Cudowna trylogia, cudowna książka. Dowody i poszlaki zebrane podczas śledztwa w sprawie śmierci Andie Bell stają się kluczowe w prowadzeniu dochodzenia z tego tomu. Jestem zachwycona!

Cudowna trylogia, cudowna książka. Dowody i poszlaki zebrane podczas śledztwa w sprawie śmierci Andie Bell stają się kluczowe w prowadzeniu dochodzenia z tego tomu. Jestem zachwycona!

Chcąc odnaleźć spokój po poprzednim, traumatycznym śledztwie, Pippa Fitz-Amobi wkręca się w kolejne. Porzuca je jednak, gdy coś innego przyciąga jej uwagę: niepokojące wiadomości, kredowe rysunki pod domem, głuche telefony. Ktoś prześladuje Pip.
Ktoś, kto może być bardzo niebezpieczny.
Pip szybko powiązuje metody działania swojego prześladowcy z seryjnym mordercą, który grasował w okolicy i polował na młode kobiety. Sęk w tym, że został on już przed laty skazany.
Ale co, jeśli w więzieniu siedzi niewłaściwa osoba?
Tajemnica Little Kilton zatacza koło i nadszedł dla Pip czas ostatniego śledztwa.
Śledztwa, które albo ją uratuje, albo pogrzebie na dobre.

Po przeczytaniu poprzedniego tomu, "Grzecznej dziewczynki, zepsutej krwi", bardzo długo nie czułam się gotowa na finał tej serii. Czułam, że muszę przepracować to, co do tej pory się w niej zadziało (mam tutaj na myśli przede wszystkim końcówkę drugiego tomu) i wierzyłam, że będę miała okazję przepracować to razem z Pip. Ojej... Naiwna ja.

Holly Jackson proponuje tu czytelnikom ciekawe doświadczenie – wejście w umysł kogoś zmagającego się z zespołem stresu pourazowego; kogoś, to ma wrażenie, że popada w paranoję; kogoś, kto przekracza niebezpieczną granicę, na której od dawna balansował. Czytając pierwszy tom, nie podejrzewałabym Pip o coś takiego. A jednak. Holly Jackson jak nikt potrafi zwodzić i zaskakiwać, a przy tym logicznie poprowadzić fabułę.

Czy podobał mi się ostateczny kierunek, w którym poprowadziła ją tym razem? Cóż... Była niepokojąca, zmuszająca do przepuszczenia zbrodni przez filtr moralności. Jeszcze przed przeczytaniem "Grzeczna dziewczynka musi zginąć", miałam świadomość, jak bardzo mieszane recenzje otrzymała (i wciąż otrzymuje). Teraz już wiem, skąd się one wzięły, ale nie wiem, co sama myśleć o treści: czy nieprzewidywalność działa na jej korzyść? Może wręcz przeciwnie?

Na pewno muszę pochwalić autorkę za ogrom pracy, jaką (jak podejrzewam) włożyła w napisanie tej opowieści. Przemyślenie dosłownie każdego szczegółu zabójstwa, żeby później poprowadzić przez nie i nas jako czytelników, i Pip jako główną bohaterkę... Wszystko było jasne i klarowne, a jednocześnie tak bardzo niepojęte.

Mój ulubiony wątek, wątek Duetu Ravi i Pip, który urzekł mnie w pierwszym tomie, w drugim wydał mi się pominięty, w tomie trzecim rozwalił mnie na łopatki. Ale nawet on figuruje w mojej ocenie jako wątek wpisany jednocześnie w rubryki "podoba mi się" i "nie podoba mi się". Bo właściwie każdy element tej książki budzi we mnie mieszane uczucia. Jednak niewystarczająco, by zmienić moją ogólną opinię o całej serii, i którą pokochałam, i którą naprawdę szczerze polecam.

Chcąc odnaleźć spokój po poprzednim, traumatycznym śledztwie, Pippa Fitz-Amobi wkręca się w kolejne. Porzuca je jednak, gdy coś innego przyciąga jej uwagę: niepokojące wiadomości, kredowe rysunki pod domem, głuche telefony. Ktoś prześladuje Pip.
Ktoś, kto może być bardzo niebezpieczny.
Pip szybko powiązuje metody działania swojego prześladowcy z seryjnym mordercą, który...

