a gdyby tak zapomnieć Starość?

nie karmić, nie doglądać
zrzec się jej notarialnie
odrzeć z narośli warstwa po warstwie
usunąć ze skóry jak drzazgę
odnaleźć swój kształt pierwotny
spojrzeć jaśniej bez zaćmy wspomnień
wypełnić bruzdy życiem
zwilżyć usta ochotą
posiąść na własność
Młodość?



{ Ta para wyłoniła się z pożogi. Nieporadnie
i strachliwie ruszyli ku sobie. Bez fanfar, aktów
strzelistych, w codziennej krzątaninie, tkliwości,
czułych gestach odnaleźli kierunek.
Ku miłości. }

...

a gdyby tak zapomnieć Starość?

nie karmić, nie doglądać
zrzec się jej notarialnie
odrzeć z narośli warstwa po warstwie
usunąć ze skóry jak drzazgę
odnaleźć swój kształt pierwotny
spojrzeć jaśniej bez zaćmy wspomnień
wypełnić bruzdy życiem
zwilżyć usta ochotą
posiąść na własność
Młodość?



{ Ta para wyłoniła się z pożogi. Nieporadnie
i strachliwie ruszyli ku sobie....

Książka bardzo mnie męczyła, a wręcz myślałam, że nie skończę. Opowieść o codzienności. Jedyny plus czytania to przypomnienie sobie jak ta cała pandemia się rozpoczęła i jakie emocje budziła wśród ludzi.

Książka bardzo mnie męczyła, a wręcz myślałam, że nie skończę. Opowieść o codzienności. Jedyny plus czytania to przypomnienie sobie jak ta cała pandemia się rozpoczęła i jakie emocje budziła wśród ludzi.

Jeśli ktoś lubi inne książki tej autorki, to tutaj znajdzie podobny nastrój - jakby bohaterowie byli naszymi przyjaciółmi i jakbyśmy z nimi rozmawiali bezpośrednio i szczerze. Cudowna umiejętność Małgorzaty Kalicińskiej! Jedyne co mi trochę przeszkadzało, to wstawki informacyjne o koronawirusie, ale jak rozumiem miały uwiarygodnić lub przypomnieć, w jakiej sytuacji znajdują się bohaterowie. Przeciwwagą dla tego jest pięknie opisane powoli rodzące się z niechęci, przez przyjaźń do głębokiej relacji emocje obydwojga bohaterów. Co najpiękniejsze - wcale niemłodych już ludzi, mających swoje przyzwyczajenia czy nawet dziwactwa, ale dzięki temu bliższych nam, czytelnikom.

Jeśli ktoś lubi inne książki tej autorki, to tutaj znajdzie podobny nastrój - jakby bohaterowie byli naszymi przyjaciółmi i jakbyśmy z nimi rozmawiali bezpośrednio i szczerze. Cudowna umiejętność Małgorzaty Kalicińskiej! Jedyne co mi trochę przeszkadzało, to wstawki informacyjne o koronawirusie, ale jak rozumiem miały uwiarygodnić lub przypomnieć, w jakiej sytuacji znajdują...

Zapytajcie, po co sięgać po książkę o "coronie", skoro tematyka pandemii dostatecznie nas wymęczyła. Choćby dlatego, żeby przypomnieć sobie, jak całe to "szaleństwo" się zaczęło. 🗺️A działo się to przecież wszystko na naszych oczach. W książce nie ma jakichś szalonych zwrotów akcji, ale ma ona w sobie dużo ciepła i otwartości na drugiego człowieka. I do tego napisana jest językiem, który wywołuje śmiech, ale i łezka wzruszenia pojawić się może. 👍

Zapytajcie, po co sięgać po książkę o "coronie", skoro tematyka pandemii dostatecznie nas wymęczyła. Choćby dlatego, żeby przypomnieć sobie, jak całe to "szaleństwo" się zaczęło. 🗺️A działo się to przecież wszystko na naszych oczach. W książce nie ma jakichś szalonych zwrotów akcji, ale ma ona w sobie dużo ciepła i otwartości na drugiego człowieka. I do tego napisana jest...

60/2023

60/2023

Dziwią mnie te wpisy mówiące, że książka jest nudna a wy jakie to codzienne życie macie,przypuszczam że jeszcze nudniejsze, przecież tak wygląda nasz dzień codzienny,a przyjemności przecież nie są na codzienne bo chociażby dlatego że gdyby były często nie byłyby już takie przyjemne,do tego język jakiego używa autorka jest taki że i śmiać i płakać można, mnie książka bardzo się podobała

Dziwią mnie te wpisy mówiące, że książka jest nudna a wy jakie to codzienne życie macie,przypuszczam że jeszcze nudniejsze, przecież tak wygląda nasz dzień codzienny,a przyjemności przecież nie są na codzienne bo chociażby dlatego że gdyby były często nie byłyby już takie przyjemne,do tego język jakiego używa autorka jest taki że i śmiać i płakać można, mnie książka bardzo...

Niestety takie książki nie są w moim guście. Okropnie się wynudziłam, to nie dla mnie. Czasem tak bywa, a ja cieszę się, że ta lektura już za mną... Styl autorki mi nie pasował.

Niestety takie książki nie są w moim guście. Okropnie się wynudziłam, to nie dla mnie. Czasem tak bywa, a ja cieszę się, że ta lektura już za mną... Styl autorki mi nie pasował.

Początki były dość trudne. Możliwe, że to tematyka pandemii, która już zmęczyła chyba nas wszystkich. Nie odpuściłam jednak i bardzo się cieszę, bo największą przyjemność miałam czytając drugą połowę. Nie ma może w tej książce jakichś szalonych zwrotów akcji, ale ma w sobie wiele ciepła, uważności, otwartości na drugiego człowieka. Polecam serdecznie!

Początki były dość trudne. Możliwe, że to tematyka pandemii, która już zmęczyła chyba nas wszystkich. Nie odpuściłam jednak i bardzo się cieszę, bo największą przyjemność miałam czytając drugą połowę. Nie ma może w tej książce jakichś szalonych zwrotów akcji, ale ma w sobie wiele ciepła, uważności, otwartości na drugiego człowieka. Polecam serdecznie!

Przeczytałam, ale tak jakoś bez entuzjazmu. Przy niektórych rozdziałach zastanawiałam się nawet, czy to aby na pewno powieść Pani Małgorzaty Kalicińskiej. Tak samo jak w pierwszej części ("Listy pisane atramentem") korekta nie popisała się. Karkołomna budowa niektórych zdań, przecinki i kropki stawiane bez sensu. Zdania, w których ich nasiano jak maku niejednokrotnie stają się śmieszne albo niezrozumiałe, czasem po prostu zdanie się urywa i trzeba sobie pomagać przestawiając szyk wyrazów. A mimo wszystko to przeszkadza w czytaniu.
Sama powieść sympatyczna, ciepła, z aktualnymi wątkami sytuacji politycznej w naszym kraju, a losy Stefana i tych, którzy są obok niego bardzo ciekawe.

Przeczytałam, ale tak jakoś bez entuzjazmu. Przy niektórych rozdziałach zastanawiałam się nawet, czy to aby na pewno powieść Pani Małgorzaty Kalicińskiej. Tak samo jak w pierwszej części ("Listy pisane atramentem") korekta nie popisała się. Karkołomna budowa niektórych zdań, przecinki i kropki stawiane bez sensu. Zdania, w których ich nasiano jak maku niejednokrotnie stają...

W każdym sklepie ta sama opinia, kopiuj- wklej. Dziecinada.

W każdym sklepie ta sama opinia, kopiuj- wklej. Dziecinada.