mogę powiedzieć o reszcie, chociaż postać żony milionera, Pani Kesselbach jest również dobrze opisana.

Lupin jest tutaj tak sprzeczny, że to aż niewiarygodne, jednak oddać mu trzeba to, że pomimo różnych niepowodzeń szybko planuje dalsze zamiary. Niestety jednak ma ataki furii i szybko się denerwuje (na punkcie kobiet jest przeczulony do granic). Myślę, że wydarzenia które nastąpiły spowodują u niego zmianę, możecie mi wierzyć lub nie - w tej części dużo się dzieje.

Może za dużo?

Mam problem przede wszystkim z chaosem oraz zbyt dużą ilością nowych wątków, zmian oraz zagmatwaniem akcji a także kreacją reszty bohaterów oraz „przegadanym” zakończeniem. O ile ostateczne rozwiązanie jest bardzo dobre to cała otoczka jest nużąca. Niemniej jednak pomysł z wprowadzeniem takiego zwrotu akcji jest bardzo dobre.

W „813” Maurice’a Leblance’a poznajemy historię milionera Kesselbacha, który jest na tropie tajnych listów, które miałyby wpływ na stosunki angielsko- francuskie i w grę wchodzą dawne posiadłości. Oczywiście nic nie jest proste jak to się wydaje, ponieważ Kesselbach zostaje zamordowany w hotelu, a podejrzanym tego występku zostaje… nasz Arsène Lupin. Ewidentnie ktoś chce...

Pod względem stopnia zagmatwania fabuły, "813" porównałabym do "Zębów tygrysa". Jak zawsze u Leblance'a dużo tu nazwisk, wydarzeń i szczegółów, co nie dla wszystkich może być łatwe do "przebrnięcia". Zwłaszcza na początku w paru momentach musiałam się cofnąć by coś sprawdzić, ale później jak już zapamiętałam nazwiska i oswoiłam się z postaciami, "poszło" siłą rozpędu i świetnie się bawiłam ;) W książkach o Arsenie Lupinie podoba mi się to, że nie jest on postacią "idealną", ma swoje słabości, czasem też się myli. Maurice Leblanc raz że stworzył fabularnie świetne książki detektywistyczne, dwa - stworzył "żywe" postacie. Arsen Lupin to bohater który wzbudza wiele emocji, i śledzenie jego perypetii to czysta rozrywka. A i inni bohaterowie są dobrze skonstruowani. Nie inaczej jest w "813". Nie można się wprost oderwać od czytania. Czytałam w nowym, bardzo ładnym wydaniu jednotomowym (CM, strefa kryminału). Polecam!

Pod względem stopnia zagmatwania fabuły, "813" porównałabym do "Zębów tygrysa". Jak zawsze u Leblance'a dużo tu nazwisk, wydarzeń i szczegółów, co nie dla wszystkich może być łatwe do "przebrnięcia". Zwłaszcza na początku w paru momentach musiałam się cofnąć by coś sprawdzić, ale później jak już zapamiętałam nazwiska i oswoiłam się z postaciami, "poszło" siłą...

świetna ksiązka z przyjemnością sie czyta

świetna ksiązka z przyjemnością sie czyta

Jak narazie jest to najsłabsza część cyklu, wcześniejsze trzy czytało mi się dużo lepiej. Tutaj akcja mnie nużyła, poszczególne wątki zagmatwane na tyle, że bardzo ciężko się czytało. Nie wiem, czy sięgnę po kolejne części...

Jak narazie jest to najsłabsza część cyklu, wcześniejsze trzy czytało mi się dużo lepiej. Tutaj akcja mnie nużyła, poszczególne wątki zagmatwane na tyle, że bardzo ciężko się czytało. Nie wiem, czy sięgnę po kolejne części...

Fascynującą sprawą jest fakt, że znalazły się tutaj fragmenty innej części przygód Lupina (na pewno innej?) a mianowicie Trzech zbrodni Lupina. Przeżyłam deja vu i zastanawiam się czy jest to umyślne, czy też może dwie książki pod różnymi tytułami to jednak to samo w innym przekładzie (tu mam na myśli kilka innych scen na początku 813 jak również zamianę imion i nazwisk bohaterów). Nie mogę teraz, nie posiadając w swoim zbiorze Trzech zbrodni, odnaleźć na to odpowiedzi, ale mam nadzieję, że wkrótce się dowiem prawdy od kogoś lub też sama.

Fascynującą sprawą jest fakt, że znalazły się tutaj fragmenty innej części przygód Lupina (na pewno innej?) a mianowicie Trzech zbrodni Lupina. Przeżyłam deja vu i zastanawiam się czy jest to umyślne, czy też może dwie książki pod różnymi tytułami to jednak to samo w innym przekładzie (tu mam na myśli kilka innych scen na początku 813 jak również zamianę imion i nazwisk...