Mimo wielu niepochlebnych opinii, że książka jest niewiarygodna, poszła w złym kierunku, że to do Pipp niepodobne itp uważam, że wszystko jak najbardziej się dobrze składa w całość. Przez dwie pierwsze części dążyła do prawdy i sprawiedliwości. Prawda owszem, wyszła na jaw ale jeden złoczyńca nie zapłacił za swoje przestępstwa, natomiast z drugim z tego co sama Pipp kilkukrotnie wspominała, istnieje wiele wspólnych cech między nimi. Stąd druga połowa książki była dla mnie zaskoczeniem, ale nie uważam jej za nieprawdopodobną (i tu mam na myśli w kontekście tego co się do tej pory w książce wydarzyło i jak się zachowywali bohaterowie - a nie w kontekście prawdopodobieństwa w prawdziwym życiu).
Więc dla mnie książka jest dobrym zakończeniem trylogii i jak najbardziej polecam.

Mimo wielu niepochlebnych opinii, że książka jest niewiarygodna, poszła w złym kierunku, że to do Pipp niepodobne itp uważam, że wszystko jak najbardziej się dobrze składa w całość. Przez dwie pierwsze części dążyła do prawdy i sprawiedliwości. Prawda owszem, wyszła na jaw ale jeden złoczyńca nie zapłacił za swoje przestępstwa, natomiast z drugim z tego co sama Pipp...

Czuje się rozwalona. Tyle mam do powiedzenia.

Czuje się rozwalona. Tyle mam do powiedzenia.

Zaskakujący finał cyklu książek, którego bohaterką jest Pippa Fitz-Amobi. Można je podsumować słowami, które napisał Nietzsche "Kiedy spoglądasz w otchłań, ona również patrzy na ciebie".

Zaskakujący finał cyklu książek, którego bohaterką jest Pippa Fitz-Amobi. Można je podsumować słowami, które napisał Nietzsche "Kiedy spoglądasz w otchłań, ona również patrzy na ciebie".

Fajna choć nie do końca realistyczna książka. Według mnie Pippa mogła inaczej się zachować w tej części.

Fajna choć nie do końca realistyczna książka. Według mnie Pippa mogła inaczej się zachować w tej części.

cała to książka jest trochę absurdalna, również zakończenie. ostatni rozdział był najlepszy

cała to książka jest trochę absurdalna, również zakończenie. ostatni rozdział był najlepszy

Ale czadowe zakończenie (?) serii. Wykreowana rzeczywistość bliska współczesności i jej problemom (brak prywatności i kreacja w mediach społecznościowych),a wątek kryminalny, którego nie powstydziłby się żaden z czołowych pisarzy gatunku.

Ale czadowe zakończenie (?) serii. Wykreowana rzeczywistość bliska współczesności i jej problemom (brak prywatności i kreacja w mediach społecznościowych),a wątek kryminalny, którego nie powstydziłby się żaden z czołowych pisarzy gatunku.

Nie wiem co powiedzieć. Jest to finałowa część cudownej trylogii o grzecznej dziewczynce. Przez sam początek płynęłam chodź uważam ze nie był on najlepszy. Przez pierwsza polowe książki działo się stosunkowo mało rzeczy a ja miałam wrażenie ze zostałam obrzucona zbędnymi informacjami. Jest to bardzo dobra książka ale nie uważam ze najlepsza z całej trylogii. Końcówkę bardzo szybko czytałam ponieważ akcja była poważna i niebezpieczna. Zakończenie jest najlepszym końcem dla tej trylogii. Nic dodać nic ująć
Nie mogę się doczekać aż przeczytam prequel.
Bardzo polecam

Nie wiem co powiedzieć. Jest to finałowa część cudownej trylogii o grzecznej dziewczynce. Przez sam początek płynęłam chodź uważam ze nie był on najlepszy. Przez pierwsza polowe książki działo się stosunkowo mało rzeczy a ja miałam wrażenie ze zostałam obrzucona zbędnymi informacjami. Jest to bardzo dobra książka ale nie uważam ze najlepsza z całej trylogii. Końcówkę...

Drugi tom wydawał się nieco naciągany, ten jednak wypadł na równi z pierwszym. Jeden istotny fakt był jednak tutaj naprawdę łatwy do odgadnięcia - autorce może i udało się zmylić bohaterkę, ale czytelnika już nie bardzo... Natomiast jeśli chodzi o te zakończenie - cóż to był za całkowity zwrot akcji 🤭 A przemiana, jaką przeszła główna postać od początku tej trylogii / serii (?) - majstersztyk.

Drugi tom wydawał się nieco naciągany, ten jednak wypadł na równi z pierwszym. Jeden istotny fakt był jednak tutaj naprawdę łatwy do odgadnięcia - autorce może i udało się zmylić bohaterkę, ale czytelnika już nie bardzo... Natomiast jeśli chodzi o te zakończenie - cóż to był za całkowity zwrot akcji 🤭 A przemiana, jaką przeszła główna postać od początku tej trylogii / serii...